۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'قـ' به 'ق') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در جلد اول از آغاز قرآن تا انتهای سوره انبیاء و در جلد دوم نیز از ابتدای سوره حج تا انتهای قرآن کریم تفسیر شده است. اشاره به دیدگاه [[ارسطو]] و [[افلاطون]] در خصوص علم پروردگار به جزئیات در تفسیر آیه 66 سوره انفال «الئن خفف الله عنکم...» از جمله موضوعات فلسفی است که نویسنده بهتفصیل به آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص305-304</ref>. | در جلد اول از آغاز قرآن تا انتهای سوره انبیاء و در جلد دوم نیز از ابتدای سوره حج تا انتهای قرآن کریم تفسیر شده است. اشاره به دیدگاه [[ارسطو]] و [[افلاطون]] در خصوص علم پروردگار به جزئیات در تفسیر آیه 66 سوره انفال «الئن خفف الله عنکم...» از جمله موضوعات فلسفی است که نویسنده بهتفصیل به آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص305-304</ref>. | ||
از جهت دیگر، نگاه متصوفه با دیدی باطنی و معنوی به آیات مینگرند و آن را جدای از ظاهر | از جهت دیگر، نگاه متصوفه با دیدی باطنی و معنوی به آیات مینگرند و آن را جدای از ظاهر قرآن بررسی مینمایند. در تفسیر آیه 107 سوره انبیاء «و ما ارسلناک الا رحمة للعلمین» چنین میخوانیم: «ارسال به معنای صدور است و با توجه به حدیث رسولالله(ص) خطاب به جابر: «اول ما خلق الله نور نبیک یا جابر»، صوفیه این آیه را اینگونه تفسیر میکنند: نبی(ص) دو حقیقت معنا و ظاهر دارد؛ معنای نبی همان نور قدیم است که از حق ازلی تشعشع یافته است. از این نور به رحمت توصیف شده است؛ چراکه هر معقولی شعاعی از این نور است و به همین جهت هر تعلم و فهم و ادراک و آگاهی از جمال حق مطلق با بقیه صفات فضلی از این نور است<ref>ر.ک: همان، ص625</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش