۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دین‌پرور، سید جمال‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بنیاد نهج‌البلاغة' به 'بنیاد نهج‌البلاغه'
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة') |
جز (جایگزینی متن - 'بنیاد نهج‌البلاغة' به 'بنیاد نهج‌البلاغه') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
او در دوران اقامت خویش در تهران نزد مرحوم آیت‌الله آقای حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی، معارف دینی را آموختند و از اولین شاگردان حوزه درس آن مرحوم بودند. در سن ۱۵ سالگی به دست مرحوم والدشان در شمیران معمم شدند و پس از سه سال تلمذ در تهران درسنّ ۱۸ سالگی به قم مشرف شدند و به مدت دو سال در مدرسه حجتیّه سکنی گزیدند؛ در این مدت کتاب سیوطی و مطول را نزد مرحوم آیة‌الله آقای حاج شیخ [[رحمت‌الله فشارکی]] آموختند، کتاب مغنی را نزد حاج شیخ [[محمدرضا نحوی]] و باب حادی عشر را نزد آیت‌الله آقای حاج شیخ [[مرتضی تهرانی]] خواندند. درس اخلاق و عرفان را نزد دو استاد بزرگ آن زمان مرحوم آیت‌الله حاج شیخ [[عباس تهرانی]] و مرحوم حاج آقا [[حسین فاطمی قمی]] که هر دو از شاگردان مرحوم [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|آیت‌الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی]] بودند فرا گرفتند.کتاب شرح لمعه را نزد [[آیت‌الله ستوده]]، معالم الاصول را نزد [[آیت‌الله امینیان]] و آیت‌الله نظری، مکاسب را نزد مرحوم [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینی]]، رسائل را نزد [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]]، جلد اول کفایة الاصول را نزد [[منتظری، حسینعلی|آیت‌الله منتظری]] و جلد دوم آن را نزد [[آیت‌الله سلطانی]] فرا گرفتند.کتاب منظومه سبزواری را نزد [[محمدی گیلانی، محمد|آیت‌الله محمدی گیلانی]] و [[انصاری شیرازی، یحیی|آیت‌الله انصاری شیرازی]] و [[آیت‌الله شب‌زنده دار]] ، و بخشی از کتاب اسفار را نزد مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمد حسین طباطبایی]] آموختند و پس از آن در درس خارج فقه حضرات آیات [[بروجردی، سید حسین|بروجردی]]، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپایگانی]] (ره)، [[حائری، مرتضی|مرتضی حائری]] (پسر مرحوم مؤسس حوزه علمیه قم)، [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و خارج اصول را نزد [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|آیت‌الله شریعتمداری]] (تا تعادل و تراجیح) و از آن به بعد در درس [[اراکی، محمدعلی|آیت‌الله اراکی]] شرکت کردند و تقریرات برخی از اساتید را مرقوم فرمودند. | او در دوران اقامت خویش در تهران نزد مرحوم آیت‌الله آقای حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی، معارف دینی را آموختند و از اولین شاگردان حوزه درس آن مرحوم بودند. در سن ۱۵ سالگی به دست مرحوم والدشان در شمیران معمم شدند و پس از سه سال تلمذ در تهران درسنّ ۱۸ سالگی به قم مشرف شدند و به مدت دو سال در مدرسه حجتیّه سکنی گزیدند؛ در این مدت کتاب سیوطی و مطول را نزد مرحوم آیة‌الله آقای حاج شیخ [[رحمت‌الله فشارکی]] آموختند، کتاب مغنی را نزد حاج شیخ [[محمدرضا نحوی]] و باب حادی عشر را نزد آیت‌الله آقای حاج شیخ [[مرتضی تهرانی]] خواندند. درس اخلاق و عرفان را نزد دو استاد بزرگ آن زمان مرحوم آیت‌الله حاج شیخ [[عباس تهرانی]] و مرحوم حاج آقا [[حسین فاطمی قمی]] که هر دو از شاگردان مرحوم [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|آیت‌الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی]] بودند فرا گرفتند.