۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عصرة المنجود فی علم الكلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب'
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
جز (جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«[[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم في مستحقي التقديم]]»، مهمترین و مفصل‌ترین اثر [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] است و شهرت وی نیز به سبب تألیف همین اثـر اسـت. به جهت قوت علمى و قدرت بیان، برخى آن را در مباحث امامت بهترین کتاب پس از «[[الشافي في الإمامة|الشافي]]» اثر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى علم‌الهدى]] می‌دانند، بلکه مىتوان گفت این اثر را بر آن ترجیح داده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243؛ میرشریفی، سید علی، ص36</ref>. | «[[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم في مستحقي التقديم]]»، مهمترین و مفصل‌ترین اثر [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] است و شهرت وی نیز به سبب تألیف همین اثـر اسـت. به جهت قوت علمى و قدرت بیان، برخى آن را در مباحث امامت بهترین کتاب پس از «[[الشافي في الإمامة|الشافي]]» اثر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى علم‌الهدى]] می‌دانند، بلکه مىتوان گفت این اثر را بر آن ترجیح داده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243؛ میرشریفی، سید علی، ص36</ref>. | ||
عصرة المنجود که | عصرة المنجود که بعد از [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|صراط مستقیم]] به نگارش درآمـده اسـت، با توجه به مباحث مطرح‌شده در آن مىتوان آن را مکمل [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم]] دانست<ref>ر.ک: شهسواری، حسین، ص60؛ دیانت، علی‌اکبر، ص243</ref> و باید پس از آن تألیف شده باشد؛ زیرا بارها در آن به این کتاب ارجاع داده است<ref>ر.ک: میرشریفی، سید علی، ص37</ref>. | ||
[[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] به‌عنوان متکلمی امامی در مکتب جبل‌عامل، از مشایخ آن بوم، به‌ویژه [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]] متأثر بوده و با عنوان «علامه زمان» از او یاد کرده و به شرح برخی از آثارش پرداخته است. او در آثار کلامی خویش، برخلاف [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] از صبغه فلسفی دادن به مسائل کلامی خودداری کرده و از متکلمان شیعی پیش از وی پیروی نموده است. از شاخصترین آراء کلامی او، مخلوق دانستن قرآن کریم، اعتقاد به «صرفه» در اعجاز قرآن و قول به «نسبت و اضافه» در ماهیت علم است. [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] گرایشی به اندیشه‌های فلسفی نداشته و نمونه‌هایی چون رد استدالال فلسفی بر ضرورت بعثت انبیا و رد قاعده «الواحد» نشان‌دهنده بی‌توجهی او به فلسفه است. بی‌اعتنایی او به شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] نیز شاید به همین سبب بوده و این رویکرد، به‌ویژه در عصرة المنجود بازتاب‌های چشمگیرتری یافته است. [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] نسبت به اندیشه‌های صوفیانه نیز روی خوش ننموده است<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243</ref>. | [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] به‌عنوان متکلمی امامی در مکتب جبل‌عامل، از مشایخ آن بوم، به‌ویژه [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]] متأثر بوده و با عنوان «علامه زمان» از او یاد کرده و به شرح برخی از آثارش پرداخته است. او در آثار کلامی خویش، برخلاف [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] از صبغه فلسفی دادن به مسائل کلامی خودداری کرده و از متکلمان شیعی پیش از وی پیروی نموده است. از شاخصترین آراء کلامی او، مخلوق دانستن قرآن کریم، اعتقاد به «صرفه» در اعجاز قرآن و قول به «نسبت و اضافه» در ماهیت علم است. [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] گرایشی به اندیشه‌های فلسفی نداشته و نمونه‌هایی چون رد استدالال فلسفی بر ضرورت بعثت انبیا و رد قاعده «الواحد» نشان‌دهنده بی‌توجهی او به فلسفه است. بی‌اعتنایی او به شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] نیز شاید به همین سبب بوده و این رویکرد، به‌ویژه در عصرة المنجود بازتاب‌های چشمگیرتری یافته است. [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] نسبت به اندیشه‌های صوفیانه نیز روی خوش ننموده است<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243</ref>. | ||