۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نیشابوری، محمد بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[تفسیر بصائر یمینی]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
معین‌الدین حجة‌الحق بوجعفر محمد بن محمود بن محمد نیشابوری مرو رودی در قرن ششم هجری می‌زیسته، از جزئیات زندگی وی، آگاهی کاملی در دست نیست. در منابع، با تعبیرهایی همچون «خواجه»، «حجة الحق» و «مفتی الدوله» از وی تجلیل کرده‌اند.<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188</ref> | معین‌الدین حجة‌الحق بوجعفر محمد بن محمود بن محمد نیشابوری مرو رودی در قرن ششم هجری می‌زیسته، از جزئیات زندگی وی، آگاهی کاملی در دست نیست. در منابع، با تعبیرهایی همچون «خواجه»، «حجة الحق» و «مفتی الدوله» از وی تجلیل کرده‌اند.<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188</ref> | ||
محمد عوفی در | [[عوفی، محمد بن محمد|محمد عوفی]] در «[[تذکره لباب الألباب|لباب الالباب]]» درباره وی چنین نگاشته است: ‹‹الامام العالم فخرالدین محمد بن محمود بن احمد النیسابوری، امام یگانه و صاحب فضل بیکرانه ... پدر او امام بیان الحق محمود نیشابوری از افراد عالم بوده است و لطائف و غرائب و تصانیف او در انواع علوم در اطراف جهان مشهور است ...»<ref>ر.ک: بی‌نام، ص27</ref> | ||
ولادت او بین سال‌های۴۸۰ تا ۴۹۰ق. در نیشابور تخمین زده می‌شود. | ولادت او بین سال‌های۴۸۰ تا ۴۹۰ق. در نیشابور تخمین زده می‌شود. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
از کتاب «بصائر یمینی» معین‌الدین محمد بن محمود نیشابوری چنین برمی‌آید که وی در خاندان علم و دین زندگی می‌کرده و از پیروان مذهب شافعی است. جدّش، از دانشمندان مشهور و صاحب تفسیر بوده و بارها در تفسیر خود از وی نقل قول می‌کند.<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188</ref> عوفی، از پدر او – بیان‌الحق محمود نیشابوری- تجلیل کرده و چنین نوشته است: «لطایف و غرایب و تصانیف او در انواع علوم در اطراف جهان، مشهور است و جمله مقبول» پس آن‌گاه می‌گوید تفسیر «بصائر یمینی» را نیشابوری در زمان بهرامشاه تالیف کرده و در آن زمان، از فحول ائمه‌ی غزنین بوده است.<ref>ر.ک: بینش، تقی، ص30</ref> | از کتاب «بصائر یمینی» معین‌الدین محمد بن محمود نیشابوری چنین برمی‌آید که وی در خاندان علم و دین زندگی می‌کرده و از پیروان مذهب شافعی است. جدّش، از دانشمندان مشهور و صاحب تفسیر بوده و بارها در تفسیر خود از وی نقل قول می‌کند.<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188</ref> [[عوفی، محمد بن محمد|عوفی]]، از پدر او – بیان‌الحق محمود نیشابوری- تجلیل کرده و چنین نوشته است: «لطایف و غرایب و تصانیف او در انواع علوم در اطراف جهان، مشهور است و جمله مقبول» پس آن‌گاه می‌گوید تفسیر «بصائر یمینی» را نیشابوری در زمان بهرامشاه تالیف کرده و در آن زمان، از فحول ائمه‌ی غزنین بوده است.<ref>ر.ک: بینش، تقی، ص30</ref> | ||
محمد بن محمود نیشابوری از چهار سالگی به تعلیم علم رو آورد، ایشان در کتاب تفسیر بصائر یمینی می‌نویسد: این بنده‌ی درویش از خود و توانگر به خدای خود از چهار سالگی باز قدم در بادیه‌ی تعلم نهاده است و تا چهل سالگی در طواف کعبه علم بوده و حمدالله تعالی که به هر وقت بر مایه‌ی عمر سودی یافته است و در روزنامه‌ی روزگار یادگاری نبشته ....و اکنون که نامه‌ی عمر پیوندی به آخر می‌رسد و دریای زندگانی کم‌حاصل به ساحل می‌انجامد و عمر از چهل سال درگذشت و بنای زندگانی واهی شد و گل امید پژمرده، روی به خدمت قرآن آوردم تا تقصیر گذشته را قضا کنم و عمر پریشان شده را دریابم.<ref>ر.ک: نیشابوری، محمد بن محمود، ص5</ref> | محمد بن محمود نیشابوری از چهار سالگی به تعلیم علم رو آورد، ایشان در کتاب تفسیر بصائر یمینی می‌نویسد: این بنده‌ی درویش از خود و توانگر به خدای خود از چهار سالگی باز قدم در بادیه‌ی تعلم نهاده است و تا چهل سالگی در طواف کعبه علم بوده و حمدالله تعالی که به هر وقت بر مایه‌ی عمر سودی یافته است و در روزنامه‌ی روزگار یادگاری نبشته ....و اکنون که نامه‌ی عمر پیوندی به آخر می‌رسد و دریای زندگانی کم‌حاصل به ساحل می‌انجامد و عمر از چهل سال درگذشت و بنای زندگانی واهی شد و گل امید پژمرده، روی به خدمت قرآن آوردم تا تقصیر گذشته را قضا کنم و عمر پریشان شده را دریابم.<ref>ر.ک: نیشابوری، محمد بن محمود، ص5</ref> | ||
== نیشابوری در دستگاه بهرامشاه == | == نیشابوری در دستگاه بهرامشاه == | ||
معین‌الدین محمد نیشابوری، در دستگاه بهرامشاه غزنوی، جایگاهی داشته است. چنین نگاشته‌اند که چون سلطان سنجر سلجوقی به قصد مالش بهرامشاه روی به غزنین کرد. بهرامشاه را که با سنجر توان مقاومت نبود، نیشابوری را به وساطت فرستاد. ابوجعفر در تکین‌آباد (تگین آباد) به لشکرگاه سنجر رفت و به قول محمد | معین‌الدین محمد نیشابوری، در دستگاه بهرامشاه غزنوی، جایگاهی داشته است. چنین نگاشته‌اند که چون سلطان سنجر سلجوقی به قصد مالش بهرامشاه روی به غزنین کرد. بهرامشاه را که با سنجر توان مقاومت نبود، نیشابوری را به وساطت فرستاد. ابوجعفر در تکین‌آباد (تگین آباد) به لشکرگاه سنجر رفت و به قول [[عوفی، محمد بن محمد|محمد عوفی]]، «حرمت پیری» او سبب شد که بار یافته و به رباعی، زبان برگشاید که: <ref>ر.ک: بینش، تقی، ص 30</ref> | ||
ور پست کنی بنا خود افراشته‌ای | ور پست کنی بنا خود افراشته‌ای | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
''وفات'' وی در سنهٌ 599 بوده است.<ref>ر.ک: ایازی، سید محمدعلی، ص188</ref> | |||
== آثار == | == آثار == | ||
محمد عوفی از آثار او تفسیر بصائر یمینی و رای آرای در ترجمه غرر و سیر و نیز صحیفة الاقبال و نیز اشعاری را نقل می‌کند.<ref>ر.ک: پور جوادی، امیر حسین، ص37</ref> | [[عوفی، محمد بن محمد|محمد عوفی]] از آثار او تفسیر بصائر یمینی و رای آرای در ترجمه غرر و سیر و نیز صحیفة الاقبال و نیز اشعاری را نقل می‌کند.<ref>ر.ک: پور جوادی، امیر حسین، ص37</ref> | ||