۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عـ' به 'ع') |
جز (جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
این اثر، «کتابی است که اقسام مهم حکمت را از نظری و عملی بر طبق تقسیم [[ارسطو]] در برگرفته و با اهم مزایای ایرانی آن علوم آراسته است؛ یا دائرةالمعارفی است که نخست در فضیلت دانش –و دانشجوئی- و دانشآموزی، سخن رانده، سپس دوازده رشته علم که یک نفر حکیم را در قرن هفتم به کار بوده به قسمی گرده آورده که در بسیاری از این علوم، رساله مفرد هم بدین خوبی به دست نیست.»<ref>همان، ص34 </ref> «همچنان که مصنفِ کتاب مشارالیه در پایه دانش -و اخلاق- و عادات و چگونگی زندگی... از هرکسی به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] شبیهتر است، این تصنیف او نیز از هر کتابی به کتاب «[[الشفاء]]» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] نزدیکتر –و مانندتر است؛ بنابراین تنها کتابی که در زبان تازی نظیر درةالتاج یافته شود کتاب [[الشفاء]] است.»<ref>ر.ک، همان، ص33</ref> «کتاب [[الشفاء]] در حقیقت یگانه کتاب عربی است که اقسام اصلی حکمت نظری را بهتفصیل بینالدفتین فرا گرفته و کتاب حاضر هم حذو النعل بالنعل درآن علوم یکایک بحث کرده ولی با این فرق که ابنسینا به منطق بیش از سایر رشتهها اهمیت داده و از علوم ریاضی با کمال اختصار در گذشته است و مصنف کتاب حاضر بالعکس، همان مباحث منطق را مختصر آورده و چون به ریاضی رسیده دامنه گفتار را چند برابر شفا بسط داده در سایر رشتهها هم کمی نسبت به او کوتاه آمده است؛ و باز شیخ بیشتر در پیرامون فلسفه مشائیان سخن رانده، این تصنیف او از ذوق اشراق بهرهمند نیست ولی در کتاب حاضر فلسفه از جمودت مشائی بیرون آمده، با ذوق اشراق طراوت یافته است. این مقایسه تنها در بخش نخستین –و دوم کتاب درست است، اما بخش سوم که خاتمه کتاب باشد، آن خود داستانی جداگانه است، چه آن قسمت یک سوم کتاب است- که کتاب الشفاء از آنهمه خالی مانده و مزایای شرقی در این بخش افزون است. بخش سوم درة التاج یک دوره تمام حکمت عملی است که اهم علوم خاورزمین از قبیل کلام، عبادات فقه، سیر و سلوک عرفا، در آنجا مفصلاً از نظر خوانندگان خواهد گذشت و با این وصف در سه قسم اصلی حکمت عملی یعنی علوم: سیاست، خانهداری، علم اخلاق نیز در اینجا بحث میشود.»<ref>همان، ص33-34 </ref> | این اثر، «کتابی است که اقسام مهم حکمت را از نظری و عملی بر طبق تقسیم [[ارسطو]] در برگرفته و با اهم مزایای ایرانی آن علوم آراسته است؛ یا دائرةالمعارفی است که نخست در فضیلت دانش –و دانشجوئی- و دانشآموزی، سخن رانده، سپس دوازده رشته علم که یک نفر حکیم را در قرن هفتم به کار بوده به قسمی گرده آورده که در بسیاری از این علوم، رساله مفرد هم بدین خوبی به دست نیست.»<ref>همان، ص34 </ref> «همچنان که مصنفِ کتاب مشارالیه در پایه دانش -و اخلاق- و عادات و چگونگی زندگی... از هرکسی به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] شبیهتر است، این تصنیف او نیز از هر کتابی به کتاب «[[الشفاء]]» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] نزدیکتر –و مانندتر است؛ بنابراین تنها کتابی که در زبان تازی نظیر درةالتاج یافته شود کتاب [[الشفاء]] است.»<ref>ر.ک، همان، ص33</ref> «کتاب [[الشفاء]] در حقیقت یگانه کتاب عربی است که اقسام اصلی حکمت نظری را بهتفصیل بینالدفتین فرا گرفته و کتاب حاضر هم حذو النعل بالنعل درآن علوم یکایک بحث کرده ولی با این فرق که ابنسینا به منطق بیش از سایر رشتهها اهمیت داده و از علوم ریاضی با کمال اختصار در گذشته است و مصنف کتاب حاضر بالعکس، همان مباحث منطق را مختصر آورده و چون به ریاضی رسیده دامنه گفتار را چند برابر شفا بسط داده در سایر رشتهها هم کمی نسبت به او کوتاه آمده است؛ و باز شیخ بیشتر در پیرامون فلسفه مشائیان سخن رانده، این تصنیف او از ذوق اشراق بهرهمند نیست ولی در کتاب حاضر فلسفه از جمودت مشائی بیرون آمده، با ذوق اشراق طراوت یافته است. این مقایسه تنها در بخش نخستین –و دوم کتاب درست است، اما بخش سوم که خاتمه کتاب باشد، آن خود داستانی جداگانه است، چه آن قسمت یک سوم کتاب است- که کتاب الشفاء از آنهمه خالی مانده و مزایای شرقی در این بخش افزون است. بخش سوم درة التاج یک دوره تمام حکمت عملی است که اهم علوم خاورزمین از قبیل کلام، عبادات فقه، سیر و سلوک عرفا، در آنجا مفصلاً از نظر خوانندگان خواهد گذشت و با این وصف در سه قسم اصلی حکمت عملی یعنی علوم: سیاست، خانهداری، علم اخلاق نیز در اینجا بحث میشود.»<ref>همان، ص33-34 </ref> | ||
نثر کتاب زیر نفوذ زبان عربی است که در | نثر کتاب زیر نفوذ زبان عربی است که در برخی موارد باید آن را فارسی برگرفته از عربی دانست. تـرکیبها، تعبیرها و اصطلاحات قطبالدین همه به عربی است و او کوششی برای یافتن معادل فـارسی برای آنها نکرده است؛ چه، آن روزگـار کتابخوانها با مـتون عربی آشـنایی داشتند. درة التاج نثری دشوار دارد و در آن، از صناعات ادبی کمتر استفاده شده است. نثر کتاب متناسب با موضوع است یعنی در علوم نثر علمی و در اخلاق نثر ادبی همراه با آیـات و احادیث دارد و کمتر با شـعر فـارسی و عربی آمیخته شده است.<ref>رشنوزاده، بابک، ص47</ref>. | ||
قطبالدین در تألیف این اثر از مآخذ قدیمی فراوانی سود برده است که گاه اسم مـؤلف را ذکر کرده و گاه مؤلفی که نامدار | قطبالدین در تألیف این اثر از مآخذ قدیمی فراوانی سود برده است که گاه اسم مـؤلف را ذکر کرده و گاه مؤلفی که نامدار بوده مـعرفی نکرده است. پارهای از فـصلها ترجمه آثار قدیم در زمـینههای خـاص است؛ هندسه و هیئت، ترجمههای مختصر از فلسفه اقلیدس و بطلمیوس است. اصول دین ترجمه «اربعین» فـخر رازی و فـلسفه عملی ترجمهای از «فصول مدنی» فارابی است. از شـفای [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]]، «المـشارع و المـطارحات»، «[[حکمة الإشراق]]» [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] و «[[رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية|شـجرة الاهیئة]]» [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزوری]] در بحث فلسفه؛ از آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]]، از تذهیب الاخلاق [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] در حکمت عملی و مـناهج العبادالی المعاد سعیدالدین فرغانی سود جـسته است<ref>همان</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش