الحدود (ابن سینا): تفاوت میان نسخه‌ها

'''الحدود''' يا تعريفات، تأليف [[ابن سينا]]، از جمله رساله‌هاى اوليه وى به زبان عربى است. ابن سينا اين رساله را همان گونه كه در مقدمه‌اش تصريح كرده به خواهش يكى از دوستان به رشته تحرير كشيده و در آن به تعريف مسائل طبيعى و فلسفى و علمى پرداخته و براى هركدام به‌اختصار، حدودى را بيان كرده است.

كتاب، مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه ابن سينا و 73 تعريف است كه از آن جمله‌اند: حد عقل، نفس، صورت، هيولى، موضوع، ماده، عنصر و...

محقق در قسمت ديگرى از مقدمه به تبيين شيوه نگارش رساله پرداخته است. وى ابتدا به اين نكته اشاره كرده كه ابن سينا در همه تأليفات فلسفى‌اش شيوه واحدى را اعمال نكرده است. كتب اوليه او دشوارتر از كتب متأخر او هستند و كتبى كه در اواخر حياتش تأليف كرده بهتر از كتبى است كه در اوائل آن نوشته است؛ همچنين رساله‌هاى كوتاه او بهتر از كتب مفصل اوست. به همين دليل كتاب اشارات و تنبيهات به جهت اسلوب بر همه تأليفات او برترى دارد؛ چراكه از كتب متأخر اوست. همچنين كتاب نجات اسلوبى بهتر از كتاب شفا دارد و اين دو از كتب پيش از خود نيكوترند؛ بنابراين رساله حدود به شيوه گذشته او در آثار مفصلش نوشته شده است، نه به شيوه واضح در اشارات و تنبيهات <ref>ر.ك: همان، ص66</ref>.

از جمله رساله‌هاى نوشته‌شده در اين موضوع، رساله‌اى از ابويوسف يعقوب كندى با عنوان «رسالة الكندي في حدود الأشياء و رسومها» است <ref>ر.ك: آرام، احمد، ص11-1</ref>. رساله حدود ابن سينا شبيه به رساله كندى در حدود اشياء است؛ با اين توضيح كه رساله كندى 36 مصطلح بيش از رساله ابن سينا دارد. رساله ابن سينا با مقدمه‌اى كه در آن تحصيل و به‌دست آوردن حدود و رسوم را توضيح داده بر رساله كندى برترى دارد؛ يعنى در رساله حدود ابن سينا نسبت به تأليف كندى كه از توضيح روش تحصيل حدود و رسوم خالى است، تكامل واضحى صورت گرفته است <ref>ر.ك: مقدمه محقق، ص67</ref>.

ابن سينا در اين رساله از ارسطو تبعيت كرده است؛ وى معتقد است كه تحقيق حد به‌واسطه تعريف به ماهيت تمام مى‌شود، اما تعريف به لوازم و لواحق حد حقيقى به دست نمى‌دهد و به ماهيت شيء نمى‌رسد و تنها در نهايت جز رسم نيست <ref>رك: همان، ص68</ref>.

ابن سينا نخست مقدمه‌اى بر كتاب خود آورده و در آنجا ابتدا به انگيزه خود از تأليف چنين رساله‌اى اشاره نموده و سپس اقدام به بيان تقسيمات حدود مى‌كند. اين مقدمه را كه در آن طريق چگونگى به دست آوردن حدود و رسوم را توضيح داده است، مى‌توان از ويژگى‌هاى رساله حاضر برشمرد <ref>ر.ك: مقدمه، ص239-231</ref>.

دومين موضوعى كه ابن سينا در اين رساله حد آن را بيان مى‌كند عقل است. وى عقل را اسم مشترك بين چند معنا مى‌داند و مى‌گويد: يكى از معانى عقل، قوه‌اى است كه به آن تمييز بين امور قبيحه و حسنه حاصل مى‌شود <ref>ر.ك: متن كتاب، ص240-239</ref>. پس از آن حدود مختلف، گاه در نيم سطر و گاه نصف صفحه شرح شده است.

بعضى از حدود مطرح‌شده در كتاب به نظر شيخ‌الرئيس تعريف واقعى نبوده، بلكه تعريفى شرح‌الاسمى است و بعضى از آنها در واقع داراى تقسيمات و انواعى مى‌باشند كه مؤلف بدانها پرداخته است. اما حدودى نيز در رساله مطرح گرديده‌اند كه در واقع بيان نظر مؤلف در آن موارد بوده و از ابتكارات وى محسوب مى‌گردد؛ براى مثال حدى كه ابن سينا براى تخلل و تكاثف در اين رساله عنوان نموده است منحصربه‌فرد بوده و در خيلى جاها مورد استفاده دانشمندان قرار گرفته است <ref>ر.ك: همان، ص258</ref>. در فلسفه، افزايش حجم جسم را بدون اضافه شدن چيزى بدان، «تخلخل» و كاهش آن را بدون كاستن چيزى از آن، «تكاثف» گفته‌اند. به نظر ابن سينا تخلخل و تكاثف، گاه بالذات است و موجب تبديل جسم مى‌گردد؛ مانند تبديل آب به هوا و گاه بالعرض، مانند هوا كه در روز متخلخل و در شب متكاثف است <ref>ر.ك: نوربخش، سيما، ص681</ref>.