۱۰۲٬۳۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موضعگیری ' به 'موضعگیری ') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| قیام (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|توابین (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|توابین (ابهام زدایی)}} | ||
'''قیام توابین'''، تألیف [[چناراني، محمد علي|محمدعلی چنارانی]]، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکلگیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است. | '''قیام توابین'''، تألیف [[چناراني، محمد علي|محمدعلی چنارانی]]، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکلگیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۳: | ||
نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها میتوان شناخت. در سخنان و نامههای توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهلبیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> | نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها میتوان شناخت. در سخنان و نامههای توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهلبیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> | ||
در مدارک تاریخی و روایی، جملهای از [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد. در فصل چهارم با نگاه تاریخی و اعتقادی، موضعگیری [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) نسبت به قیام توابین مورد بررسی قرار گرفته و در آخر چنین نتیجهگیری شده است که راهی که [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)پیمود با توجه به محاسبات و موقعیتها منطقیترین راه بود؛ زیرا حوادث آینده این واقعیت را بهخوبی آشکار ساخت.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/28 ر.ک: همان، ص30-28]</ref> | در مدارک تاریخی و روایی، جملهای از [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد. در فصل چهارم با نگاه تاریخی و اعتقادی، موضعگیری [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) نسبت به قیام توابین مورد بررسی قرار گرفته و در آخر چنین نتیجهگیری شده است که راهی که [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)پیمود با توجه به محاسبات و موقعیتها منطقیترین راه بود؛ زیرا حوادث آینده این واقعیت را بهخوبی آشکار ساخت.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/28 ر.ک: همان، ص30-28]</ref> | ||
در دومین بخش کتاب در دو فصل رهبران درجه اول و دوم در قیام توابین معرفی شدهاند. سلیمان بن صرد خزاعی و رفاعة بن شداد بجلی از جمله رهبران درجه اول توابین هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/35 ر.ک: همان، ص71-35]</ref> | در دومین بخش کتاب در دو فصل رهبران درجه اول و دوم در قیام توابین معرفی شدهاند. سلیمان بن صرد خزاعی و رفاعة بن شداد بجلی از جمله رهبران درجه اول توابین هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/35 ر.ک: همان، ص71-35]</ref> | ||
خط ۹۵: | خط ۹۲: | ||
[[رده:تاریخ کشورهای عربی]] | [[رده:تاریخ کشورهای عربی]] | ||
[[رده:امام حسین(ع)]] |