۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اهوازی، حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الموجز في أداء القراء السبعة' به 'الموجز في اداء القراء السبعة') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |محرم 362ق، برابر با 7 نوامبر 972ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اهواز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |446ق | | data-type="authorDeathDate" |4 ذی‌حجه 446ق برابر با 6 مارس 1055م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[غضائری، حسین بن عبیدالله|حسین غضایری]] | ||
[[ابوبکر محمد بن عبیدالله بن قاسم خرقى]] | |||
[[احمد بن محمد بن عبدالله تستری]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۶: | خط ۴۰: | ||
'''حسن بن علی اهوازی''' (362-446ق)، مقری و مؤلف کتابی در نقد اشعری. | '''حسن بن علی اهوازی''' (362-446ق)، مقری و مؤلف کتابی در نقد اشعری. | ||
== | ==ولادت== | ||
ابوعلی حسن بن علی بن ابراهیم بن یزداد بن هرمز بن شاهق، در محرم 362ق، برابر با 7 نوامبر 972ق، در اهواز به دنیا آمد. از نسبش چنین پیداست که ایرانی‌تبار بوده است. | ابوعلی حسن بن علی بن ابراهیم بن یزداد بن هرمز بن شاهق، در محرم 362ق، برابر با 7 نوامبر 972ق، در اهواز به دنیا آمد. از نسبش چنین پیداست که ایرانی‌تبار بوده است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۶: | ||
وی در همان اهواز به تحصیل آغاز کرد و در دیگر جاها نزد مشایخ عصر، قرائت و حدیث آموخت. در 391ق (یا به قولى 394ق) به دمشق رفت و در آنجا سکنى گزید و همان جا نیز درگذشت. | وی در همان اهواز به تحصیل آغاز کرد و در دیگر جاها نزد مشایخ عصر، قرائت و حدیث آموخت. در 391ق (یا به قولى 394ق) به دمشق رفت و در آنجا سکنى گزید و همان جا نیز درگذشت. | ||
گفته‌اند که قرائت ابوعمرو و عاصم را نزد على بن حسین غضایری و قرائت ابن کثیر را نزد محمد بن محمد بن | گفته‌اند که قرائت ابوعمرو و عاصم را نزد على بن [[غضائری، حسین بن عبیدالله|حسین غضایری]] و قرائت [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] را نزد [[محمد بن محمد بن فیروز]]، و قرائت نافع را نزد [[ابوبکر محمد بن عبیدالله بن قاسم خرقى]] و روایت قالون را نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله تستری]] خواند. از دیگر مشایخ وی در قرائت اینان را می‌توان نام برد: در بغداد ابوحفص کتانى و ابوالفرج شنبوذی، در دمشق محمد بن احمد بن محمد جبنى و در بصره ابوالقاسم عبدالله بن نافع بن هارون عنبری، ابوبکر محمد بن احمد بن على باهلى و ابوعبدالله محمد بن احمد بن عبدالله بن هلال. | ||
اهوازی همچنین از مشایخى چون نصر بن احمد مُرجى، معافى بن زکریا بن طرارا، عبدالوهاب کلابى و تمّام رازی حدیث شنید. وی به مصر و موصل نیز سفر کرده است. | اهوازی همچنین از مشایخى چون نصر بن احمد مُرجى، معافى بن زکریا بن طرارا، عبدالوهاب کلابى و تمّام رازی حدیث شنید. وی به مصر و موصل نیز سفر کرده است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
اهوازی پس از 400ق، در دمشق به اقراء و تحدیث پرداخت، درحالی‌که هنوز برخى مشایخ وی زنده بودند. از شاگردان و راویان وی در قرائت باید ابوالقاسم | اهوازی پس از 400ق، در دمشق به اقراء و تحدیث پرداخت، درحالی‌که هنوز برخى مشایخ وی زنده بودند. از شاگردان و راویان وی در قرائت باید [[ابوالقاسم هذلى]]، [[ابوعلى حسن بن قاسم غلام هرّاس]]، احمد بن ابى‌الاشعث سمرقندی، ابوالحسن مصینى، ابونصر احمد بن على زینبى، ابوالحسن على بن احمد ابهری، ابوبکر محمد بن مفرج بطلیوسى و ابوالقاسم عبدالوهاب قرطبى را نام برد. | ||
کسانى نیز چون خطیب بغدادی، ابوسعد اسماعیل بن على سمّان، عبدالعزیز بن احمد کتّانى و ابوطاهر حنّایى از وی حدیث شنیده‌اند. ابومعشر طبری نیز به طریق اجازه از وی روایت می‌کند. | کسانى نیز چون [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابوسعد اسماعیل بن على سمّان، عبدالعزیز بن احمد کتّانى و [[ابوطاهر حنّایى]] از وی حدیث شنیده‌اند. ابومعشر طبری نیز به طریق اجازه از وی روایت می‌کند. | ||
==مذهب و عقیده== | ==مذهب و عقیده== | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
انصاری، حسن، «دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1380ش. | انصاری، حسن، «دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1380ش. | ||