۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[محمدعلی کرمانی]] | [[محمدعلی کرمانی]] | ||
دكتر [[عمید، موسی|عمید]] | |||
[[شایگان]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۴۷: | خط ۵۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید على موسوى بهبهانى''' | '''سید على موسوى بهبهانى''' (1305-1389ش)، محقق، مصحح کتابها و نسخ کهن | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۵۹: | خط ۶۳: | ||
سفرهاى دكتر موسوى بهبهانى به هلند (تدریس زبان فارسى و اسلامىشناسى) و فنلاند (تدریس سیر عقاید و آرا كلامى) از وقایع مهم زندگى علمى وى بودهاند. او به تدریس در دبیرستانها و نیز مطالعه آثار گذشتگان در زمینه فلسفه و كلام مىپرداخت. | سفرهاى دكتر موسوى بهبهانى به هلند (تدریس زبان فارسى و اسلامىشناسى) و فنلاند (تدریس سیر عقاید و آرا كلامى) از وقایع مهم زندگى علمى وى بودهاند. او به تدریس در دبیرستانها و نیز مطالعه آثار گذشتگان در زمینه فلسفه و كلام مىپرداخت. | ||
نخستین معلم دكتر بهبهانى پدر بزرگوارشان بود كه دروس صرف، نحو، ادبیات عرب و مقدمات را به وى آموخت. وى در دانشگاه تهران در دانشكده حقوق از دكتر عمید، شهابى و شایگان بهرهها برد و نیز دكتر غلامحسین صدیقى استاد راهنماى وى در پایاننامه دكترى بوده است. | نخستین معلم دكتر بهبهانى پدر بزرگوارشان بود كه دروس صرف، نحو، ادبیات عرب و مقدمات را به وى آموخت. وى در دانشگاه تهران در دانشكده حقوق از دكتر [[عمید، موسی|عمید]]، [[شهابی (ابهام زدایی)|شهابى]] و [[شایگان]] بهرهها برد و نیز دكتر غلامحسین صدیقى استاد راهنماى وى در پایاننامه دكترى بوده است. | ||
دكتر موسوى بهبهانى پس از اخذ مدرک دكترى مدتى به كار وكالت و تدریس در دبیرستانهاى تهران و سپس دانشگاه تهران پرداخت و نیز به دكتر محمد معین در تدوین لغتنامه دهخدا یارى كرد. وى درسال 1336ش عضو هئیت علمى دانشگاه تهران گروه فلسفه شد. در سال 1347ش با پروفسور ایزتسو آشنا شد و همكارىهاى علمى نیز با وى داشت. در 1350ش مدتى در هلند و در سال 1377ش در دانشگاههاى فنلاند به تدریس مشغول بود و در سال 1379ش نیز بازنشسته شد. | دكتر موسوى بهبهانى پس از اخذ مدرک دكترى مدتى به كار وكالت و تدریس در دبیرستانهاى تهران و سپس دانشگاه تهران پرداخت و نیز به دكتر محمد معین در تدوین لغتنامه دهخدا یارى كرد. وى درسال 1336ش عضو هئیت علمى دانشگاه تهران گروه فلسفه شد. در سال 1347ش با پروفسور ایزتسو آشنا شد و همكارىهاى علمى نیز با وى داشت. در 1350ش مدتى در هلند و در سال 1377ش در دانشگاههاى فنلاند به تدریس مشغول بود و در سال 1379ش نیز بازنشسته شد. |
ویرایش