|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[امام جعفر صادق علیهالسلام]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[میر باقری، سید ابراهیم|آیتالله سید ابراهیم میرباقری]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR00786.jpg|بندانگشتی|مرقد مطهر امام صادق(ع)|175px]] | | [[پرونده:NUR00909.jpg|بندانگشتی|میر باقری، سید ابراهیم|175px]] |
|
| |
|
| '''ابوعبدالله جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابىطالب علیهمالسلام''' (83-148ق)، معروف به امام جعفر صادق علیهالسلام، رئیس مذهب جعفری و ششمین پیشوای شیعیان جهان است. | | '''سيد ابراهيم مير باقرى''' (1326 - 1400ش)، از فضلاء، نويسندگان، خطباء و اساتيد معاصر دانشگاه |
|
| |
|
| تولد آن حضرت بنابر صحیحترین روایات به نقل از [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|ارشاد]] [[شيخ مفيد|شیخ مفید]]، در سال 83ق در مدینه بوده است. امام صادق علیهالسلام بنا به نقل برخی منابع، در 17 ربیع الاول سال 80 هجری و به نقل منابع دیگر، در سال 83 هجری در زمان عبدالملک بن مروان دیده به دنیا گشودند. مادر آن حضرت ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابىبکر بود.
| | او فرزند مرحوم حاج سيد حسن (خياط) شاهرودى برادرزاده حاج سيد على ميرباقرى، واعظ معروف تهران، ايشان در سال 1326ش در شاهرود در يك خانواده با ديانت و تقوا متولد شد و پرورش يافت. |
|
| |
|
| روایات و نصوصى که دلالت بر امامت آن حضرت دارد بسیار است. لقب آن حضرت صادق(ع) بود، زیرا هرگز جز سخن درست نفرمود. رسولالله(ص) درباره او خبر داد که «کلمه حق و پیک صدق است». او را فاضل و طاهر و صابر نیز مىخواندند ولى اشهر القاب او که تاریخ ثبت کرده است همان صادق است. امام صادق(ع) حدود 12 سال در کنار جدش [[امام سجاد(ع)|امام زینالعابدین(ع)]] و 19 سال بعد از رحلت آن حضرت با پدرش امام محمد باقر(ع) به سر برد و بعد از پدر بزرگوارش مدت 34 سال امامت مسلمانان را عهدهدار بود.
| | وى دروس ابتدائى را در زادگاه خود خوانده و پس از آن در خدمت والد ماجدش در سال 1327ش به قم مهاجرت نموده و دوران دبيرستان را در مدرسه حكيم نظامى (كه امروز به نام دبيرستان امام صادق(ع) است) گذرانيد. |
|
| |
|
| آن حضرت ده فرزند داشت به ترتیب ذیل: 1) اسماعیل،2) عبدالله،3) ام فروه که مادر ایشان فاطمه دختر حسین بن على بن حسین(ع) بود،4) امام موسى کاظم(ع)، 5) اسحاق، 6) محمد، 7) عباس، 8) على، 9) اسماء، 10) فاطمه، که از مادران مختلف بودند. اسماعیل بزرگترین اولاد حضرت صادق(ع) بود و حضرت او را بسیار دوست مىداشت تا آنجا که بعضى گمان مىبردند او پس از پدرش امام شیعیان خواهد بود. اما اسماعیل در زمان حیات پدر از دنیا رفت و مردم جنازه او را از عریض (موضعى در مدینه) تا بقیع حمل کردند. پس از وفات حضرت صادق(ع) جمعى همچنان اسماعیل را امام دانستند و فرقه اسماعیلیه از همین جا منشعب شد. <div class="mw-ui-button">[[امام جعفر صادق علیهالسلام|'''ادامه''']]</div>
| | در سال 1336ش وارد حوزه علميه و به تحصيل علوم عربى، ادبى، منطق، فقه و اصول پرداخته و دروس ياد شده را از محضر آياتى چون آقاى [[سلطانى بروجردى]]، [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]] و مرحوم [[آيتاللَّه مجاهدى]] فراگرفته و بعد در درس خارج [[گلپایگانی، محمدرضا|آيتاللَّه گلپايگانى]] و [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]] شركت و استفاده نموده و علوم عقلى و فلسفى را از محضر [[قاضی طباطبایی، سید محمدعلی|آيتاللَّه قاضى طباطبائى]] آموخته و در سال 1347ش به تهران عزيمت نمود و دوره الهيات را در دانشگاه به پايان رسانيد و به دريافت مدرک دكترا در رشته الهيات نائل شد. وى تا آخر عمر، به تدريس در آنجا و نيز تبليغ و ترويج از طريق منبر و خطابهخوانى اشتغال داشتند. |
| | |
| | آیتالله سید ابراهیم میرباقری در روز 7 آبان ماه سال 1400ش درگذشت. <div class="mw-ui-button">[[امیر باقری، سید ابراهیم|'''ادامه''']]</div> |