پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[اسیران و جانبازان کربلا (به‌ضمیمه زنان نقش‌آفرین در نهضت عاشورا)]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[دمع السجوم]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR4090J1.jpg|بندانگشتی|اسیران و جانبازان کربلا (به‌ضمیمه زنان نقش‌آفرین در نهضت عاشورا)|175px]]
[[پرونده:NUR01035J1.jpg|بندانگشتی|دمع السجوم|175px]]


'''اسیران و جانبازان کربلا (به‌ضمیمه زنان نقش‌آفرین در نهضت عاشورا)'''، اثر محمد مظفری و سعید جمشیدی، پژوهشی است پیرامون زندگانی اسیران و مجروحان کربلا، به‌ویژه افرادی که درباره آن‌ها تحقیقی انجام نشده است. این کتاب به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است.
'''دمع السجوم'''، با نام کامل «دمع السجوم في ترجمة نفس المهموم»، ترجمه فارسی کتاب «[[نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم|نفس المهموم]]» تألیف [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] (م.۱۳۵۹ق) است که توسط [[شعرانی، ابوالحسن|ابوالحسن شعرانی]] (م.۱۳۹۳ق) از عربی به فارسی برگردان شده است. این کتاب، به زندگی و شهادت امام حسین(ع)، اسارات خاندان او، خیزش توابین و قیام مختار ثقفی پرداخته است. مترجم، که خود در دانش‌های گوناگونی، مانند: فقه، اصول، کلام، رجال، تاریخ و نجوم و در زبان‌های عربی، ترکی و فرانسوی مهارت داشته، مطالب گوناگونی را بر آن افزوده است.
نثر روان و ادبی، از دیگر ویژگی‌هایی است که برای این ترجمه برشمرده‌اند.


درباره نام و تعداد اسیران و جانبازان (مجروحان) کربلا، آمار دقیقی در دست نیست، ولی نویسنده با تفحص در منابع پیشین و اخیر، نام پنجاه‌وهفت تن را که دو تن از آن‌ها به نام‌های سوار بن منعم و موقع بن ثمامه جانباز (مجروح) هستند را استخراج و شرح حال و اقدامات آنان را تدوین کرده است که می‌توان این کتاب را تنها کتاب مستقل در این زمینه دانست.
باب اول: این باب، به دو فصل بخش‌بندی شده و در فصل نخست، به ویژگی‌های امام حسین(ع)، مانند: شجاعت، دانش و سخاوت پرداخته شده و درباره محبت حضرت محمد(ص) به امام حسین(ع) روایاتی گرد آمده است. در فصل دوم، ۴۰ حدیث درباره ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین(ع)، ثواب لعن بر قاتلان او و شهادت وی گردآوری شده است.


بخش اول، در پنج فصل زیر، به بیان مبارزات و اقدامات [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) و امام باقر(ع) اختصاص یافته است:
باب دوم: این باب از مرگ معاویة بن ابی‌سفیان و بیعت نکردن امام حسین(ع) با یزید آغاز شده و به شهادت وی پایان می‌یابد. برخی از پژوهش‌ها و مطالب مترجم در این باب عبارت است از: بررسی ماجرای طفلان مسلم، جمع بین علم امام حسین(ع) به شهادت و تلاش وی برای پیروزی، بررسی نقلِ وصل کردن سر امام حسین(ع) به پیکر وی پس از شهادت او توسط حضرت محمد(ص)، جابه‌جا نشدن آیه‌های قرآن،حکم خواندن زیارت‌نامه‌هایی که از معصومان(ع) روایت نشده است، بررسی ازدواج فاطمه صغری دختر امام حسین(ع) با حسن مثنی یا با قاسم بن حسن(ع)، بررسی ماجرای آب ننوشیدن حضرت عباس(ع)، معنای اسم اعظم، نام قاتل امام حسین(ع)، مراد از سرخ شدن آسمان پس از شهادت امام حسین(ع)، بررسی نجومی کسوف پس از شهادت امام(ع)، معرفی برخی رجال مانند جندب بن زهیر و واژه‌شناسی برخی واژه‌ها. وی به‌مناسبت، سرگذشت کمیل بن زیاد را نیز به این باب افزده است.  
در فصل نخست، به معرفی اجمالی [[امام سجاد(ع)|امام چهارم(ع)]] پرداخته شده است. القاب ایشان عبارتند از: زين‌العابدين، سيدالعابدين، زين‌الصالحين، وارث علم‌النبيين، وصي‌الوصيين، خازن وصاياالمرسلين، إمام‌المؤمنين، المتهجد، الزاهد، العابد، العدل، السجاد، ذوالثفنات و... از جمله مطالب مطرح‌شده در این فصل آن است که یکى از نویسندگان معاصر درباره‏ سبب ملقب شدن ایشان به القاب فوق مى‌گوید: «بیشتر کسانى که این لقب‏ها را بدو داده‌‏اند نه شیعه بودند و نه او را امام و منصوب از جانب خدا مى‏‌دانستند، اما نمى‏‌توانستند آنچه را در او مى‏‌بینند ندیده بگیرند».


در فصل دوم، به نقش [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) در ماجراهای مربوط به مدینه تا کربلا پرداخته شده است. از جمله موضوعات این فصل عبارتند از: گزارش [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) از روز تاسوعا و شب عاشورا؛ [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) راوی نیایش امام حسین(ع) در صبح عاشورا؛ سپردن اسم اعظم و میراث پیامبران(ع) به [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)؛ دفن شهیدان کربلا به راهنمایی [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) و....<div class="mw-ui-button">[[اسیران و جانبازان کربلا (به‌ضمیمه زنان نقش‌آفرین در نهضت عاشورا)|'''ادامه''']]</div>
باب سوم: این باب، درباره رویدادهای پس از شهادت امام حسین(ع) بوده و دارای ۱۴ فصل است. در این ۱۴ فصل، به ربودن لباس‌های امام(ع)، خبردار شدن اهل‌بیت از شهادت وی، چپاول خیمه‌ها، لگدکوب کردن بدن امام(ع) با اسبان، رویدادهایی درباره سر امام حسین(ع)، اسارت اهل‌بیت، روانه کردن آن‌ها از کربلا به کوفه، دفن پیکر امام حسین(ع)، ورود اهل‌بیت به کوفه، خطبه امام سجاد(ع) در کوفه، مخالفت عبدالله بن عفیف با سخنان عبیدالله بن زیاد و ماجرای شهادت وی، روانه کردن اسیران به شام، رساندن خبر شهادت امام حسین(ع) به مدینه توسط قاصد ابن زیاد، خطبه عبدالله بن زبیر در مدینه در ستودن امام حسین(ع) و سرزنش کوفیان، فرستادن سر امام(ع) و دیگر شهیدان کربلا به شام، برخی رویدادهای مسیر شام، ورود اسیران به شام، رویدادهای شام، فرستادن اهل‌بیت از شام به مدینه، ورود آنها به مدینه و ماتم گرفتن آن‌ها در این شهر و پیشینه مراسم سوگواری برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.<div class="mw-ui-button">[[دمع السجوم|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش