۱٬۴۸۲
ویرایش
التنوير في إسقاط التدبير: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | ی{{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR22386J1.jpg | | تصویر =NUR22386J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = التنویر فی إسقاط التدبیر | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /الف26ت9 / 283 BP | | کد کنگره = /الف26ت9 / 283 BP | ||
| موضوع = عرفان - متون | | موضوع = عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
تصوف - متون | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =دار الکتب | | ناشر =دار الکتب العلمیة | ||
| مکان نشر =لبنان - | | مکان نشر =لبنان - بیروت | ||
| سال نشر =1427ق. = 2006م. | | سال نشر =1427ق. = 2006م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE22386AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE22386AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
''' | '''التنویر فی إسقاط التدبیر''' تألیف [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری]] (متوفای 709ق)، شرحی ساده و گویا در مورد برداشت صوفیانه‌ی شاذلیه از فضایلی همچون صبر، اخلاص، رجاء، محبت، خوف و غیرو است و همه اینها همچون فصیلتی واحد و جامع در محو انیت (اسقاط تدبیر) دیده می‌شوند- این مسئله به مریدی مربوط است که خواست خود را در جهت مشیت الهی قرار می‌دهد.<ref>ر.ک: ضمیری، امیره، ص309</ref> | ||
در ابتدای کتاب، شواهدی از قرآن و احادیث برای اثبات این نظریه می‌آورد. مانند آیه «'''فَلَا وَرَبِّكَ لَا | در ابتدای کتاب، شواهدی از قرآن و احادیث برای اثبات این نظریه می‌آورد. مانند آیه «'''فَلَا وَرَبِّكَ لَا یُؤۡمِنُونَ حَتَّىٰ یُحَكِّمُوكَ فِیمَا شَجَرَ بَینَهُمۡ ثُمَّ لَا یَجِدُواْ فِیٓ أَنفُسِهِمۡ حَرَجا مِّمَّا قَضَیتَ وَیُسَلِّمُواْ تَسلِیما''' » (سوره نساء آیه 65)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 5</ref> | ||
تدبیر در نظر [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطا]] به معنای اندیشه‌کردن در سرانجام کارهایی است که در آینده رخ خواهند داد و تدبیر پسندیده، تدبیری است که سالک را به قرب الی الله برساند، همانند تدبیر توبه، رزق و عبادت، ولی شرطی که برای این تدبیر می‌گذارند، این است که موافق با اراده خدا و رسول(ص) باشد. [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطا]] این نوع تدبیر را برای محکم کردن عزم و نیت در طی طریق و رسیدن به نهایت راه مؤثر می‌داند و معتقد است که انجام دستورات خداوند و اطاعت و بندگی او بدون داشتن نقشه راه و در نظر گرفتن احتمالات مقدور نیست که این امر نیز نیاز به تفکر در آینده امور دارد، پس این تدبیر پسندیده به سالک کمک بسیاری می‌کند، اما آن‌چه‌که باید از آن برحذر بود، تدبیر ناپسند است. | تدبیر در نظر [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطا]] به معنای اندیشه‌کردن در سرانجام کارهایی است که در آینده رخ خواهند داد و تدبیر پسندیده، تدبیری است که سالک را به قرب الی الله برساند، همانند تدبیر توبه، رزق و عبادت، ولی شرطی که برای این تدبیر می‌گذارند، این است که موافق با اراده خدا و رسول(ص) باشد. [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطا]] این نوع تدبیر را برای محکم کردن عزم و نیت در طی طریق و رسیدن به نهایت راه مؤثر می‌داند و معتقد است که انجام دستورات خداوند و اطاعت و بندگی او بدون داشتن نقشه راه و در نظر گرفتن احتمالات مقدور نیست که این امر نیز نیاز به تفکر در آینده امور دارد، پس این تدبیر پسندیده به سالک کمک بسیاری می‌کند، اما آن‌چه‌که باید از آن برحذر بود، تدبیر ناپسند است. | ||