پرش به محتوا

الواردات القلبیة فی معرفة الربوبیة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج')
خط ۳۹: خط ۳۹:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
رساله ملاصدرا تحت عنوان «الواردات القلبية في‌ معرفة الربوبية»، یکی از رسائل نسبتا کوتاه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|حکیم ملاصدرا]] است، ولی‌ می‌توان‌ گفت این اثر تقریبا همه مسائل مهم فلسفه و عرفان را در بر می‌گیرد؛ از جـمله وجـود، ذات و صفات‌ حق، علم باری تعالی، آفرینش و مراتب آن، نفس انسانی و قوای آن، ادراک، تقسیم‌ عالم‌ به ملک و ملکوت، مبدأ و معاد، عالم کبیر و عالم صغیر، انسان کامل و محبّت الهی. البته این مسائل در رساله بـه وجه اجـمال و مختصر مطرح شده‌ و حکیم به تدقیق دقایق آنها نمی‌پردازد و می‌توانیم‌ بگوییم‌ این اثر طبق قانونِ «برای دانا کافی است» تصنیف شده است. رساله «الواردات» شامل چهل باب یا «فیض» است. در هـریک از آنـها یک مسئله به‌خصوص‌ مطرح می‌شود؛ مثلا‌ وجود‌ یا‌ عقول عشره یا تقسیم انسان‌‌ به‌ نفس‌ و بدن... البته وی چنان‌که در اکثر آثار او می‌بینیم‌ در این رساله نیز از آثار پیشینیان خود فراوان اسـتفاده‌ مـی‌کند و حـتی‌ بعضا‌ کلام‌ آنان را عینا نـقل مـی‌کند؛ مـثلا کلام ابن‌ سینا‌ و غزالی‌ و گویا نظر خاصی راجع به‌ عده‌ای از مسائل نداشته باشد. اما آنچه شایسته شگفتی و موجب تحیّر ماست، ایـنکه‌ حـکیم‌ تـوانسته‌ است در این‌ رساله کوتاه خلاصه نظام فلسفی خـود را‌ به‌طور ایما و اشاره بیان کند و شاید بدین سبب در خاتمه آن می‌گوید: «قد أشير في هذه الرموز إلی‌ كنوز‌ لا‌ يهتدي إلی‌ مـعناها إلاّ مـن عـنّی نفسه بالمجاهدات حتی عرف‌ المطلب‌».
رساله ملاصدرا تحت عنوان «الواردات القلبية في‌ معرفة الربوبية»، یکی از رسائل نسبتا کوتاه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|حکیم ملاصدرا]] است، ولی‌ می‌توان‌ گفت این اثر تقریبا همه مسائل مهم فلسفه و عرفان را در بر می‌گیرد؛ از جمله وجود، ذات و صفات‌ حق، علم باری تعالی، آفرینش و مراتب آن، نفس انسانی و قوای آن، ادراک، تقسیم‌ عالم‌ به ملک و ملکوت، مبدأ و معاد، عالم کبیر و عالم صغیر، انسان کامل و محبّت الهی. البته این مسائل در رساله بـه وجه اجمال و مختصر مطرح شده‌ و حکیم به تدقیق دقایق آنها نمی‌پردازد و می‌توانیم‌ بگوییم‌ این اثر طبق قانونِ «برای دانا کافی است» تصنیف شده است. رساله «الواردات» شامل چهل باب یا «فیض» است. در هـریک از آنـها یک مسئله به‌خصوص‌ مطرح می‌شود؛ مثلا‌ وجود‌ یا‌ عقول عشره یا تقسیم انسان‌‌ به‌ نفس‌ و بدن... البته وی چنان‌که در اکثر آثار او می‌بینیم‌ در این رساله نیز از آثار پیشینیان خود فراوان اسـتفاده‌ مـی‌کند و حـتی‌ بعضا‌ کلام‌ آنان را عینا نـقل مـی‌کند؛ مـثلا کلام ابن‌ سینا‌ و غزالی‌ و گویا نظر خاصی راجع به‌ عده‌ای از مسائل نداشته باشد. اما آنچه شایسته شگفتی و موجب تحیّر ماست، ایـنکه‌ حـکیم‌ تـوانسته‌ است در این‌ رساله کوتاه خلاصه نظام فلسفی خـود را‌ به‌طور ایما و اشاره بیان کند و شاید بدین سبب در خاتمه آن می‌گوید: «قد أشير في هذه الرموز إلی‌ كنوز‌ لا‌ يهتدي إلی‌ مـعناها إلاّ مـن عـنّی نفسه بالمجاهدات حتی عرف‌ المطلب‌».


و سخنان‌ خود را به رموز مـقایسه می‌کند و البته این‌ توانایی او بدانکه مسائل بسیار مشکل و پیچیده‌ را‌ اجمالا‌ بیان می‌کند، نشان پختگی شخصیت عرفانی و مـعنوی او اسـت<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>.
و سخنان‌ خود را به رموز مـقایسه می‌کند و البته این‌ توانایی او بدانکه مسائل بسیار مشکل و پیچیده‌ را‌ اجمالا‌ بیان می‌کند، نشان پختگی شخصیت عرفانی و مـعنوی او اسـت<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش