۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأذان بحي علی خير العمل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''الأذان بحي علی خير العمل'''، اثر [[علوی، محمد بن علی بن حسن|حافظ ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن علوی]] (367- 445ق)، مجموعه‌ای از روایات پیرامون وجود عبارت «حی علی خیر العمل» در اذان می‌باشد که با تحقیق [[عزان، محمد یحیی سالم|محمد یحیی سالم عزان]] به چاپ رسیده است. در انتهای این اثر «معجم الرواة في كتاب الأذان بحي علی خير العمل» تألیف محقق اثر آمده است. | '''الأذان بحي علی خير العمل'''، اثر [[علوی، محمد بن علی بن حسن|حافظ ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن علوی]] (367- 445ق)، مجموعه‌ای از روایات پیرامون وجود عبارت «حی علی خیر العمل» در اذان می‌باشد که با تحقیق [[عزان، محمد یحیی سالم|محمد یحیی سالم عزان]] به چاپ رسیده است. در انتهای این اثر «معجم الرواة في كتاب الأذان بحي علی خير العمل» تألیف محقق اثر آمده است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۴: | ||
ابومحذوره (متوفای 59ق)، اولین صحابه‌ای است که در این قسمت، به «حی علی خیر العمل» گفتن او در اذان، اشاره شده است. در روایتی از او، چنین آمده است که: «أمرني رسول‌الله(ص) أن أقول في الأذان حي علی خير العمل» (رسول خدا(ص) مرا امر نمود تا در اذان «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» بگويم)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (5) + سند»؛ متن کتاب، ص50</ref>. | ابومحذوره (متوفای 59ق)، اولین صحابه‌ای است که در این قسمت، به «حی علی خیر العمل» گفتن او در اذان، اشاره شده است. در روایتی از او، چنین آمده است که: «أمرني رسول‌الله(ص) أن أقول في الأذان حي علی خير العمل» (رسول خدا(ص) مرا امر نمود تا در اذان «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» بگويم)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (5) + سند»؛ متن کتاب، ص50</ref>. | ||
ابورافع از صحابه [[امام علی علیه‌السلام|اميرالمؤمنين(ع)]] و دومین شخصی از صحابه است كه «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را در اذان می‌گفت و اولين كسی است كه در تاريخ اسلام و شيعه، علم رجال نوشته و اسامی تمام لشكريان علی(ع) را در جنگ جمل نوشت. در روایتی در این بخش، از او چنین آمده است كه: «كان النبي إذا سمع الأذان قال كما يقول، إذا بلغ حي علی خير العمل، قال لا حول و لا قوة إلا بالله»، (هنگامی كه پيامبر(ص) اذان را به آن شكلی كه ديگران اذان می‌گويند شنيد، وقتی به «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» رسيد فرمود: «لا حول ولا قوه الا بالله»)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (5) + سند»، متن کتاب، ص55</ref>. | ابورافع از صحابه [[امام علی علیه‌السلام|اميرالمؤمنين(ع)]] و دومین شخصی از صحابه است كه «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را در اذان می‌گفت و اولين كسی است كه در تاريخ اسلام و شيعه، علم رجال نوشته و اسامی تمام لشكريان [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را در جنگ جمل نوشت. در روایتی در این بخش، از او چنین آمده است كه: «كان النبي إذا سمع الأذان قال كما يقول، إذا بلغ حي علی خير العمل، قال لا حول و لا قوة إلا بالله»، (هنگامی كه پيامبر(ص) اذان را به آن شكلی كه ديگران اذان می‌گويند شنيد، وقتی به «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» رسيد فرمود: «لا حول ولا قوه الا بالله»)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (5) + سند»، متن کتاب، ص55</ref>. | ||
