۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
داورپناه، ابوالفضل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> داورپناه، ابوالفضل| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |اردیبهشت‌ماه 1384ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''ابوالفضل داورپناه''' (1305-1384ش)، از نویسندگان و ادباى معاصر آذربایجانی اردبیلی که داراى تحصیلات حوزوی و دانشگاهى و با سوابق روزنامه‌نگاری است. تفسیر «أنوار العرفان» از آثار اوست. | '''ابوالفضل داورپناه''' (1305-1384ش)، از نویسندگان و ادباى معاصر آذربایجانی اردبیلی که داراى تحصیلات حوزوی و دانشگاهى و با سوابق روزنامه‌نگاری است. تفسیر «أنوار العرفان» از آثار اوست. | ||
== | ==ولادت== | ||
وی فرزند محمدحسین و متولد 1305ش، در اردبیل است. | وی فرزند محمدحسین و متولد 1305ش، در اردبیل است. | ||
==تحصیلات و مشاغل== | ==تحصیلات و مشاغل== | ||
پس از تحصیلات ابتدایی، به دلیل علاقه، در سال 1319 به علوم دینی روی آورد و در مدرسه ملا ابراهیم اردبیل شروع به تحصیل کرد و از سال 1324 به زنجان آمد و تحصیلات سطح متوسطه خود را در این شهر گذراند و کتاب‌هایی چون شرح لمعه و رسائل خواند. داورپناه، پس از آن در سال 1326 به شهر قم کوچ کرد و با اتمام سطح عالی، به درس خارج رفت و در مدت اندکی که در شهر قم زیست، از اعلام آن دوره حوزه علمیه قم، همچون آیت‌الله بروجردى و دیگران استفاده برد. سپس به اردبیل زادگاه خود بازگشت و در مسجد جامع تا 1332 مشغول تدریس گردید. حوادث و اتفاقات ایام، او را به تهران کشاند و وارد دانشکده الهیات شد. پس از اخذ لیسانس الهیات و فوق لیسانس علوم تربیتى دانش‌سراى عالى، در کنکور دکتراى دانشکده الهیات شرکت نمود. با مرحوم شهید بهشتى (متوفی 1360) در این مقطع هم‌دوره بود، سپس هیجده سال در تهران رئیس دبیرستان بود و در سال 1356 بازنشسته شد؛ البته مدتى در تهران مدیر داخلى و سردبیر روزنامه انتقام ملت و آزادى ایران بود. مدتى هم در اردبیل مدیر داخلى و سردبیر روزنامه شعاع سبلان بود. او اهل ادب و دارای قریحه شعر بود. | پس از تحصیلات ابتدایی، به دلیل علاقه، در سال 1319 به علوم دینی روی آورد و در مدرسه ملا ابراهیم اردبیل شروع به تحصیل کرد و از سال 1324 به زنجان آمد و تحصیلات سطح متوسطه خود را در این شهر گذراند و کتاب‌هایی چون شرح لمعه و رسائل خواند. داورپناه، پس از آن در سال 1326 به شهر قم کوچ کرد و با اتمام سطح عالی، به درس خارج رفت و در مدت اندکی که در شهر قم زیست، از اعلام آن دوره حوزه علمیه قم، همچون [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]] و دیگران استفاده برد. سپس به اردبیل زادگاه خود بازگشت و در مسجد جامع تا 1332 مشغول تدریس گردید. حوادث و اتفاقات ایام، او را به تهران کشاند و وارد دانشکده الهیات شد. پس از اخذ لیسانس الهیات و فوق لیسانس علوم تربیتى دانش‌سراى عالى، در کنکور دکتراى دانشکده الهیات شرکت نمود. با مرحوم [[بهشتی، سید محمد|شهید بهشتى]] (متوفی 1360) در این مقطع هم‌دوره بود، سپس هیجده سال در تهران رئیس دبیرستان بود و در سال 1356 بازنشسته شد؛ البته مدتى در تهران مدیر داخلى و سردبیر روزنامه انتقام ملت و آزادى ایران بود. مدتى هم در اردبیل مدیر داخلى و سردبیر روزنامه شعاع سبلان بود. او اهل ادب و دارای قریحه شعر بود. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
به گفته خودش پنجاه سال قبل دیوان شعرى مانند اشعار حافظ تنظیم نموده که در | به گفته خودش پنجاه سال قبل دیوان شعرى مانند اشعار حافظ تنظیم نموده که در روزنامههاى تهران و اردبیل بعضى از آن‌ها چاپ شده است و چون در ادبیات عرب بیشتر زحمت کشیده و تدریس کرده بوده، متخلّص به ادیب‌العلماء هم شده است. به‌جز این اثر، دارای آثار دیگری بوده است؛ مثلاً پنجاه سال قبل کتابى به زبان عربى درباره نماز به نام «أخبار الصلوة» نوشته و در اردبیل چاپ نموده است. | ||
علاقه او به قرآن و استخراج نکات ادبی باعث شد که از همان ایام جوانی به تدریس قرآن روی آورد و از سال 1326 در محافل و مجالس دینى، تفسیر قرآن در اردبیل تدریس کند و زمینه‌های تألیف تفسیر «أنوار العرفان» فراهم شود؛ هرچند به گفته خودش سرآغاز نوشتن آن از سال 1360 بود و در طرح خودش این بوده که آن را به شصت جلد برساند، اما عمر به او کفاف نداد و فقط 16 جلد تفسیر را تا انتهاى سوره انفال به نگارش درآورد و یادداشت‌ها و طرح مجلدات بعدی مانند بسیاری از تفاسیری که ناقص نگارش یافتند در آرزوی مفسران آن باقی ماند و به منصه ظهور نرسید. | علاقه او به قرآن و استخراج نکات ادبی باعث شد که از همان ایام جوانی به تدریس قرآن روی آورد و از سال 1326 در محافل و مجالس دینى، تفسیر قرآن در اردبیل تدریس کند و زمینه‌های تألیف تفسیر «أنوار العرفان» فراهم شود؛ هرچند به گفته خودش سرآغاز نوشتن آن از سال 1360 بود و در طرح خودش این بوده که آن را به شصت جلد برساند، اما عمر به او کفاف نداد و فقط 16 جلد تفسیر را تا انتهاى سوره انفال به نگارش درآورد و یادداشت‌ها و طرح مجلدات بعدی مانند بسیاری از تفاسیری که ناقص نگارش یافتند در آرزوی مفسران آن باقی ماند و به منصه ظهور نرسید. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام پس از عمرى تدریس و تعلیم و تلاش علمى، در اردیبهشت‌ماه | سرانجام پس از عمرى تدریس و تعلیم و تلاش علمى، در اردیبهشت‌ماه 1384ش، دار فانى را بدرود گفت<ref>ر.ک: ایازی، سید محمدعلی، ص52-53</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||