۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الإستدراك علی الإستيعاب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /الف2 الف5012 / 28/6 BP | ||
| موضوع = صحابه - سرگذشت نامه، صحابه زن - سرگذشت نامه، اسلام -- سرگذشت نامه | | موضوع = صحابه - سرگذشت نامه، صحابه زن - سرگذشت نامه، اسلام -- سرگذشت نامه | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مقدمه كتاب با تبيين جايگاه صحابه و ضرورت شناخت آنها آغاز شده است. در اعصار مختلف تأليفاتى در اين موضوع و ابوابى با عنوان «علم معرفت حديث» در كتب حديثى نوشته مى‌شد و مؤلفين، كاستى‌هاى آثار پيشين را استدراك مى‌كردند. [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبى]] از جمله كسانى بود كه كتاب «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب|الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]» را در شرح حال علماى اندلس نوشت. اين كتاب بين كتبى كه درباره صحابه نوشته شده از اهميت بالايى برخوردار است و از مهم‌ترين منابع در اين زمينه بشمار مى‌رود. مستدرك [[ابن امین، ابواسحاق ابراهیم|ابن امين قرطبى]] از جمله آثارى است كه براى رفع كاستى‌هاى اثر ابن عبدالبر نوشته شده است < | مقدمه كتاب با تبيين جايگاه صحابه و ضرورت شناخت آنها آغاز شده است. در اعصار مختلف تأليفاتى در اين موضوع و ابوابى با عنوان «علم معرفت حديث» در كتب حديثى نوشته مى‌شد و مؤلفين، كاستى‌هاى آثار پيشين را استدراك مى‌كردند. [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبى]] از جمله كسانى بود كه كتاب «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب|الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]» را در شرح حال علماى اندلس نوشت. اين كتاب بين كتبى كه درباره صحابه نوشته شده از اهميت بالايى برخوردار است و از مهم‌ترين منابع در اين زمينه بشمار مى‌رود. مستدرك [[ابن امین، ابواسحاق ابراهیم|ابن امين قرطبى]] از جمله آثارى است كه براى رفع كاستى‌هاى اثر ابن عبدالبر نوشته شده است <ref>ر.ك: مقدمه، ص13-14؛ گذشته، ناصر، ص281</ref>. | ||
محقق كتاب، انگيزه‌هاى انتخاب كتاب را اهميت شخصيت علمى [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبى]] و جايگاه او بين علماى مشرق و مغرب و نيز آنچه از محصولات فكرى بابركت و پرفايده از وى به‌جاى مانده است؛ به‌ويژه كتاب او درباره صحابه كه بسيار مشهور است و هيچ‌يك از معاجم قرون پنجم تا دوازدهم از آن بى‌بهره نبوده است. همچنين ارزش كتاب استدراك ابن امين كه سهم علماى اندلس در علم رجال و به‌ويژه علم صحابه‌شناسى را آشكار كرده است < | محقق كتاب، انگيزه‌هاى انتخاب كتاب را اهميت شخصيت علمى [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبى]] و جايگاه او بين علماى مشرق و مغرب و نيز آنچه از محصولات فكرى بابركت و پرفايده از وى به‌جاى مانده است؛ به‌ويژه كتاب او درباره صحابه كه بسيار مشهور است و هيچ‌يك از معاجم قرون پنجم تا دوازدهم از آن بى‌بهره نبوده است. همچنين ارزش كتاب استدراك ابن امين كه سهم علماى اندلس در علم رجال و به‌ويژه علم صحابه‌شناسى را آشكار كرده است <ref>ر.ك: مقدمه محقق، ص51</ref>. | ||
در مقدمه محقق اثر، موضوع بحث، اهداف، شيوه و دشوارى‌هايى كه با آن مواجه بوده است ذكر شده است. پس از آن در باب اول در چهار فصل به ترتيب: | در مقدمه محقق اثر، موضوع بحث، اهداف، شيوه و دشوارى‌هايى كه با آن مواجه بوده است ذكر شده است. پس از آن در باب اول در چهار فصل به ترتيب: | ||
