۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وى ابو الحسين، احمد بن حسين بن عبيد الله بن ابراهيم غضائرى است. | وى ابو الحسين، احمد بن حسين بن عبيد الله بن ابراهيم غضائرى است. | ||
او از بزرگان شيعه در قرن پنجم هجرى مىباشد. تاريخ ولادت و وفات او دقيقا مشخص نيست، اما آنچه مسلّم است او از علماى قرن پنجم هجرى و هم دوره و هم شاگردى شيخ طوسى و نجاشى بوده است. | او از بزرگان شيعه در قرن پنجم هجرى مىباشد. تاريخ ولادت و وفات او دقيقا مشخص نيست، اما آنچه مسلّم است او از علماى قرن پنجم هجرى و هم دوره و هم شاگردى شيخ طوسى و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] بوده است. | ||
چنانكه از سخن شيخ در فهرست استفاده مىشود، ابن غضائرى در سنين جوانى و قبل از 40 سالگى از دنيا رفته است. | چنانكه از سخن شيخ در فهرست استفاده مىشود، ابن غضائرى در سنين جوانى و قبل از 40 سالگى از دنيا رفته است. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
- «البيان في حياة الرحمان» و... | - «البيان في حياة الرحمان» و... | ||
او شيخ و استادِ بزرگانى چون شيخ طوسى و نجاشى است و شيخ طوسى «صحيفۀ كاملۀ سجاديه» را از طريق وى نقل نموده است. | او شيخ و استادِ بزرگانى چون شيخ طوسى و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] است و شيخ طوسى «صحيفۀ كاملۀ سجاديه» را از طريق وى نقل نموده است. | ||
حسين بن عبيد الله در سلسله اسناد 136 روايت واقع شده و در اين روايات از مشايخى از جمله: ابو الفضل شيبانى، احمد بن محمد بن يحيى، ابو غالب زرارى و هارون بن موسى تلعكبرى روايت نقل كرده است. | حسين بن عبيد الله در سلسله اسناد 136 روايت واقع شده و در اين روايات از مشايخى از جمله: ابو الفضل شيبانى، احمد بن محمد بن يحيى، ابو غالب زرارى و هارون بن موسى تلعكبرى روايت نقل كرده است. | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
ابن غضائرى را در رديف بزرگانى چون شيخ طوسى و نجاشى شمردن دور از واقعيت نيست و چه بسا كسانى حرف او را مقدم دانستهاند و مشهور است كه «موثق» كسى است كه غضائرى او را قبول داشته باشد و «عادل» كسى است كه ابن غضائرى او را به عدالت بشناسد. | ابن غضائرى را در رديف بزرگانى چون شيخ طوسى و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] شمردن دور از واقعيت نيست و چه بسا كسانى حرف او را مقدم دانستهاند و مشهور است كه «موثق» كسى است كه غضائرى او را قبول داشته باشد و «عادل» كسى است كه ابن غضائرى او را به عدالت بشناسد. | ||
گرچه پدر احمد بن حسين در كثرت تأليفات و تبحر علوم مختلف معروف است، اما جلالت و مقام پسر را هيچكس كمتر از پدر ندانسته است. | گرچه پدر احمد بن حسين در كثرت تأليفات و تبحر علوم مختلف معروف است، اما جلالت و مقام پسر را هيچكس كمتر از پدر ندانسته است. | ||
شايد نجاشى و شيخ طوسى پس از ديدن كتابهاى ابن غضائرى در اصول و مصنّفات تصميم به نوشتن كتابهايى در فهرست علما و كتب شيعه گرفتهاند ؛ چرا كه كتب ابن غضائرى پس از وفاتش از بين رفته و هيچ نسخهاى از آنها به دست ما نرسيده است. | شايد [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و شيخ طوسى پس از ديدن كتابهاى ابن غضائرى در اصول و مصنّفات تصميم به نوشتن كتابهايى در فهرست علما و كتب شيعه گرفتهاند ؛ چرا كه كتب ابن غضائرى پس از وفاتش از بين رفته و هيچ نسخهاى از آنها به دست ما نرسيده است. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
1 - حسين بن عبيد الله غضائرى، پدر فقيه و محدث او | 1 - حسين بن عبيد الله غضائرى، پدر فقيه و محدث او | ||
2 - احمد بن عبد الواحد بن احمد بزاز، معروف به ابن عبدون و ابن حاشر كه از شيوخ روايت نجاشى نيز مىباشد. او در سال 423 هجرى وفات يافته است. | 2 - احمد بن عبد الواحد بن احمد بزاز، معروف به ابن عبدون و ابن حاشر كه از شيوخ روايت [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] نيز مىباشد. او در سال 423 هجرى وفات يافته است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
1 - شيخ الطائفة، ابو جعفر، محمد بن حسن طوسى، متوفاى 460 هجرى، كه مقام و عظمت و فضل او بر هيچكس پوشيده نيست. او نويسندۀ 2 كتاب از كتب اربعه است و علاوه بر آن دهها عنوان تأليف در موضوعات مختلف دارد. | 1 - شيخ الطائفة، ابو جعفر، محمد بن حسن طوسى، متوفاى 460 هجرى، كه مقام و عظمت و فضل او بر هيچكس پوشيده نيست. او نويسندۀ 2 كتاب از كتب اربعه است و علاوه بر آن دهها عنوان تأليف در موضوعات مختلف دارد. | ||
2 - شيخ ابو العباس، احمد بن على | 2 - شيخ ابو العباس، احمد بن على [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، صاحب كتاب رجال معروف، كه مهمترين كتاب رجال و اصلىترين كتاب موجود براى مراجعه محققين قلمداد مىشود. | ||
پيرامون نجاشى تذكر اين نكته لازم است كه نجاشى از شاگردان ابن غضائرى بوده و همراه على بن محمد بن شيران بر او قراءت مىكردند. در عين حال ابن غضائرى همراه نجاشى نزد پدرش، حسين بن عبيد الله شاگردى مىكردهاند و بر او قراءاتى داشتهاند. بدينسان نجاشى در برههاى از زمان هم شاگردى ابن غضائرى بوده و در برههاى ديگر از شاگردان او. | پيرامون [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] تذكر اين نكته لازم است كه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از شاگردان ابن غضائرى بوده و همراه على بن محمد بن شيران بر او قراءت مىكردند. در عين حال ابن غضائرى همراه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] نزد پدرش، حسين بن عبيد الله شاگردى مىكردهاند و بر او قراءاتى داشتهاند. بدينسان [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در برههاى از زمان هم شاگردى ابن غضائرى بوده و در برههاى ديگر از شاگردان او. | ||
==تأليفات== | ==تأليفات== | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
از حيث نسخه و اعتبار سند كتاب نيز مطالبى هست كه در قسمت معرفى كتاب مفصلا بيان شده است. | از حيث نسخه و اعتبار سند كتاب نيز مطالبى هست كه در قسمت معرفى كتاب مفصلا بيان شده است. | ||
2 - كتاب تاريخ ابن الغضائرى، اين كتاب پس از وفات ابن غضائرى در اختيار نجاشى بوده و شامل راويان حديث و تاريخ زندگى آنها بوده است. اين كتاب غير از رجال ابن غضائرى است. | 2 - كتاب تاريخ ابن الغضائرى، اين كتاب پس از وفات ابن غضائرى در اختيار [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] بوده و شامل راويان حديث و تاريخ زندگى آنها بوده است. اين كتاب غير از رجال ابن غضائرى است. | ||
3 - فهرست الأصول | 3 - فهرست الأصول | ||
خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
احمد بن حسين بن عبيد الله، چنان كه از سخنان نجاشى استفاده مىشود قبل از نجاشى از دنيا رفته است. | احمد بن حسين بن عبيد الله، چنان كه از سخنان [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] استفاده مىشود قبل از [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از دنيا رفته است. | ||
وفات نجاشى در سال 450 هجرى است. بنا بر اين ابن غضائرى قبل از اين تاريخ رحلت كرده است. | وفات [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در سال 450 هجرى است. بنا بر اين ابن غضائرى قبل از اين تاريخ رحلت كرده است. | ||
چنان كه شيخ طوسى در فهرست گفته وفات او قبل از 40 سالگى و در سنين جوانى بوده است و شايد همين مطلب علت از بين رفتن كتب ابن غضائرى بوده، چرا كه داغ فراق او بر بستگان گران و سنگين بوده، و ورثۀ او اقدام به محو و نابودى آثار و بقاياى او كردهاند تا با ديدن آنها حزن و اندوهشان تازه نگردد. | چنان كه شيخ طوسى در فهرست گفته وفات او قبل از 40 سالگى و در سنين جوانى بوده است و شايد همين مطلب علت از بين رفتن كتب ابن غضائرى بوده، چرا كه داغ فراق او بر بستگان گران و سنگين بوده، و ورثۀ او اقدام به محو و نابودى آثار و بقاياى او كردهاند تا با ديدن آنها حزن و اندوهشان تازه نگردد. |
ویرایش