فتح الرحمن فی تفسیر القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآوران = [[تعیلب، عبدالمنعم احمد]] (نویسنده)

|زبان  

| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ت‎‏7‎‏ف‎‏2 / 98 BP  

| موضوع = تفاسير اهل سنت - قرن 14

| شابک =

| تعداد جلد =7

| کتابخوان همراه نور =

| کد پدیدآور =14159  

| پیش از =

}}

   

آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که نویسنده سعی نموده است تا از برخی از اشکالات متداول و موجود در کتبی که به این موضوع اختصاص یافته، اجتناب نماید از جمله:

# پرداختن به جنبه‌هایی که از وسایل علم تفسیر محسوب می‌شوند نه از غایات آن.

# به حداقل رساندن یا حذف جنبه‌های که مربوط به تزکیه می‌باشد، در حالی که یکی از اهداف مهم قرآن، بر اساس آیه شریفه 129 سوره بقره: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!») همین امر است<ref>مقدمه، ص5</ref>.

برخی از مهمترین ویژگی‌های تفسیر حاضر، عبارتند از:

# تفسیر قرآن به واسطه فهم آیات توسط خود مفسر با نظر به سخنان و دیدگاه‌های مفسرین پیشین.

# بیان مطالب و مباحث، به صورت مختصر و مفید، به گونه‌ای که از تفصیل و تطویلی که باعث ملال و خستگی خواننده شود و یا اختصار و ایجازی که مخل فهم مطلب است، به دور باشد.

# رعایت سیاق آیات.

==پانویس ==

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]