پرش به محتوا

دیوان کامل جهان ملک خاتون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش'
جز (جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ')
جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش')
خط ۳۴: خط ۳۴:
استعداد ادبی او از آبشخور اشعار شاعرانی چون [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] ، [[خواجو‌]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و حتی پیش از آنها [[منوچهری دامغانی‌]]، [[نظامی گنجوی|نظامی]] و [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، سرشار گردیده و به‌عنوان شاعر غزل‌سرای زن درخشیده است. اشعار جهان بسیار سلیس و روان و قابل فهم برای همگان است؛ از این جهت غزلیات او را می‌توان متأثر از اشعار سعدی دانست. در دیوان او شمار تعداد غزل‌هایی که به استقبال غزلیات سعدی سروده شده، چشمگیر است و از منظر زبانی، اشعار او مدیون زبان فصیح، سهل و ممتنع سعدی است ، اما بی‌تردید‌، زبان وی فاقد فصاحت و بلاغتی است که در سخن سعدی شاهد آن هستیم. به‌هرروی او در نمونه‌های هم‌جنس خود تا اندازه‌ای هم از نظر کمیت و هم کیفیت اشعار، بی‌نظیر است<ref>همان، ص191</ref>.
استعداد ادبی او از آبشخور اشعار شاعرانی چون [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] ، [[خواجو‌]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و حتی پیش از آنها [[منوچهری دامغانی‌]]، [[نظامی گنجوی|نظامی]] و [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، سرشار گردیده و به‌عنوان شاعر غزل‌سرای زن درخشیده است. اشعار جهان بسیار سلیس و روان و قابل فهم برای همگان است؛ از این جهت غزلیات او را می‌توان متأثر از اشعار سعدی دانست. در دیوان او شمار تعداد غزل‌هایی که به استقبال غزلیات سعدی سروده شده، چشمگیر است و از منظر زبانی، اشعار او مدیون زبان فصیح، سهل و ممتنع سعدی است ، اما بی‌تردید‌، زبان وی فاقد فصاحت و بلاغتی است که در سخن سعدی شاهد آن هستیم. به‌هرروی او در نمونه‌های هم‌جنس خود تا اندازه‌ای هم از نظر کمیت و هم کیفیت اشعار، بی‌نظیر است<ref>همان، ص191</ref>.


شعر او از نظر‌ زبانی‌ ساده و به‌دور از‌ تصنع‌ و تکلف و در نهایت سادگی و روانی، برآمده از روح آرام و مردانه بانویی شاهزاده و کاخ‌نشین است. شاعر گونه‌های مختلف اشعار خود را که متأثر از حوادث سخت و خشـن روزگار است‌، صیقل‌‌داده و تراشیده، می‌سراید. گویی درشتی شعر را سخته و پخته و سنجیده به جهانیان عرضه می‌دارد<ref>همان</ref>.
شعر او از نظر‌ زبانی‌ ساده و به‌دور از‌ تصنع‌ و تکلف و در نهایت سادگی و روانی، برآمده از روح آرام و مردانه بانویی شاهزاده و کاخ‌نشین است. شاعر گونه‌های مختلف اشعار خود را که متأثر از حوادث سخت و خشن روزگار است‌، صیقل‌‌داده و تراشیده، می‌سراید. گویی درشتی شعر را سخته و پخته و سنجیده به جهانیان عرضه می‌دارد<ref>همان</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش