۱۰۶٬۳۹۸
ویرایش
العمدة في إعراب البردة قصيدة البوصيري: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'العمدة (ابهام زدایی)' به 'العمدة (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'العمدة (ابهام زدایی)' به 'العمدة (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02458 | ||
| کتابخوان همراه نور =02458 | | کتابخوان همراه نور =02458 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|العمدة (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|العمدة ( | |||
'''العمدة في إعراب البردة قصيدة البوصيري'''، شرحی است به قلم عبدالله احمد جاجه و با تحقیق [[سلطانی، محمد علی|محمدعلی سلطانی]]، بر کتاب «الكواكب الدرية في مدح خير البرية»، معروف به «برده» اثر [[بوصیری، محمد بن سعید|شرف‌الدین محمد بن سعید بن حماد صنهاجی بوصیری]] (694-608ق)، شاعر نامور مصری. | '''العمدة في إعراب البردة قصيدة البوصيري'''، شرحی است به قلم عبدالله احمد جاجه و با تحقیق [[سلطانی، محمد علی|محمدعلی سلطانی]]، بر کتاب «الكواكب الدرية في مدح خير البرية»، معروف به «برده» اثر [[بوصیری، محمد بن سعید|شرف‌الدین محمد بن سعید بن حماد صنهاجی بوصیری]] (694-608ق)، شاعر نامور مصری. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۴: | ||
بسیاری از شاعران از این قصیده، استقبال و در وزن و قافیه از آن پیروی کرده‌اند، از جمله احمد شوقی، با قصیده «نهج البردة». بااین‌همه، قصیده برده بوصیری در میان مدایح نبویه برتری خود را حفظ کرده است.<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=6322&&searchText= همان]</ref> | بسیاری از شاعران از این قصیده، استقبال و در وزن و قافیه از آن پیروی کرده‌اند، از جمله احمد شوقی، با قصیده «نهج البردة». بااین‌همه، قصیده برده بوصیری در میان مدایح نبویه برتری خود را حفظ کرده است.<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=6322&&searchText= همان]</ref> | ||
این قصیده، قصیده‌ای استوار، روان، گویا و دارای نظمى روشن و منطقى است و بى‌تردید مشهورترین شعری است که در ستایش پیامبر (ص) سروده شده است. این قصیده، در ایران نیز رواج دارد. شیخ‌الاسلام اشاره کرده که خواندن این قصیده - اگر شرایط مراعات شود - در هر امری سودآور است. وی هفت شرط برشمرده است که با وضو داشتن آغاز مى‌شود و با صلوات گفتن به شیوه بوصیری (بیت 51) خاتمه مى‌پذیرد. در کردستان ایران، هنوز هم به‌مناسبت میلاد حضرت رسول(ص)، مجالس ذکری از آن نوع برپا مى‌گردد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 آذرنوش، آذرتاش، ج11، ص691]</ref> | این قصیده، قصیده‌ای استوار، روان، گویا و دارای نظمى روشن و منطقى است و بى‌تردید مشهورترین شعری است که در ستایش پیامبر(ص) سروده شده است. این قصیده، در ایران نیز رواج دارد. شیخ‌الاسلام اشاره کرده که خواندن این قصیده - اگر شرایط مراعات شود - در هر امری سودآور است. وی هفت شرط برشمرده است که با وضو داشتن آغاز مى‌شود و با صلوات گفتن به شیوه بوصیری (بیت 51) خاتمه مى‌پذیرد. در کردستان ایران، هنوز هم به‌مناسبت میلاد حضرت رسول(ص)، مجالس ذکری از آن نوع برپا مى‌گردد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 آذرنوش، آذرتاش، ج11، ص691]</ref> | ||
