پرش به محتوا

خانقاه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'مثنوي' به 'مثنوی'
جز (جایگزینی متن - 'پژوهشي' به 'پژوهشی')
جز (جایگزینی متن - 'مثنوي' به 'مثنوی')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =خانقاه
| عنوان‌های دیگر =خانقاه


مثنوي عرفاني و اخلاقي به پيروي از بوستان سعدي  
مثنوی عرفانیو اخلاقي به پيروي از بوستان سعدي  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[فقیر اصطهباناتی، علی]] (نويسنده)
[[فقیر اصطهباناتی، علی]] (نويسنده)
خط ۱۳: خط ۱۳:
| موضوع =آداب طريقت - شعر
| موضوع =آداب طريقت - شعر


شعر عرفاني - قرن 14
شعر عرفانی- قرن 14


شعر فارسی - قرن 14
شعر فارسی - قرن 14
خط ۲۶: خط ۲۶:
| شابک =964-6781-38-1
| شابک =964-6781-38-1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =32155
| کتابخانۀ دیجیتال نور =28685
| کتابخوان همراه نور =28685
| کتابخوان همراه نور =28685
| کد پدیدآور =10876
| کد پدیدآور =10876
خط ۳۹: خط ۳۹:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
[[فقیر اصطهباناتی، علی|میرزا‎ حسینعلی]]،‎ معروف به میرزا علی، ملقب به معین‌الشریعه و متخلص به فقیر از جمله شیفتگان [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] است که‎ سه اثـر خود: خرابات، خانقاه و گنج فقیر را به پیروی‎ از‎ گلستان‎، بوستان‎ و غزل‎های سعدی پرداخته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32155/1/119 ر.ک: بی‌نام، ص119]</ref>‎.  
[[فقیر اصطهباناتی، علی|میرزا‎ حسینعلی]]،‎ معروف به میرزا علی، ملقب به معین‌الشریعه و متخلص به فقیر از جمله شیفتگان [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] است که‎ سه اثر خود: خرابات، خانقاه و گنج فقیر را به پیروی‎ از‎ گلستان‎، بوستان‎ و غزل‎های سعدی پرداخته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32155/1/119 ر.ک: بی‌نام، ص119]</ref>‎.  


زبان [[فقیر اصطهباناتی، علی|فقیر]] در «خانقاه»، ساده و بیانش روان است، هرچند در مواردی از واژگان کهن‎ فارسی بهره برده است. همچنین از واژه‌های متداول در زبان مردم شیراز و فارس با هدف حفظ‎ آنها از خطر رکود و نابودی استفاده کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32155/1/119 ر.ک: همان]</ref>‎.  
زبان [[فقیر اصطهباناتی، علی|فقیر]] در «خانقاه»، ساده و بیانش روان است، هرچند در مواردی از واژگان کهن‎ فارسی بهره برده است. همچنین از واژه‌های متداول در زبان مردم شیراز و فارس با هدف حفظ‎ آنها از خطر رکود و نابودی استفاده کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32155/1/119 ر.ک: همان]</ref>‎.