رسالة الأضحوية (ترجمه): تفاوت میان نسخه‌ها

«ترجمۀ رسالۀ أضحوية ابوعلى سينا»، اثرى است كه توسط مترجمى ناشناخته به احتمال زياد در قرن ششم هجرى از «رسالۀ اضحوية» ابن سينا تهيه گرديده است.

رسالۀ اضحوية پيش رو پژوهشى است، عالمانه و عارفانه در امر معاد كه توسط ابن سينا نگاشته شده، به ضميمۀ تكمله‌اى سودمند از كيمياى سعادت امام محمد غزالى به نام «معرفت آخرت» كه به قلم خود امام غزالى نگاشته شده و توسّط مصحّح «ترجمۀ رسالۀ اضحوية» بدان ضميمه گشته است.

ابن سينا در اين رساله به هنگام بحث دربارۀ رستاخيز - چون فيلسوفان آشنا با تصوف و عرفان - با منطق عقل به انتقاد و توضيح گفته‌هاى گروه موافق و مخالف با بيانى روشن و پيراسته پرداخته و ضمن بحث تا حد ممكن اندكى از عقايد خويش را با تصريح يا اشاره بيان داشته است.

در سبب نامگذارى اين رساله برخى از محققان بر اثر واژۀ «أضحويه» و دقت در سبك سخن مؤلف، در مقدمۀ اين رساله، نتيجه گرفته‌اند كه چون ابن سينا اين رساله را به مناسبت عيد أضحى (عيد قربان) نگاشته، أضحويه نام گرفته است. چنانكه رساله نيروزيه را به مناسبت عيد نوروز تصنيف كرده بود. اما مصحح با اين ديدگاه موافق نيست و معتقد است، بهترين شاهد بر عدم صحت اين ديدگاه عدم تناسب موضوع رساله اضحويه(معاد) با عيد أضحى است. ابن سينا در اين رساله دربارۀ حقيقت معاد و رستاخيز، اختلاف ديدگاه‌ها دربارۀ آن سخن گفته و به ردّ و ابطال ديدگاه طرفداران تناسخ براساس براهين عقلى و فلسفى پرداخته و از وجوب معاد سخن به ميان آورده است.

لازم به ذكر است، متن عربى پيشگفتار ابن سينا بر رساله اضحويه در آغاز همۀ نسخه‌هاى خطى برجاى مانده از اين رساله موجود است؛ ولى مترجم بى‌نام و نشان نسخۀ فارسى - به علل ناپيدا - از برگرداندن آن به فارسى چشم پوشيده است. از اين‌رو مصحح رساله به ترجمۀ آن پرداخته است.

در مقام مقايسۀ اين دو رساله درمى‌يابيم كه ابن سينا با نگرشى فلسفى به موضوع معاد پرداخته و امام محمد غزالى نسبت به موضوع شناخت آخرت، نگرش عرفانى را برگزيده است.