عبدالله بن سبأ و ديگر افسانه‌های تاريخی: تفاوت میان نسخه‌ها

سيف بن عمر، مورخى فرومايه است كه سازنده افسانه عبدالله بن سبا و چندين افسانه ديگر تشيع است. در افسانه ابن سبا آمده است كه در اواخر خلافت عثمان گروه‌هايى مخفيانه در همه‌جا پراكنده شده و مردم را به كنار نهادن عثمان و توليت ديگران دعوت مى‌كردند. از اين فرقه‌ها برخى به نفع على(ع) تبليغات مى‌كردند كه از مشهورترين سركردگان آنها عبدالله بن سبا يكى از يهوديان يمنى بود كه به‌ظاهر اسلام آورده بود و در همه‌جا مى‌گفت كه پيغمبر اسلام(ص) را نيز مانند عيسى بن مريم، رجعتى است و همچنان‌كه هر پيغمبرى وصى داشت، وصى محمّد(ص)، على(ع) است و عثمان حق اين وصى را غصب كرده است، پس بايد قيام كرد و حق را به اهلش بازگرداند. وى از برجسته‌ترين كسانى شمرده شده كه مردم را عليه عثمان شورانيده است و مسبب اصلى در برپايى فتنه جمل، وى و همراهانش (سبائيان) دانسته شده‌اند (مقدمه ناشر، جلد1، ص 8 - 9).

علامه عسكرى در اين كتاب پيگير اين داستان و چندين داستان ديگر كه در كتاب‌هاى تاريخ اهل سنّت آمده است، شده و اثبات نموده است كه سرچشمه همه آنها فقط سيف بن عمر است (مقدمه ناشر، جلد 1، ص 8 - 9).

علامه عسكرى در مورد اين ترجمه نوشته‌اند: «اخيراً حضرت حجت‌الاسلام آقاى حاج سيد احمد زنجانى فهرى، كتاب را به فارسى ترجمه نمودند و ازآن‌جهت كه اطلاعات مهمى در باره موضوع مورد بحث به دست آورده بودم، لذا آنها را به اصل كتاب افزودم و اين تجديد نظر را با تأخير و تقديم بعضى از بخش‌ها و مباحث و تغيير پاره‌اى از الفاظ همراه نمودم و در نتيجه اين ترجمه به‌صورت كتابى مستقل و جديد در آمد» (مقدمه مؤلف، ج 1، ص 36).