۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حوار مع الشيخ صالح بن عبدالله الدرويش: تفاوت میان نسخه‌ها
حوار مع الشيخ صالح بن عبدالله الدرويش (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۹
، ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۲ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Yqorbani@noornet.net انجام داده بود واگردا...
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Yqorbani@noornet.net انجام داده بود واگردا...) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| کد کنگره =BP 38/8 /س2ح9* | | کد کنگره =BP 38/8 /س2ح9* | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
مؤسسه امام صادق علیه‌السلام | مؤسسه امام صادق علیه‌السلام | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
'''حوار مع الشيخ صالح بن عبدالله الدرويش حول الصحبة و الصحابة''' نوشته آیت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] دردو مجلد به نقد دو كتاب از يك عالم حنبلى پرداخته است. | '''حوار مع الشيخ صالح بن عبدالله الدرويش حول الصحبة و الصحابة''' نوشته آیت‌الله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] دردو مجلد به نقد دو كتاب از يك عالم حنبلى پرداخته است. | ||
نویسنده در مقدمه جلد اول با اشاره به مقدمه كتاب " تأملات فى | نویسنده در مقدمه جلد اول با اشاره به مقدمه كتاب " تأملات فى نهج‌البلاغه " كه در آن علما را به گفتگو دعوت كرده است؛ گشايش اين شيوه را آرزوى ديرين خود دانسته و مناقشاتش درباره كتاب مذكور را ارائه مى نمايد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
مطالب جلد اول در چهارده فصل ارائه شده است كه برخى از عناوين آن عبارت است: | مطالب جلد اول در چهارده فصل ارائه شده است كه برخى از عناوين آن عبارت است: | ||
#اوهام درباره | #اوهام درباره نهج‌البلاغه | ||
#نصوص | #نصوص نهج‌البلاغه در وصايت علی عليه‌السلام | ||
#ثناء امام علی عليه‌السلام بر خلفاء | #ثناء امام علی عليه‌السلام بر خلفاء | ||
#مدح و ثناء امام بر اصحاب نبى اكرم(ص) | #مدح و ثناء امام بر اصحاب نبى اكرم(ص) | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=== جلد اول === | === جلد اول === | ||
در جلد اول به شبهات متعددى از كتاب " تأملات " شيخ صالح بن عبدالله الدرويش پاسخ داده شده است كه به اختصار به آنها اشاره می‌شود: اولين شبهه‌اى كه به آن پرداخته شده است انتساب بخش اعظم | در جلد اول به شبهات متعددى از كتاب " تأملات " شيخ صالح بن عبدالله الدرويش پاسخ داده شده است كه به اختصار به آنها اشاره می‌شود: اولين شبهه‌اى كه به آن پرداخته شده است انتساب بخش اعظم نهج‌البلاغه به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و مرتضى است. نویسنده پس از پاسخ به آن به علت ذكر نشدن مصادر در نهج‌البلاغه اشاره و مصادر متعدد اين كتاب شريف را معرفى كرده است. در نهج‌البلاغه، امام بارها در خطبه‌ها و نامه‌ها به نصوص الهى بر امامت تأكيد كرده است كه اين مطلب نيز مورد انكار واقع شده است. | ||
از ديگر ادعاهاى مطرح شده احتجاج امام بر بيعت مردم با خلفاء و مدح و ثناء نسبت به آنهاست. در استشهادات صورت گرفته رعايت امانت نشده و صدر و يا ذيل آنها حذف شده و يا اينكه عبارات و كلمات تغيير كرده است كه از نویسنده متعهد بعيد است. | از ديگر ادعاهاى مطرح شده احتجاج امام بر بيعت مردم با خلفاء و مدح و ثناء نسبت به آنهاست. در استشهادات صورت گرفته رعايت امانت نشده و صدر و يا ذيل آنها حذف شده و يا اينكه عبارات و كلمات تغيير كرده است كه از نویسنده متعهد بعيد است. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
شيعه اماميه همواره متهم بوده است كه ساير فرق را به كفر منتسب مى‌كند. اينكه علی عليه‌السلام احدى را تكفير نكرده است ادعاى ديگرى است كه با ذكر موارد متعدد تكفير از كتب حنابله پاسخ داده شده است. اطلاعات اندك موجب ايجاد اين شبهه شده است كه تمامى مردم كوفه در زمان اميرالمؤمنين شيعه بوده‌اند و ذم مردم كوفه در حقيقت ذمّ شیعیان است. نویسنده با برشمردن طوايف مختلف كوفه اين ادعا را نيز واهى می‌داند. | شيعه اماميه همواره متهم بوده است كه ساير فرق را به كفر منتسب مى‌كند. اينكه علی عليه‌السلام احدى را تكفير نكرده است ادعاى ديگرى است كه با ذكر موارد متعدد تكفير از كتب حنابله پاسخ داده شده است. اطلاعات اندك موجب ايجاد اين شبهه شده است كه تمامى مردم كوفه در زمان اميرالمؤمنين شيعه بوده‌اند و ذم مردم كوفه در حقيقت ذمّ شیعیان است. نویسنده با برشمردن طوايف مختلف كوفه اين ادعا را نيز واهى می‌داند. | ||
اندوه و ناراحتى در فقدان دوستان امرى است كه فطرت انسانى بر آن سرشته شده است. هنگاميكه كسى به مصيبت عزيزى دچار می‌شود به حزن شديد گرفتار شده و بى اختيار اشك از ديدگانش جارى می‌شود. در كتاب مذكور با استناد به دو فقره از عبارات | اندوه و ناراحتى در فقدان دوستان امرى است كه فطرت انسانى بر آن سرشته شده است. هنگاميكه كسى به مصيبت عزيزى دچار می‌شود به حزن شديد گرفتار شده و بى اختيار اشك از ديدگانش جارى می‌شود. در كتاب مذكور با استناد به دو فقره از عبارات نهج‌البلاغه، گريه و جزع بر ميت نفى شده است. به اين شبهه نيز با استناد به منابع اهل سنت پاسخ داده شده و ازعزادارى ايام عاشورا به عنوان مظهر حبّ رسول و اهل‌بيت عليهم‌السلام ياد شده است. | ||
عصمت و علم غيب از اعتقادات حقّه شيعه در شأن ائمه عليهم‌السلام است كه تطابق نادرستى بر غلوّ شده است. آخرين شبهه‌اى كه در اين جلد از كتاب به آن پرداخته شده است مسأله وحى درباره امامان است. | عصمت و علم غيب از اعتقادات حقّه شيعه در شأن ائمه عليهم‌السلام است كه تطابق نادرستى بر غلوّ شده است. آخرين شبهه‌اى كه در اين جلد از كتاب به آن پرداخته شده است مسأله وحى درباره امامان است. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
متن و مقدمه كتاب | متن و مقدمه كتاب | ||
{{ | {{نهج‌البلاغه}} | ||