قصیده با ساختار تشبیب که سرآغاز همه قصاید بزرگ عرب است، شروع مى‌شود. اما عشق، معشوق و منزلگه معشوق، همه در فضایى روحانى و دینى غوطه‌ور است. این بخش شامل 12 بیت است. پس از آن، ذکر نفس اماره آغاز مى‌شود که نصیحت پیران نمى‌شنود. این نفس، توشه‌ای شایسته برای پیری که اینک چون میهمان بر شاعر وارد شده، آماده نساخته است. بوصیری در این بخش، مردم را حتى از دسیسه‌های گرسنگى و یا شکم‌بارگى هم برحذر مى‌دارد. عموماً 16 بیت در این‌باره سروده شده و برخى از مصرع‌های این بخش به‌صورت ضرب‌المثل درآمده است. در مرتبه سوم، مدح پیامبر (ص) در 30 بیت آمده است. برخى از ابیات این بخش، در نهایت زیبایى و استواری است. در مرتبت چهارم، سخن از میلاد پیامبر(ص) است؛ در اثر میلاد آن حضرت، طاق کسری از هم بشکافت، آتش جاویدان مجوسان فرومرد، دریاچه ساوه خشکید... نیز در آن آمده است که چگونه درختان به او سجده کردند، ابر چگونه بر سر مبارکش سایه افکند، عنکبوت چگونه بر در غار تار و پود بست و چگونه آن حضرت بیمار و مجنون را شفا بخشید... | قصیده با ساختار تشبیب که سرآغاز همه قصاید بزرگ عرب است، شروع مى‌شود. اما عشق، معشوق و منزلگه معشوق، همه در فضایى روحانى و دینى غوطه‌ور است. این بخش شامل 12 بیت است. پس از آن، ذکر نفس اماره آغاز مى‌شود که نصیحت پیران نمى‌شنود. این نفس، توشه‌ای شایسته برای پیری که اینک چون میهمان بر شاعر وارد شده، آماده نساخته است. بوصیری در این بخش، مردم را حتى از دسیسه‌های گرسنگى و یا شکم‌بارگى هم برحذر مى‌دارد. عموماً 16 بیت در این‌باره سروده شده و برخى از مصرع‌های این بخش به‌صورت ضرب‌المثل درآمده است. در مرتبه سوم، مدح پیامبر(ص) در 30 بیت آمده است. برخى از ابیات این بخش، در نهایت زیبایى و استواری است. در مرتبت چهارم، سخن از میلاد پیامبر(ص) است؛ در اثر میلاد آن حضرت، طاق کسری از هم بشکافت، آتش جاویدان مجوسان فرومرد، دریاچه ساوه خشکید... نیز در آن آمده است که چگونه درختان به او سجده کردند، ابر چگونه بر سر مبارکش سایه افکند، عنکبوت چگونه بر در غار تار و پود بست و چگونه آن حضرت بیمار و مجنون را شفا بخشید... | ||
پنجم، در ذکر دعا و ستایش (10 بیت) است. در مرتبت ششم، شرف قرآن، عظمت و اعجاز آن را در 17 بیت شرح داده است. در مرتبه هفتم، روایت معراج نبوی در 13 بیت است. در مرتبه هشتم، سخن از جهاد و خاصه دلاوری‌های حضرت پیامبر (ص) و اصحاب اوست (22 بیت) که از بخش‌های بسیار برازنده قصیده برده و حتى از جمله زیباترین آثار ادب دینى عرب است. مرتبت نهم و دهم (14 بیت + 9 بیت) در استغفار و توسل به حضرت رسول(ص) و مناجات و زاری بر حال خویشتن است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 همان]</ref> | پنجم، در ذکر دعا و ستایش (10 بیت) است. در مرتبت ششم، شرف قرآن، عظمت و اعجاز آن را در 17 بیت شرح داده است. در مرتبه هفتم، روایت معراج نبوی در 13 بیت است. در مرتبه هشتم، سخن از جهاد و خاصه دلاوری‌های حضرت پیامبر(ص) و اصحاب اوست (22 بیت) که از بخش‌های بسیار برازنده قصیده برده و حتى از جمله زیباترین آثار ادب دینى عرب است. مرتبت نهم و دهم (14 بیت + 9 بیت) در استغفار و توسل به حضرت رسول(ص) و مناجات و زاری بر حال خویشتن است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 همان]</ref> | ||
