۱۴۶٬۵۰۳
ویرایش
رشتی حائری، عبدالحسین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|رشتی (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|رشتی ( | |||
'''عبدالحسين بن عيسى رشتى''' (1253-1332ش)، فقیه، فيلسوف، منطقى، فقيه؛ شيعه اثنیعشرى | '''عبدالحسين بن عيسى رشتى''' (1253-1332ش)، فقیه، فيلسوف، منطقى، فقيه؛ شيعه اثنیعشرى | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۱: | ||
وى در كودكى به همراه پدر به رشت رفت و مقدمات و سطوح را در اين شهر خواند. شيخ عبدالحسين رشتى در بيست سالگى راهى تهران گرديد و از محضر عالم بزرگ، شيخ [[آشتیانی، محمدحسن بن جعفر|محمدحسن آشتيانى]]، در اصول و فقه بهره برد. وى همچنين حكمت و كلام را نزد شيخ على نورى، سيد شهابالدين تبريزى شيرازى و [[جلوه، سید ابوالحسن|ميرزا ابوالحسن جلوه]] فرا گرفت. ايشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدريس ادبيات و سطوح ادبى نيز اشتغال داشت. | وى در كودكى به همراه پدر به رشت رفت و مقدمات و سطوح را در اين شهر خواند. شيخ عبدالحسين رشتى در بيست سالگى راهى تهران گرديد و از محضر عالم بزرگ، شيخ [[آشتیانی، محمدحسن بن جعفر|محمدحسن آشتيانى]]، در اصول و فقه بهره برد. وى همچنين حكمت و كلام را نزد شيخ على نورى، سيد شهابالدين تبريزى شيرازى و [[جلوه، سید ابوالحسن|ميرزا ابوالحسن جلوه]] فرا گرفت. ايشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدريس ادبيات و سطوح ادبى نيز اشتغال داشت. | ||
آيتاللَّه رشتى پس از اقامت ده ساله در تهران، رهسپار نجف اشرف گرديد و سپس به نجف اشرف مشرف شد و از محضر [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم شیخ مرتضی انصاری]] بهرهمند گردید و بعد از رحلت آن بزرگوار از محضر آیات عظام [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]] و [[میرزا محمدحسن شیرازی]]، | آيتاللَّه رشتى پس از اقامت ده ساله در تهران، رهسپار نجف اشرف گرديد و سپس به نجف اشرف مشرف شد و از محضر [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم شیخ مرتضی انصاری]] بهرهمند گردید و بعد از رحلت آن بزرگوار از محضر آیات عظام [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]] و [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزا محمدحسن شیرازی]]، بهرهمند گردید. آن گاه به کربلای معلی عزیمت کرد و از درس پرفایده [[مازندرانی، زینالعابدین|آیتالله شیخ زینالعابدین مازندرانی]] بهرهها برد تا اينكه به دريافت اجازه اجتهاد از استادان خود مفتخر شد. | ||
وى از آن پس، حلقه درس خارج خود را تشكيل داد و بسيارى از افاضل را از محضر خويش بهرهمند ساخت. | وى از آن پس، حلقه درس خارج خود را تشكيل داد و بسيارى از افاضل را از محضر خويش بهرهمند ساخت. | ||
| خط ۶۱: | خط ۵۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ايشان آثار گوناگونى به رشته تحرير درآورد كه از آثار علمى وى | ايشان آثار گوناگونى به رشته تحرير درآورد كه از آثار علمى وى مىتوان به: "شرح كفايه الاصول"؛ حاشيه بر "طهارت" علامه انصارى؛ تعليقه بر بحث "الموضوع من شرحالمطالع"؛ "الثمرات"، در موضوع علوم؛ حاشيه بر "الاسفار"؛ رساله "اصولالدين"؛ "الاطوار"، در مباحث مختلف تفسير آيات؛ رسالهاى در "صرف و نحو"؛ رساله در "منطق"؛ تعليقات بر "جواهر الكلام" و "الرسائل" و "المكاسب" اشاره كرد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||