۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
گنجی، محمد بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''حافظ فخرالدین ابى عبداللّه محمد بن یوسف بن محمد گنجی شافعی''' (متوفای ۶۵۸ق)، از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید. | '''حافظ فخرالدین ابى عبداللّه محمد بن یوسف بن محمد گنجی شافعی''' (متوفای ۶۵۸ق)، از عالمان بزرگ شافعى در اوائل قرن هفتم هجرى است که نویسندگان معاجم از او با عناوینى چون محدث مفید، امام حافظ، ثقه عدل، دین، حافظ قرآن و سنت و...یاد کرده‌اند. وى به خاطر اظهار علاقه‌اى که به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین على بن ابى‌طالب]] از خود نشان داد مورد کینه و خشم و ذم و قدح گروهى اندک قرار گرفت و برخى چون [[ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی|ابن تغرى بردى]] و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی وى را على رغم جوانمردى و امانتدارى در نقل روایات و احادیث و احتیاط در نقل آنها، رافضى خبیث خواندند.سرانجام گنجى تحت فشار این گروه از موصل اخراج گردید و براى فراگرفتن حدیث رهسپار دمشق شد و در سال 658ق.در مسجد جامع دمشق به قتل رسید.<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، سیمای دوازده امام در میراث مکتوب اهلسنت، ۱۳۹۵ش، ج۱، ص۱۹۳و۱۹۴</ref> | ||
== اساتید و مشایخ == | == اساتید و مشایخ == | ||