شرح‌ها، تخمیس‌ها، تثلیث‌ها و تشطیرها و ترجمه‌های گوناگون قصیده برده چندان کثرت یافته است که جمع‌آوری همه آنها به‌آسانى میسر نیست. هنوز از هر کتابخانه شخصى در کشورهای اسلامى، شماری ترجمه و شرح ناشناخته سر بیرون مى‌کشد. جامع‌ترین گزارشى که تاکنون به عربى فراهم آمده، هنوز بخش «برده» در «كشف الظنون» حاجى خلیفه است. وی مجموعاً از 46 شرح نام برده که دوتای آنها فارسی وسه‌تا ترکى است. از تخمیس‌ها نیز به 11 تخمیس اشاره کرده است. نیز در حاشیه کتاب افزوده شده که تخمیسات و تسبیعات قصیده از شمار خارج است و از قول سهرانى آمده است که وی 35 تخمیس دیده. باسه نیز به 90 شرح به زبان‌های عربى، فارسی، ترکى و بربری اشاره کرده است. ظاهراً نخستین شرح، از آن ابوشامه، فقیه، ادیب و مورخ دمشقى ( | شرح‌ها، تخمیس‌ها، تثلیث‌ها و تشطیرها و ترجمه‌های گوناگون قصیده برده چندان کثرت یافته است که جمع‌آوری همه آنها به‌آسانى میسر نیست. هنوز از هر کتابخانه شخصى در کشورهای اسلامى، شماری ترجمه و شرح ناشناخته سر بیرون مى‌کشد. جامع‌ترین گزارشى که تاکنون به عربى فراهم آمده، هنوز بخش «برده» در «كشف الظنون» حاجى خلیفه است. وی مجموعاً از 46 شرح نام برده که دوتای آنها فارسی وسه‌تا ترکى است. از تخمیس‌ها نیز به 11 تخمیس اشاره کرده است. نیز در حاشیه کتاب افزوده شده که تخمیسات و تسبیعات قصیده از شمار خارج است و از قول سهرانى آمده است که وی 35 تخمیس دیده. باسه نیز به 90 شرح به زبان‌های عربى، فارسی، ترکى و بربری اشاره کرده است. ظاهراً نخستین شرح، از آن ابوشامه، فقیه، ادیب و مورخ دمشقى (متوفای 665ق/1267م) بوده است که نسخه‌های خطى این شرح در کتابخانه ملى پاریس و کتابخانه مونیخ موجود است. گسترده‌ترین شرح نیز گویا شرح ابوعبدالله محمد بن مرزوق تلمسانى (متوفای 842ق/1438م) است که «الاستيعاب لما فيها من البيان و الإعراب»، نامیده شده است. مزیت این شرح مفصل آن است که مؤلف، برخلاف دیگران، تنها به شرح لغوی قصیده بسنده نکرده، بلکه به استخراج معانى صوفیانه شعر نیز پرداخته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 همان، ص692-691]</ref> | ||
نخستین ترجمه اروپایى قصیده، از آن‌ِ اوری است که در 1761م، متن قصیده و ترجمه لاتینى آن را در لیدن منتشر کرد. به آلمانى، شرح و ترجمه روزنسوایگ در 1824م (وین) و از آن‌ِ رلفس در 1860م (وین) منتشر شده است. به زبان فرانسه، ترجمه‌هایى از دوساسی (1822م) و باسه (1894م)، به انگلیسى، ترجمه ردهاوس (گلاسکو، 1881م) و به ایتالیایى، ترجمه گابریلى (فلورانس، 1901م) معروفند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 همان، ص692]</ref> | نخستین ترجمه اروپایى قصیده، از آن‌ِ اوری است که در 1761م، متن قصیده و ترجمه لاتینى آن را در لیدن منتشر کرد. به آلمانى، شرح و ترجمه روزنسوایگ در 1824م (وین) و از آن‌ِ رلفس در 1860م (وین) منتشر شده است. به زبان فرانسه، ترجمه‌هایى از دوساسی (1822م) و باسه (1894م)، به انگلیسى، ترجمه ردهاوس (گلاسکو، 1881م) و به ایتالیایى، ترجمه گابریلى (فلورانس، 1901م) معروفند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7561 همان، ص692]</ref> | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۱: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[شرح قصیده برده]] | [[شرح قصیده برده]] | ||