حفظ البدن (رساله‌ای فارسی در بهداشت و تندرستی): تفاوت میان نسخه‌ها

# احوال بول است و براز است؛ زیرا که هـر وقت که بول‌ رنگین‌ بود‌ و رایحه او نیک تیز بود، دلیل [گرمی مزاج] باشد و اگر نه چنین بود، بر برودت.

   

# در شناختن مزاج‌های دماغ؛

# مزاج‌های دل؛

مقاله دوم در بیان تدبیر هوا و آنچه بدان باب‌ تعلق‌ دارد‌ و این مقالت مرتب است بر پنج فصل:  

# در بیان‌ حاجت‌ حیوانات به هوا؛

# دربیان تغیر هوا به سبب گشتن فصل‌های سال (اشاره به چهار فصل سال و برخی‌ بیماری‌های‌ رایج در این فصل‌ها و نیز درمان آن‌ها با روش‌هایی ساده چـون«رگ‌ زدن»، استفاده‌ از‌ خوش‌بوکننده‌ها وپرهیز، استفاده از لباس مناسب فصل‌ و...)؛  

# در‌ شرح هوای نیک و هوای معتدل.

# در اسپرغم‌ها ‌(گل [سرخ]‌، بنفشه، نیلوفر، نرگس‌، نسرین‌، نمام، سوسن سپید و سوسن آسمان‌گون‌، یاسمین‌، مورد، سرو).

بخش اول: در شرح‌ صفات آب‌ها و در بخش او نه فصل است: # درمنفعت‌های آب خوردن؛

# در اقسام آب‌ها؛

بخش دوم از مقالت چهارم: در چهارده فصل (فصل هفتم مشتمل بر بیست پرسش و پاسخ آنهاست).

مقاله پنجم در تدبیر مأکولات (خوردنی‌ها) و این مقالت مرتب است بر چـهار بخش (اما فقط دو بخش آن آمده است!):  

بخش اول: در طبایع مفردات که مشتمل است بر 13 فصل‌:

# غلات‌ و حبوبات (گندم و جو و انواع نان‌هایی که از این دو پخته می‌شود، باقلا، نخود، گاورس، لوبیا، ماش، کنجد و برنج)؛

# در شرح اعضای حیوانات (مانند سر بریان‌ گوسفند‌، مغز، چشم، پایچه، اشکنبه و روده‌، جگر‌، سپرز، گرده، دل، شش، پیه و مغز و نیز تخم انواع مرغ‌های خانگی)؛

# در طبیعت اباها (آش‌ها و خوراکی‌های دیگر همچون قلیه و عدسی و هریسه)؛

# در شیر و آنچه از او سازند (انواع شیر، دوغ، پنیر، روغن (کره) گاوی)؛

# در تره‌ها (کاسنی، کرفس، گندنا (آنچه امروزه تره می‌نامیم)، گشنیز، نعنا، طرخون و جز آن)؛

# در افزارهای دیگ (چاشنی‌هایی که هنگام پخت غذا می‌افزایند، همچون: زیره، دارچینی، فلفل، زنجبیل، زعفران، سرکه، نمک و جز آن)؛

# در میوه‌های تر (انگور، غوره، انجیر‌، زردآلو‌، شفتالو و شفترنگ‌ و آلو، آلوی نیشه (نیشو)، سیب، انبرود (گلابی)، آبی (به)، انار شیرین و ترش، توت، خربزه، خربزه هندی (هندوانه)، کدو‌، بادنجان، عناب، ترنج، سماق)؛