# «حی علی خیر العمل» در عصر صحابه: | # «حی علی خیر العمل» در عصر صحابه: | ||
در روایتی در این بخش از عیسی بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علی بن ابی‌طالب(ع) از پدرش و او از جدش، چنین آمده است که: «كان أبي علي(ع) إذا خرج إلی سفر، لا يكل الأذان إلی غيره و لا الإقامة و كان لا يدع أن يقول في اذانه حي علی خير العمل» (پدرم وقتی برای سفر خارج می‌شد اذان و اقامه را به كسی ديگر واگذار نمی‌كرد و به‌هیچ‌وجه در اذان خود «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را ترك نمی‌كرد). ظاهراً، ناقل این روایت، يكی از فرزندان حضرت علی(ع) است به نام عمر، همو كه در کربلا شهيد شد<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (4) + سند»، متن کتاب، ص91</ref>. | در روایتی در این بخش از عیسی بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علی بن ابی‌طالب(ع) از پدرش و او از جدش، چنین آمده است که: «كان أبي علي(ع) إذا خرج إلی سفر، لا يكل الأذان إلی غيره و لا الإقامة و كان لا يدع أن يقول في اذانه حي علی خير العمل» (پدرم وقتی برای سفر خارج می‌شد اذان و اقامه را به كسی ديگر واگذار نمی‌كرد و به‌هیچ‌وجه در اذان خود «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را ترك نمی‌كرد). ظاهراً، ناقل این روایت، يكی از فرزندان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] است به نام عمر، همو كه در کربلا شهيد شد<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (4) + سند»، متن کتاب، ص91</ref>. | ||
در روايت ديگری از جابر بن يزيد جعفی، از اصحاب امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] چنین آمده است که: «أن أبي جعفر(عليه‌السلام) قال أذاني و أذان آبائي، النبي و علي و الحسن و الحسين و علي بن الحسين حي علی خير العمل، حی علي خير العمل»، (امام باقر(ع) فرمود: اذان من و اذان پدران من و اذان پيامبر و علی و حسن و حسين و علی بن حسين «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» بوده است)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (4) + سند»، متن کتاب، ص106</ref>. | در روايت ديگری از جابر بن يزيد جعفی، از اصحاب امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] چنین آمده است که: «أن أبي جعفر(عليه‌السلام) قال أذاني و أذان آبائي، النبي و علي و الحسن و الحسين و علي بن الحسين حي علی خير العمل، حی علي خير العمل»، (امام باقر(ع) فرمود: اذان من و اذان پدران من و اذان پيامبر و علی و حسن و حسين و علی بن حسين «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» بوده است)<ref>ر.ک: احمدی، حسین، «بدعت عمر در اذان (4) + سند»، متن کتاب، ص106</ref>. | ||
در روایت دیگری از عبيده سلمانی، آمده است که: «كان علي بن ابيطالب و الحسن و الحسين(عليهم‌السلام) و عقيل بن ابيطالب و ابن عباس و عبدالله بن جعفر و محمد بن الحنفيه يؤذنون إلي أن فارقوا الدنيا، فيقولون: حي علی خير العمل و يقولون: لم تزل في الأذان» علی بن ابی‌طالب و حسن و حسين(عليهم‌السلام) و عقيل بن ابی‌طالب و ابن عباس و عبدالله بن جعفر و محمد بن حنفيه در اذان خود تا زمانی كه از دنيا رفتند به اين شكل اذان می‌گفتند كه در اذان خود «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را می‌آوردند و همواره اين جمله را در اذان خود داشتند<ref>همان</ref>. | در روایت دیگری از عبيده سلمانی، آمده است که: «كان علي بن ابيطالب و الحسن و الحسين(عليهم‌السلام) و عقيل بن ابيطالب و ابن عباس و عبدالله بن جعفر و محمد بن الحنفيه يؤذنون إلي أن فارقوا الدنيا، فيقولون: حي علی خير العمل و يقولون: لم تزل في الأذان» [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب]] و حسن و حسين(عليهم‌السلام) و عقيل بن ابی‌طالب و ابن عباس و عبدالله بن جعفر و محمد بن حنفيه در اذان خود تا زمانی كه از دنيا رفتند به اين شكل اذان می‌گفتند كه در اذان خود «حَيَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ» را می‌آوردند و همواره اين جمله را در اذان خود داشتند<ref>همان</ref>. | ||
# «حی علی خیر العمل» در عصر تابعین: | # «حی علی خیر العمل» در عصر تابعین: | ||