کتاب شرح لمعه را نزد [[آیت‌الله ستوده]]، معالم الاصول را نزد [[آیت‌الله امینیان]] و آیت‌الله نظری، مکاسب را نزد مرحوم [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینی]]، رسائل را نزد [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]]، جلد اول کفایة الاصول را نزد [[منتظری، حسینعلی|آیت‌الله منتظری]] و جلد دوم آن را نزد [[آیت‌الله سلطانی]] فرا گرفتند.کتاب منظومه سبزواری را نزد [[محمدی گیلانی، محمد|آیت‌الله محمدی گیلانی]] و [[انصاری شیرازی، یحیی|آیت‌الله انصاری شیرازی]] و [[آیت‌الله شب‌زنده دار]] ، و بخشی از کتاب اسفار را نزد مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمد حسین طباطبایی]] آموختند و پس از آن در درس خارج فقه حضرات آیات [[بروجردی، سید حسین|بروجردی]]، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپایگانی]] (ره)، [[حائری، مرتضی|مرتضی حائری]] (پسر مرحوم مؤسس حوزه علمیه قم)، [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و خارج اصول را نزد [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|آیت‌الله شریعتمداری]] (تا تعادل و تراجیح) و از آن به بعد در درس [[اراکی، محمدعلی|آیت‌الله اراکی]] شرکت کردند و تقریرات برخی از اساتید را مرقوم فرمودند. | ||
او در سال 1341ش به علت فعالیت در مسیر نهضت [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره) دستگیر و زندانى شد. ایشان در سال 1350ش به تهران بازگشت و به تأسیس بنیاد | او در سال 1341ش به علت فعالیت در مسیر نهضت [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره) دستگیر و زندانى شد. ایشان در سال 1350ش به تهران بازگشت و به تأسیس بنیاد نهج‌البلاغه اقدام كرد. بنیاد مذكور تا كنون پانزده كنگره داخلى و بین المللى برگزار و بیش از یكصد كتاب و رساله درباره نهج‌البلاغة منتشر كرده است. | ||
وى در خصوص تأسیس بنیاد | وى در خصوص تأسیس بنیاد نهج‌البلاغه چنین مى‌گوید: | ||
«اصل این فكر پس از ملاقات با مرحوم [[علامه امينى|علامه امینى]] به ذهنم خطور كرد. ایشان در جلسه‌اى كه حدوداً سال 1345ش در منزل ما برگزار شد، گفتند: سالها نجف بودم یك روز به حرم [[امام على(ع)|حضرت امیر]](ع) رفتم و عرض كردم آقا سالهاست خدمت شما هستیم، درس خواندیم، درس دادیم، اكنوى یك كارى شما دست ما بدهید. از حرم بیرون آمدم، فكر تألیف [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدیر]] به ذهنم آمد، رفتم دنبالش. ما هم گفتیم خوب است كه حضرت یك كارى دست ما بدهد نیتى كردیم و درخواست درونى، انسانى گاهى كار خوبى مى‌كند ولى خلأ جامعه را نمى‌تواند پر كند. در سال 1350ش كه از قم به تهران آمدم، در اتاق نشسته بودم و دفترى دستم بود روى آن نوشتم: بنیاد | «اصل این فكر پس از ملاقات با مرحوم [[علامه امينى|علامه امینى]] به ذهنم خطور كرد. ایشان در جلسه‌اى كه حدوداً سال 1345ش در منزل ما برگزار شد، گفتند: سالها نجف بودم یك روز به حرم [[امام على(ع)|حضرت امیر]](ع) رفتم و عرض كردم آقا سالهاست خدمت شما هستیم، درس خواندیم، درس دادیم، اكنوى یك كارى شما دست ما بدهید. از حرم بیرون آمدم، فكر تألیف [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدیر]] به ذهنم آمد، رفتم دنبالش. ما هم گفتیم خوب است كه حضرت یك كارى دست ما بدهد نیتى كردیم و درخواست درونى، انسانى گاهى كار خوبى مى‌كند ولى خلأ جامعه را نمى‌تواند پر كند. در سال 1350ش كه از قم به تهران آمدم، در اتاق نشسته بودم و دفترى دستم بود روى آن نوشتم: بنیاد نهج‌البلاغه بدون هیچ فكر و جلسه‌اى. | ||
در تأسیس و فعالیت این بنیاد شخصیت‌هایى همچون [[مطهری، مرتضی|شهید مطهرى]]، شهید بهشتى، مرحوم مصطفوى، مرحوم موحدى ساوجى و مرحوم [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]] نقش فعالى داشتند.» | در تأسیس و فعالیت این بنیاد شخصیت‌هایى همچون [[مطهری، مرتضی|شهید مطهرى]]، شهید بهشتى، مرحوم مصطفوى، مرحوم موحدى ساوجى و مرحوم [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]] نقش فعالى داشتند.» | ||