۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابونعيم اصفهانى' به 'ابونعيم اصفهانى') |
||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
د)- صاحب ترجمه در طريق روايتى فقهاى شيعه باشد: در شمار ادله براى تشيع يك دانشور، آوردهاند كه: يكى از فقهاى بزرگ اماميه از او روايت كند، يا او از يك فقه بزرگ شيعى روايت كند، يا شاگرد يكى از بزرگان شيعه باشد. تهرانى اين قرينه را به قرائن ديگر مىپيوندد تا تشيع دانشمندى را نتيجه بگيرد و در كتاب طبقات از او ياد كند؛ بهعنوان نمونه، تهرانى در شرح حال احمد بن محمد بن حسين بزاز تذكر مىدهد كه صدوق در «كمال الدين» از او روايت كرده است. همچنين در شرح حال حسن بن ابراهيم بن جعفر به اين نكته اشاره مىكند كه او از ابوعبدالله محمد بن ابراهيم نعمانى شاگرد كلينى روايت كرده و شيخ مفيد نيز از او روايت كرده است <ref>ر.ك: همان، ص204</ref>. | د)- صاحب ترجمه در طريق روايتى فقهاى شيعه باشد: در شمار ادله براى تشيع يك دانشور، آوردهاند كه: يكى از فقهاى بزرگ اماميه از او روايت كند، يا او از يك فقه بزرگ شيعى روايت كند، يا شاگرد يكى از بزرگان شيعه باشد. تهرانى اين قرينه را به قرائن ديگر مىپيوندد تا تشيع دانشمندى را نتيجه بگيرد و در كتاب طبقات از او ياد كند؛ بهعنوان نمونه، تهرانى در شرح حال احمد بن محمد بن حسين بزاز تذكر مىدهد كه صدوق در «كمال الدين» از او روايت كرده است. همچنين در شرح حال حسن بن ابراهيم بن جعفر به اين نكته اشاره مىكند كه او از ابوعبدالله محمد بن ابراهيم نعمانى شاگرد كلينى روايت كرده و شيخ مفيد نيز از او روايت كرده است <ref>ر.ك: همان، ص204</ref>. | ||
ه)- صاحب ترجمه، كتابى درباره اهلالبيت(ع) نوشته باشد: اين قرينه دليلى بر تشيع صاحب ترجمه است؛ بهعنوان نمونه، محقق تهرانى در شرح حال احمد بن عبدالله ابونعيم اصفهانى اشاره مىكند كه او را آثارى درباره اهلبيت(ع) است <ref>ر.ك: همان</ref>. | ه)- صاحب ترجمه، كتابى درباره اهلالبيت(ع) نوشته باشد: اين قرينه دليلى بر تشيع صاحب ترجمه است؛ بهعنوان نمونه، محقق تهرانى در شرح حال احمد بن عبدالله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] اشاره مىكند كه او را آثارى درباره اهلبيت(ع) است <ref>ر.ك: همان</ref>. | ||
دوم: راهكار محقق تهرانى براى حل مشكل اشتراك اسما: | دوم: راهكار محقق تهرانى براى حل مشكل اشتراك اسما: |
ویرایش