طیب، سید عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

طیب، سید عبدالحسین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۶

۲٬۳۹۱ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ مارس ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR01858.jpg|بندانگشتی|طیب، سید عبدالحسین]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|طیب، سید عبدالحسین
+! نام!! data-type="authorName" |طیب، سید عبدالحسین
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| طیب، سید عبدالحسین
+| data-type="authorOtherNames" | طیب، سید عبدالحسین
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |سید محمدتقی (میرمحمد صادقی)
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|1275 ش
+| data-type="authorbirthDate" |1275 ش
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|1370 ش یا 1412 ق
+| data-type="authorDeathDate" |1370 ش یا 1412 ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]
+| data-type="authorWritings" |[[‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]
 [[‏کلم الطیب در تقریر عقاید اسلام؛ عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE01858AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01858AUTHORCODE
 |}
 </div>
-زندگی‌نامه مؤلف از زبان خودش:
+'''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]]
-حقير ('''طیب، سید عبدالحسین''') بعد از ظهر هفتم محرم سال 1312ق (برابر با 30 تير 1272‌ش و 21 ژوئيه 1893 م) در يكى از محله‌هاى مركز شهر اصفهان (معروف به محلۀ نور در ميان طايفه‌اى از سادات معروف به مير محمد صادقى) ديده به جهان گشودم.
-من چهارمين فرزند خانواده و اولين پسر آن بودم، به اين لحاظ آن گونه كه نقل می‌كردند توجه مخصوص نزدیک ان به سوى من جلب شده بود.
+== ولادت ==
+او در بعد از ظهر هفتم محرم سال 1312ق (برابر با 30 تير 1272‌ش و 21 ژوئيه 1893 م) در يكى از محله‌هاى مركز شهر اصفهان (معروف به محلۀ نور در ميان طايفه‌اى از سادات معروف به مير محمد صادقى) ديده به جهان گشود.
-با توجه به علاقه و اخلاص وافر پدرم نسبت به آستان مبارک حضرت ابى عبداللّه الحسين عليه‌السّلام من را عبدالحسين ناميدند، اين نام از ابتدا براى من موجب بركات فراوان شده است و همواره نسبت به آن افتخار مى‌كنم.
+او چهارمين فرزند خانواده و اولين پسر از این خانواده بود. سید عبدالحسین هنگامى كه سومين بهار زندگى را سپرى مى‌كرد، به همراه پدر راهی سفر به كربلا و سفر به عتبات عالیات می‌شود.
-هنگامى كه من سومين بهار زندگى خود را سپرى مى‌كردم، پدرم خانواده را براى سفر به كربلا و آستان بوسى مولا آماده مى‌كند، نزدیک ان با خود زمزمه داشتند كه او نذر داشته نام فرزند خود را عبدالحسين بگذارد و مى‌خواهد در اولين فرصت عبدرا به محضر مولا ببرد.
+==تحصیلات==
-سفر به عتبات مقدسه با توجه به امكانات آن روز مشكلات زيادى داشت، به اين جهت پدر براى مراقبت از فرزند دلبند خويش، شخصى را اجير مى‌كند تا در طول مسافرت مراقب عبدالحسين باشد. آن مسافرت قريب دو ماه به طول مى‌انجامد، پس از بازگشت عبدالحسين، كودك چهار سالۀ آن روز، بسيارى از فقرات زيارت وارث و امين اللّه و بخشى از زيارت جامعۀ كبيره را بدون خطا از حفظ مى‌خواند.
+تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد.
-اين امر را من طبيعى مى‌دانم چرا كه مولايى به مانند ابى عبداللّه الحسين عليه‌السّلام عبدآستان بوس خود را بدون صله و انعام نمى‌گذارد، صله و انعامى كه نخستين بخش آن عشق و محبتى محكم و پيوند ناگسستنى است با مولا. من در تمام ايّام عمر خويش، از اين صله و انعام، بهره‌ها برده‌ام و خود را نسبت به آن ممنون و سپاسگزار مى‌دانم.
+در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد...
-نزدیک ان، آن روز حفظ زيارات را به هوش و حافظه خوب كودك منتسب می‌كردند، اما حقير كه بعدها دعاى كميل، زيارت عاشورا، زيارت جامعۀ كبيره و زيارت چهارده معصوم را از حفظ مى‌خواندم و اكنون در اين 95 سال زندگى هنوز جزئيات آن سفر مقدس را به خوبى به ياد دارم، آن را جز عنايت الهى و تفضل مولا نمى‌دانم.
+در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند.
-==کسب علم و دانش==
+==اساتید==
-بعد از اين سفر مرا به مكتب خانه فرستادند و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شدم.
+مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را  خدمت ايشان خواند. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواند.
-در 12 سالگى طبق مشيت الهى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديدم، ولى از آنجا كه طرق فضل الهى و عنايت بارى محدود نيست، مادرم كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت من همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته من را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد و در اين راه هيچ گاه از دعا و توسل فراموشم نمى‌كرد و به قول خودش هر شب هنگام سحر، از خدا مى‌خواست كه: حسين را اهلش كند. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در من عزمى پيدا شد كه توانستم ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهم...
-در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفتم و آنجا مشغول درس و بحث شدم، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بودم. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواندم.
-==اساتید==
-مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود. اين درس، بسيار خوب و متين و با آهنگى بلند گفته مى‌شد، صداى خوب آن مرحوم در تمام مدرسه به گوش مى‌رسيد. شرح لمعه را من خدمت ايشان خواندم. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواندم.
+حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند.
-حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسد اللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفتم، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كردم و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفتم و آنجا رحل اقامت افكندم...
+خدمت مرحوم آقا سيد مهدى درچه‌اى، كتاب قوانين و تقريرات [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خواند، نزد مرحوم آخوند ملا عبدالكريم گزى، متاجر شيخ را فراگرفت. فوائد الاصول را خدمت آقا مير محمد صادقى مدرس و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خدمت مرحوم دزفولى خواند، دروس خارج فقه و اصول را، درس خارج اصول مرحوم مير محمد صادقى مدرس و مرحوم محمدتقى مدرس شركت مى‌كرد و همچنين در درس خارج فقه مرحوم [[دهکردی، سید ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم دهكردى]] نيز شركت مى‌جست.
-خدمت مرحوم آقا سيد مهدى درچه‌اى، كتاب قوانين و تقريرات [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خواندم، نزد مرحوم آخوند ملا عبدالكريم گزى، متاجر شيخ را فراگرفتم. فوائد الاصول را خدمت آقا مير محمد صادقى مدرس و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خدمت مرحوم دزفولى خواندم، دروس خارج فقه و اصول را، درس خارج اصول مرحوم مير محمد صادقى مدرس و مرحوم محمدتقى مدرس شركت مى‌كردم و همچنين در درس خارج فقه مرحوم [[دهکردی، سید ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم دهكردى]] نيز شركت مى‌جستم، عمدۀ فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آيت‌اللّه آقا سيد محمدباقردرچه‌اى بودم، تقريبا مدت 11 سال مرتب درس اين بزرگوار مى‌رفتم.
+وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.
-درست است كه ثمره ظاهرى اين 11 سال تحصيل مداوم خدمت ايشان مرا به درجه اجتهاد رسانيد اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگى، اخلاق و شخصيت را فراگرفتم... گفت و گو با مجلۀ حوزه،‌ش 32/33
+== وفات ==
+طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.
 ==تفسير اطيب البيان از زبان مؤلف==