پرش به محتوا

تفسیر ابن فورک: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
}}
}}
   
   
'''تفسیر ابن فورک''' عنوان اثری است 3 جلدی به زبان عربی از [[ابن فورک، محمد بن حسن|ابوبکر محمد بن حسن بن فورک أنصاری اصفهانی]] با موضوع تفاسیر اهل سنت.
'''تفسير ابن فورك،''' عنوان اثری است 3 جلدی به زبان عربی از [[ابن فورک، محمد بن حسن|ابوبکر محمد بن حسن بن فورک أنصاری اصفهانی]] از علمای اهل سنت.


[[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] یکی از استادان [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] و مؤلف تفسیری به شیوه جدل رایج در تألیفات کلامی و فلسفی یعنی همان روش سوال و جواب است. [[ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد|ثعالبی]] در تفسیر خود از تفسیر ابن فورک یاد کرده است.<ref>ر.ک: مشرف، مریم، استاد تصوف و عالم قرآنی؛ ابوالقاسم قشیری و «لطائف الاشارات»، ص139-140</ref>
[[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] یکی از استادان [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] و مؤلف تفسیری به شیوه جدل رایج در تألیفات کلامی و فلسفی، یعنی همان روش سؤال و جواب است. [[ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد|ثعالبی]] در تفسیر خود از تفسیر ابن فورک یاد کرده است.<ref>ر.ک: مشرف، مریم، ص139-140</ref>


شیوه پرسش و پاسخی که ابن فورک در ارائه مطالب این تفسیر، برگزیده، شیوه منحصربفردی است که پیش از او سابقه نداشته است.
شیوه پرسش و پاسخی که ابن فورک در ارائه مطالب این تفسیر، برگزیده، شیوه منحصربه‌فردی است که پیش از او سابقه نداشته است.


وی به ترتیب سوره‌ها در مصحف به سراغ تفسیر آنها می‌رود و آن مقداری را که برای تفسیرش نیاز دارد، برمی‌گزیند؛ این مقدار معمولا در حدود 10 آیه یا کمتر می‌شود. [[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] پس از این گزینش به سراغ تفسیر آن آیات می‌رود. او ابتدا معنی لغوی را ذکر می‌کند و گاه در این جنبه بر برخی آیات مفسره بسنده می‌کند. روایات وارده در سلف را در تفسیر آیه بدون اسناد می‌آورد. اقوال فقها را هرچند در آیات الاحکام باشد، ذکر می‌کند. وجوه اعرابی برخی آیات را روشن می‌نماید و قرائات وارده در آیاتی که تفسیرشان کرده را ذکر می‌کند؛ او در این باب، غالبا به قرائات سبع بسنده می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص47</ref>
وی به‌ترتیب سوره‌ها در مصحف به سراغ تفسیر آنها می‌رود و آن مقداری را که برای تفسیرش نیاز دارد، برمی‌گزیند؛ این مقدار معمولا در حدود 10 آیه یا کمتر می‌شود. [[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] پس از این گزینش، به سراغ تفسیر آن آیات می‌رود. او ابتدا معنی لغوی را ذکر می‌کند و گاه در پاره‌ای از آیات به همان بسنده می‌کند. روایات وارده از سلف را در تفسیر آیه بدون اسناد می‌آورد. اقوال فقها را در آیات الاحکام، ذکر می‌کند. وجوه اعرابی برخی آیات را روشن می‌نماید و قرائات وارده در آیاتی که تفسیرشان کرده را ذکر می‌کند؛ او در این باب، غالبا به قرائات سبع بسنده می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص47</ref>


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع مقاله==
==منابع مقاله==
#مشرف، مریم، استاد تصوف و عالم قرآنی؛ ابوالقاسم قشیری و «لطائف الاشارات»، مجله : نقد کتاب ایران و اسلام » پاییز و زمستان 1393، سال اول - شماره 4 (‎14 صفحه - از 127 تا 140 ).
#مشرف، مریم، «ابوالقاسم قشیری و لطائف الإشارات»، مجله: نقد کتاب ایران و اسلام، پاییز و زمستان 1393، سال اول - شماره 3 و 4 (‎14 صفحه - از 127 تا 140 )، به آدرس: https://www.noormags.ir/view/fa/search?q=%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B3%D9%85%20%D9%82%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20%D9%88%20%D9%84%D8%B7%D8%A7%D8%A6%D9%81%20%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA&origin=start&index=
#مقدمه کتاب در جلد اول.
#مقدمه کتاب.




۱٬۴۸۲

ویرایش