پرش به محتوا

علی علیه‌السلام و پایان تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة'
جز (جایگزینی متن - 'فلسفیان، عبدالمجید' به 'فلسفیان، سید عبدالمجید')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة')
خط ۳۶: خط ۳۶:
اين نوشته هرچند بر محور كلام قرآن ناطق مى‌چرخد، اما از قرآن صامت نيز غافل نبوده و بدين جهت در آغاز هر بحث، به اين حبل متين چنگ زده و از نور آن اقتباس نموده است؛ در مواردى هم براى تبيين و توضيح آيات، اشاره گذرايى به كل سوره نموده است.
اين نوشته هرچند بر محور كلام قرآن ناطق مى‌چرخد، اما از قرآن صامت نيز غافل نبوده و بدين جهت در آغاز هر بحث، به اين حبل متين چنگ زده و از نور آن اقتباس نموده است؛ در مواردى هم براى تبيين و توضيح آيات، اشاره گذرايى به كل سوره نموده است.


هرچند از اولين امام در وصف آخرين امام، روايت‌ها و سخنان زيادى مانده، ولى نویسنده تنها به سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه اشاره كرده است.
هرچند از اولين امام در وصف آخرين امام، روايت‌ها و سخنان زيادى مانده، ولى نویسنده تنها به سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغة اشاره كرده است.


== گزارش محتوا==
== گزارش محتوا==
خط ۴۳: خط ۴۳:
در مقدمه كتاب، معناى لغوى و اصطلاحى حجت را بررسى كرده تا معناى خاصى كه مورد نظر است، تبيين شود. در اين راستا معناى لغوى آن «چيز مشخص و داراى حد و مرز كه براى اثبات مطلوب، بيان مقصود و دفع عذر استفاده مى‌شود» و در اصطلاح علم كلام «آنچه خداوند به وسيله آن انسان‌ها را دعوت به خود كرده تا هدايت شوند و به صراط مستقيم راه يابند» معنا شده است.
در مقدمه كتاب، معناى لغوى و اصطلاحى حجت را بررسى كرده تا معناى خاصى كه مورد نظر است، تبيين شود. در اين راستا معناى لغوى آن «چيز مشخص و داراى حد و مرز كه براى اثبات مطلوب، بيان مقصود و دفع عذر استفاده مى‌شود» و در اصطلاح علم كلام «آنچه خداوند به وسيله آن انسان‌ها را دعوت به خود كرده تا هدايت شوند و به صراط مستقيم راه يابند» معنا شده است.


در فصل اول كتاب به نياز انسان به حجت و استمرار حجت‌هاى الهى بر اساس دلايل عقلى از جمله دليل لطف، برهان عنايت، قاعده امكان اشرف و شواهد نقلى از قرآن و نهج‌البلاغه پرداخته شده و در پايان از خاتميت رسالت و فسلفه آن گفتگو شده است.
در فصل اول كتاب به نياز انسان به حجت و استمرار حجت‌هاى الهى بر اساس دلايل عقلى از جمله دليل لطف، برهان عنايت، قاعده امكان اشرف و شواهد نقلى از قرآن و نهج‌البلاغة پرداخته شده و در پايان از خاتميت رسالت و فسلفه آن گفتگو شده است.


ضرورت شناخت و تبيين راه‌هاى آن، ضرورت وجود حجت در كنار هميشگى و پيوستگى بودن آن و هدفمندى خلقت انسان در كلام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] از ديگر مباحث اين فصل است.
ضرورت شناخت و تبيين راه‌هاى آن، ضرورت وجود حجت در كنار هميشگى و پيوستگى بودن آن و هدفمندى خلقت انسان در كلام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] از ديگر مباحث اين فصل است.
۶٬۵۹۱

ویرایش