۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
به سوی ام‌القری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر' به 'قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
جز (جایگزینی متن - 'قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر' به 'قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در اين‌باره كه مؤلف فرزند فتحعلى شاه باشد جايى تصريح نشده، اما مؤلف خود را شاهزاده خوانده است. او در جايى كه از غارتگرى اعراب ياد مى‌كند مى‌گويد: «گفتند: بايد نصف را شما سه شاهزاده كرده بدهيد، نصف را سايرين». دو شاهزاده ديگر، يكى همايون ميرزا و ديگرى ميرزا مسعود است. على‌الحساب با توجه به تأليف رساله در سال 1260ق (و بازگشت در سال 1261ق)، توسط يك شاهزاده با نام محمدولى ميرزا نمى‌تواند اثر كسى جز محمدولى ميرزا پسر فتحعلى شاه باشد. در اين‌باره كه كتاب در سال 1260 تأليف شده است، شاهد جالبى وجود دارد و آن اينكه او به ظهور ادعاى بابيت سيد محمدعلى باب در كربلا و دستگيرى او توسط نجيب پاشا [اشاره] كرده است. آغاز ادعاى بابيت سيد منحرف مزبور در سال 1260ق بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص232</ref> | در اين‌باره كه مؤلف فرزند فتحعلى شاه باشد جايى تصريح نشده، اما مؤلف خود را شاهزاده خوانده است. او در جايى كه از غارتگرى اعراب ياد مى‌كند مى‌گويد: «گفتند: بايد نصف را شما سه شاهزاده كرده بدهيد، نصف را سايرين». دو شاهزاده ديگر، يكى همايون ميرزا و ديگرى ميرزا مسعود است. على‌الحساب با توجه به تأليف رساله در سال 1260ق (و بازگشت در سال 1261ق)، توسط يك شاهزاده با نام محمدولى ميرزا نمى‌تواند اثر كسى جز محمدولى ميرزا پسر فتحعلى شاه باشد. در اين‌باره كه كتاب در سال 1260 تأليف شده است، شاهد جالبى وجود دارد و آن اينكه او به ظهور ادعاى بابيت سيد محمدعلى باب در كربلا و دستگيرى او توسط نجيب پاشا [اشاره] كرده است. آغاز ادعاى بابيت سيد منحرف مزبور در سال 1260ق بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص232</ref> | ||
مؤلف از برخى از علماى كربلا و نجف نيز كه در آن سال‌ها موقعيتى داشته‌اند ياد كرده است. از جمله از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم قزوينى]] و نماز جماعت او. اين سيد ابراهیم در سال 1262ق، مرحوم شده است. وى همچنين از سيد حسن فرزند كاشف‌الغطا ياد كرده كه او نيز در سال 1262ق، در وباى مشهور كربلا درگذشته است. بنابراین تأليف رساله بايد بعد از شروع ادعاى بابيت سيد منحرف و قبل از درگذشت اين دو بزرگوار باشد.<ref>همان</ref> | مؤلف از برخى از علماى كربلا و نجف نيز كه در آن سال‌ها موقعيتى داشته‌اند ياد كرده است. از جمله از [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم قزوينى]] و نماز جماعت او. اين سيد ابراهیم در سال 1262ق، مرحوم شده است. وى همچنين از سيد حسن فرزند كاشف‌الغطا ياد كرده كه او نيز در سال 1262ق، در وباى مشهور كربلا درگذشته است. بنابراین تأليف رساله بايد بعد از شروع ادعاى بابيت سيد منحرف و قبل از درگذشت اين دو بزرگوار باشد.<ref>همان</ref> | ||
نسخه ديگرى نيز از اين رساله در كتابخانه مجلس موجود است كه برخى مطالب آن مفصل‌تر و كامل‌تر مى‌باشد و گردآورنده سعى نموده تا هر آنچه در هريك از اين دو نسخه بوده و اضافه بر ديگرى، در كتاب حاضر بياورد. در مواردى كه تعبيرات متفاوت بوده نيز آنچه را كه خود ترجيح داده، آورده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | نسخه ديگرى نيز از اين رساله در كتابخانه مجلس موجود است كه برخى مطالب آن مفصل‌تر و كامل‌تر مى‌باشد و گردآورنده سعى نموده تا هر آنچه در هريك از اين دو نسخه بوده و اضافه بر ديگرى، در كتاب حاضر بياورد. در مواردى كه تعبيرات متفاوت بوده نيز آنچه را كه خود ترجيح داده، آورده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||