# زندگى و حيات علمى و اساتيد و شاگردان و جايگاه علمى و تأليفات ابن امين بررسى شده است < | # زندگى و حيات علمى و اساتيد و شاگردان و جايگاه علمى و تأليفات ابن امين بررسى شده است <ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص83-32</ref>. | ||
# در فصل دوم، مباحثى پيرامون كتاب استيعاب ابن عبدالبر مطرح شده است. ابتدا اهميت اين اثر در بين ديگر آثار با موضوع صحابه و شيوه مؤلف آن و سپس مستدركاتى اندلسى پيرامون كتاب با رعايت ترتيب زمانى بررسى شده است. شيوه ابن عبدالبر در استيعاب چنين است كه ابتدا با ذكر رسول‌الله(ص) كتاب را آغاز نموده است. پس از آن اسامى صحابى مرد و زن به‌تفكيك اسم و كنيه و با ذكر مصدر ذكر شده است < | # در فصل دوم، مباحثى پيرامون كتاب استيعاب ابن عبدالبر مطرح شده است. ابتدا اهميت اين اثر در بين ديگر آثار با موضوع صحابه و شيوه مؤلف آن و سپس مستدركاتى اندلسى پيرامون كتاب با رعايت ترتيب زمانى بررسى شده است. شيوه ابن عبدالبر در استيعاب چنين است كه ابتدا با ذكر رسول‌الله(ص) كتاب را آغاز نموده است. پس از آن اسامى صحابى مرد و زن به‌تفكيك اسم و كنيه و با ذكر مصدر ذكر شده است <ref>ر.ك: همان، ص34</ref>. | ||
# در فصل سوم نيز مباحثى چون صحت انتساب كتاب به مؤلف، استنادات آثار پس از ابن امين به كتاب او، مصادر ابن امين در مستدركش و معرفى نسخه خطى كتاب مطرح شده است. در بخشى از اين فصل چنين مى‌خوانيم كه رعينى اندلسى از ابن امين، 445 مورد (204 مورد انفرادى و 241 مورد جمعى با ديگر اندلسى‌ها) و ابن حجر در الإصابة در 75 جا و در تهذيب التهذيب در چهار جا و... نقل كرده‌اند < | # در فصل سوم نيز مباحثى چون صحت انتساب كتاب به مؤلف، استنادات آثار پس از ابن امين به كتاب او، مصادر ابن امين در مستدركش و معرفى نسخه خطى كتاب مطرح شده است. در بخشى از اين فصل چنين مى‌خوانيم كه رعينى اندلسى از ابن امين، 445 مورد (204 مورد انفرادى و 241 مورد جمعى با ديگر اندلسى‌ها) و ابن حجر در الإصابة در 75 جا و در تهذيب التهذيب در چهار جا و... نقل كرده‌اند <ref>ر.ك: متن كتاب، ج1، ص031</ref>. | ||
# در چهارمين فصل، شيوه حنان حداد در ارائه كتاب، تحقيق آن و استخراج احاديث ذكر شده است. وى تلاش كرده كه متنى سالم و به‌دور از خطا به دست دهد؛ لذا نسخه خطى دكتر محمد راوندى را اصل قرار داده و آن را دو بار با ديگر منابع مقابله كرده است < | # در چهارمين فصل، شيوه حنان حداد در ارائه كتاب، تحقيق آن و استخراج احاديث ذكر شده است. وى تلاش كرده كه متنى سالم و به‌دور از خطا به دست دهد؛ لذا نسخه خطى دكتر محمد راوندى را اصل قرار داده و آن را دو بار با ديگر منابع مقابله كرده است <ref>ر.ك: همان، ص851</ref>. | ||
در ابتداى جلد دوم كتاب، رموز به‌كاررفته در كتاب آمده است. پس از آن متن استدراك با ذكر نام و نويسندگان دو كتاب استيعاب و استدراك آغاز شده است. ابن بشكوال قرطبى اين كتاب را روايت كرده و مطالبى نيز بر آن افزوده است < | در ابتداى جلد دوم كتاب، رموز به‌كاررفته در كتاب آمده است. پس از آن متن استدراك با ذكر نام و نويسندگان دو كتاب استيعاب و استدراك آغاز شده است. ابن بشكوال قرطبى اين كتاب را روايت كرده و مطالبى نيز بر آن افزوده است <ref>ر.ك: ج2، ص8</ref>. | ||
اولين صحابى كه از او ياد شده، اوس بن حارثة بن لام است كه ابن قانع نام او را در معجم الصحابه ذكر كرده است. اوس ابوحاجب كلابى، دومين صحابى است كه از او نيز ابن قانع ياد كرده و حديثى از او نقل كرده است. نويسنده، متن حديث را نياورده و محقق اثر در پاورقى به نص حديث اشاره كرده است < | اولين صحابى كه از او ياد شده، اوس بن حارثة بن لام است كه ابن قانع نام او را در معجم الصحابه ذكر كرده است. اوس ابوحاجب كلابى، دومين صحابى است كه از او نيز ابن قانع ياد كرده و حديثى از او نقل كرده است. نويسنده، متن حديث را نياورده و محقق اثر در پاورقى به نص حديث اشاره كرده است <ref>همان، ص71-61</ref>. پس از آن اسامى و كنيه مردان به همين سبك ذكر شده و به اسامى و كنيه بانوان ختم شده است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | |||
[[رده:صحابه و تابعین]] | |||
[[رده:آذر(1400)]] | |||