پرش به محتوا

محفوظی، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا'
جز (جایگزینی متن - 'سيوطى' به 'سيوطى')
جز (جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا')
خط ۴۷: خط ۴۷:
وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و [[صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله|آقا شيخ نعمت‌الله صالحى]] رفت و [[المطول|مطول]] را نزد [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله مشكينى]] و شرح لمعه را نزد آيت‌الله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچه‌اى و شهيد آيت‌الله بهشتى و آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد مرحوم [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، مرحوم سلطانى طباطبايى بود.
وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و [[صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله|آقا شيخ نعمت‌الله صالحى]] رفت و [[المطول|مطول]] را نزد [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله مشكينى]] و شرح لمعه را نزد آيت‌الله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچه‌اى و شهيد آيت‌الله بهشتى و آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد مرحوم [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، مرحوم سلطانى طباطبايى بود.


او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره‌مند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد.
او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره‌مند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد.


وى در سال‌هاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درس‌هاى آموخته را مباحثه مى‌كرد كه از آن ميان مى‌توان آيت‌الله [[محمدی گیلانی، محمد|محمدى گيلانى]]، شهيد هاشمى نژاد و شهيد شيخ عبدالحسين رضايى و شيخ محمدباقرى طاهرى شاهرودى را نام برد.
وى در سال‌هاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درس‌هاى آموخته را مباحثه مى‌كرد كه از آن ميان مى‌توان آيت‌الله [[محمدی گیلانی، محمد|محمدى گيلانى]]، شهيد هاشمى نژاد و شهيد شيخ عبدالحسين رضايى و شيخ محمدباقرى طاهرى شاهرودى را نام برد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش