پرش به محتوا

الأدب (ابن ابی شیبة): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آداب (ابهام زدایی)' به 'آداب (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'آداب (ابهام زدایی)' به 'آداب (ابهام‌زدایی)')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابن ابي شيبه، عبد الله بن محمد]] (نویسنده)
[[ابن ابي شيبه، عبدالله بن محمد]] (نویسنده)


[[ق‍ه‍وج‍ي‌، م‍ح‍م‍درض‍ا]] (محقق)
[[ق‍ه‍وج‍ي‌، م‍ح‍م‍درض‍ا]] (محقق)
| زبان = عربي 
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏/الف2الف4 248 BP  
| کد کنگره =‏/الف2الف4 248 BP  
  | موضوع =
  | موضوع =
| ناشر =  
| ناشر =  
| مکان نشر =لبنان - بيروت :   
| مکان نشر =لبنان - بيروت:   
 
| سال نشر = 1999م , 1420ق  
| سال نشر = 1999م , 1420ق  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE51018AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE51018AUTOMATIONCODE
خط ۱۸: خط ۱۷:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =51018
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر| آداب (ابهام‌زدایی)}}
 
'''الأدب'''، تألیف [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابوبکر عبدالله بن محمد کوفی]] (متوفی 235ق)، معروف به [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبة]]، فقیه و محدث سنی و نویسنده «المصنف» است. این اثر حاوی مجموعه روایات پیرامون آداب و سنن اسلامی است که با تحقیق محمدرضا قهوجی به زبان عربی منتشر شده است.
'''الأدب'''، تألیف [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابوبکر عبدالله بن محمد کوفی]] (متوفی 235ق)، معروف به [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبة]]، فقیه و محدث سنی و نویسنده «المصنف» است. این اثر حاوی مجموعه روایات پیرامون آداب و سنن اسلامی است که با تحقیق محمدرضا قهوجی به زبان عربی منتشر شده است.


خط ۴۰: خط ۳۸:
محقق اثر در مقدمه با اشاره به پیوند محکم بین طاعت و اخلاق می‌نویسد: آداب اسلامی شعارهایی تکراری یا کتب نوشته‌شده و تدریس‌شوند نیستند، بلکه سلوک و عملی است که از تدین صحیح ناشی شده و از ایمان کامل سرچشمه گرفته است و این معنی کلام پیامبر(ص) است که می‌فرماید: «دین نصیحت است». ادب باید در تمامی حالات، در وحدت و خلوت، در خانواده و اجتماع، در خانه و حرفه، در راه و محل تجارت و در صلح و جنگ ملازم شخص باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>‏.
محقق اثر در مقدمه با اشاره به پیوند محکم بین طاعت و اخلاق می‌نویسد: آداب اسلامی شعارهایی تکراری یا کتب نوشته‌شده و تدریس‌شوند نیستند، بلکه سلوک و عملی است که از تدین صحیح ناشی شده و از ایمان کامل سرچشمه گرفته است و این معنی کلام پیامبر(ص) است که می‌فرماید: «دین نصیحت است». ادب باید در تمامی حالات، در وحدت و خلوت، در خانواده و اجتماع، در خانه و حرفه، در راه و محل تجارت و در صلح و جنگ ملازم شخص باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>‏.


وی سپس از اینکه گروهی به نام اخلاق جدید، اخلاق را از ریشه کنده و در برخوردها و اجتماعات و در سبک زندگی و رفتار خویش حتی در شادی و غم خود از سنت‌های بیگانه پیروی می‌کنند، انتقاد می‌کند. سپس تأکید می‌کند که مفهوم ادب و اخلاق با گذشت زمان تغییر نمی‌کند؛ چراکه به عقاید و منابع تشریع مرتبط است. او معتقد است حسن آنچیزی است که شرع آن را حسن بداند و قبیح همان است که شرع آن را قبیح بداند؛ لذا لفظ «السلام علیکم» که شرع آن را حسن دانسته و رسول الله(ص) به آن امر کرده که با آن به یکدیگر تحیت گوییم، همواره ادب اسلامی باقی خواهد ماند. همچنین اجازه گرفتن پیش از ورود به خانه و عدم اختلاط مردان با زنان –به‌گونه‌ای که رایج است- و آشکار نکردن زینت از سوی زنان برای غیر محارم، رمز اخلاق پاک و آداب اسلامی باقی خواهد ماند. در هر عصر و در همه جوامع اسلامی بسیاری از متفکرین و کتب اسلامی را می‌بینیم که تمام توان خویش را برای اصلاح مفاسد اخلاق و آداب بذل می‌کنند. از علمای گذشته که به اهمیت اخلاق و آداب اشاره کرده و کتابی مستقلی در این زمینه نوشته‌اند، ابوبکر بن ابی شیبه و پس از او امام بخاری (متوفی 256ق) است. ابوبکر کتاب «الأدب» و بخاری «الأدب المفرد» را نوشت و پس‌ازآن نویسندگان و اعلام در این موضوع دست‌به‌قلم بردند<ref>ر.ک: مقدمه، ص8-7</ref>‏.
وی سپس از اینکه گروهی به نام اخلاق جدید، اخلاق را از ریشه کنده و در برخوردها و اجتماعات و در سبک زندگی و رفتار خویش حتی در شادی و غم خود از سنت‌های بیگانه پیروی می‌کنند، انتقاد می‌کند. سپس تأکید می‌کند که مفهوم ادب و اخلاق با گذشت زمان تغییر نمی‌کند؛ چراکه به عقاید و منابع تشریع مرتبط است. او معتقد است حسن آنچیزی است که شرع آن را حسن بداند و قبیح همان است که شرع آن را قبیح بداند؛ لذا لفظ «السلام علیکم» که شرع آن را حسن دانسته و رسول‌الله(ص) به آن امر کرده که با آن به یکدیگر تحیت گوییم، همواره ادب اسلامی باقی خواهد ماند. همچنین اجازه گرفتن پیش از ورود به خانه و عدم اختلاط مردان با زنان –به‌گونه‌ای که رایج است- و آشکار نکردن زینت از سوی زنان برای غیر محارم، رمز اخلاق پاک و آداب اسلامی باقی خواهد ماند. در هر عصر و در همه جوامع اسلامی بسیاری از متفکرین و کتب اسلامی را می‌بینیم که تمام توان خویش را برای اصلاح مفاسد اخلاق و آداب بذل می‌کنند. از علمای گذشته که به اهمیت اخلاق و آداب اشاره کرده و کتابی مستقلی در این زمینه نوشته‌اند، ابوبکر بن ابی شیبه و پس از او امام بخاری (متوفی 256ق) است. ابوبکر کتاب «الأدب» و بخاری «الأدب المفرد» را نوشت و پس‌ازآن نویسندگان و اعلام در این موضوع دست‌به‌قلم بردند<ref>ر.ک: مقدمه، ص8-7</ref>‏.


الأدب ابن ابی شیبه، جامع اصول و فروع ادبی است که زندگی مسلمانان را با آنچه پیش از آن سابقه نداشته فرامی‌گیرد. این کتاب بر 84 باب بنا نهاده شده و بر موضوعاتی مرتب شده که برای محقق مراجعه و برای خواننده استفاده از آن آسان خواهد بود<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>‏.
الأدب ابن ابی شیبه، جامع اصول و فروع ادبی است که زندگی مسلمانان را با آنچه پیش از آن سابقه نداشته فرامی‌گیرد. این کتاب بر 84 باب بنا نهاده شده و بر موضوعاتی مرتب شده که برای محقق مراجعه و برای خواننده استفاده از آن آسان خواهد بود<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>‏.
خط ۵۴: خط ۵۲:
[[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبه]] سعی کرده که ابواب کتاب را با ذکر احادیث بیشتری تقلیل دهد؛ مثلاً بخاری در کتاب «الادب المفرد» 24 باب را به برّ والدین اختصاص داده است. بدین‌صورت که باب برّ مادر، باب برّ پدر، برّ والدین و...؛ اما [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبه]] همه این ابواب را در باب «بر والدین» جمع کرده است. وی ابوابی که تناسبی با کتابش نداشته مانند احادیث متعلق به اصلاح منزل، هزینه در ساختمان، بلندی ساختمان، کفاره مریض، سوگند جاهلی و... را ذکر نکرده است؛<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.
[[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبه]] سعی کرده که ابواب کتاب را با ذکر احادیث بیشتری تقلیل دهد؛ مثلاً بخاری در کتاب «الادب المفرد» 24 باب را به برّ والدین اختصاص داده است. بدین‌صورت که باب برّ مادر، باب برّ پدر، برّ والدین و...؛ اما [[ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌شیبه]] همه این ابواب را در باب «بر والدین» جمع کرده است. وی ابوابی که تناسبی با کتابش نداشته مانند احادیث متعلق به اصلاح منزل، هزینه در ساختمان، بلندی ساختمان، کفاره مریض، سوگند جاهلی و... را ذکر نکرده است؛<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.


نوشتار او از ویژگی خاصی برخوردار است به گونه ای که روش نوشتنش نسبت به زمان پیش از خود متمایز می‌باشد. او همه روایاتی که نزد او صحیح است تا آنجا که به درجه ضعف متروک نرسد را جمع کرده است. همچنین روایتی را که در یک باب آمده در باب دیگر با زیادت معنا یا اختلاف لفظ آورده است تا همه آنچه را که یافته برای ما بنویسد<ref>ر.ک: همان </ref>‏.
نوشتار او از ویژگی خاصی برخوردار است به گونه‌ای که روش نوشتنش نسبت به زمان پیش از خود متمایز می‌باشد. او همه روایاتی که نزد او صحیح است تا آنجا که به درجه ضعف متروک نرسد را جمع کرده است. همچنین روایتی را که در یک باب آمده در باب دیگر با زیادت معنا یا اختلاف لفظ آورده است تا همه آنچه را که یافته برای ما بنویسد<ref>ر.ک: همان </ref>‏.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
خط ۶۷: خط ۶۵:
# مقدمه و متن کتاب.
# مقدمه و متن کتاب.
# یوسفی اشکوری، حسن، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.
# یوسفی اشکوری، حسن، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==