۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
برغانی قزوینی حایری، محمدصالح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی' به 'بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی'
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن') |
جز (جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی' به 'بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] | | data-type="authorTeachers" |[[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] | ||
[[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] | [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] | ||
[[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] | [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدصالح برغانی قزوینی حایری''' (1174-1271ق)، فرزند ملامحمد ملائکه، از مفسران بزرگ شیعه و ائمه فتوی و مراجع تقلید و از نوابغ علمی مقیم مکه در قرن سیزدهم و برادر [[محمدتقی برغانی]]، معروف به شهید ثالث بود. وی از شاگردان [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] و صاحب کتاب «[[موسوعة البرغاني في فقه الشيعة|موسوعة البرغاني]]» می‌باشد. از جمله کارهای او برخورد تند و قاطع خاندان آل‌برغانی با جریان شیخیه و بابیه و دربار ایران است. | '''محمدصالح برغانی قزوینی حایری''' (1174-1271ق)، فرزند ملامحمد ملائکه، از مفسران بزرگ شیعه و ائمه فتوی و مراجع تقلید و از نوابغ علمی مقیم مکه در قرن سیزدهم و برادر [[محمدتقی برغانی]]، معروف به شهید ثالث بود. وی از شاگردان [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] و صاحب کتاب «[[موسوعة البرغاني في فقه الشيعة|موسوعة البرغاني]]» می‌باشد. از جمله کارهای او برخورد تند و قاطع خاندان آل‌برغانی با جریان شیخیه و بابیه و دربار ایران است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==تحصیلات و اساتید== | ==تحصیلات و اساتید== | ||
علوم عربی و فنون ادب را نزد پدرش (متوفی 1200ق) در برغان فراگرفت. در کودکی قرآن مجید و نهج البلاغه را حفظ کرد. سپس به قزوین رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد جمعی از علمای قزوین از جمله شیخ ملا محمدعلی جنگلی مازندرانی و دیگران فراگرفت و بعد راهی اصفهان گشت و علوم عقلی را نزد آخوند ملا آقا محمد بیدآبادی (متوفی 1197ق) تلمذ کرد. سپس به عتبات مقدسه هجرت کرد و در کربلا به حوزه درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] (متوفی 1205ق) ملحق گشت و بعد از مدتی به ایران بازگشت و مدتی از محضر پدرش در برغان استفاده کرد. سپس به قم رفت و از حوزه درس [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] صاحب قوانین (متوفی 1231ق) بهره‌مند گشت و راهی اصفهان شد و در حوزه درس فیلسوف شهیر [[نوری، علی بن جمشید|ملا علی نوری ]](متوفی 1246ق) علوم عقلی را به پایان رسانید. بعد برای زیارت [[امام رضا(ع)|حضرت رضا(ع)]] به خراسان رفت و در آن سامان، زمانی از حوزه درس سید میرزا مهدی خراسانی (شهید در سال 1217ق) استفاده برد و مجددا برای مرتبه دوم به عراق بازگشت و در نجف اشرف به حوزه درس [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سید مهدی بحرالعلوم]] (متوفی 1212ق) و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] صاحب «كشف الغطاء» (متوفی 1228ق) پیوست و بعد به کربلا منتقل گردید و حوزه درس سید میرزا مهدی شهرستانی (متوفی 1216ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی حایری]] صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|ریاض]]» (متوفی 1231ق) را درک کرد، تا اینکه به درجه عظیم علمی و مقام اجتهاد نایل گردید<ref>ر.ک: شهیدی صالحی، عبدالحسین، ص22-23</ref>. | علوم عربی و فنون ادب را نزد پدرش (متوفی 1200ق) در برغان فراگرفت. در کودکی قرآن مجید و نهج البلاغه را حفظ کرد. سپس به قزوین رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد جمعی از علمای قزوین از جمله شیخ ملا محمدعلی جنگلی مازندرانی و دیگران فراگرفت و بعد راهی اصفهان گشت و علوم عقلی را نزد آخوند ملا آقا محمد بیدآبادی (متوفی 1197ق) تلمذ کرد. سپس به عتبات مقدسه هجرت کرد و در کربلا به حوزه درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] (متوفی 1205ق) ملحق گشت و بعد از مدتی به ایران بازگشت و مدتی از محضر پدرش در برغان استفاده کرد. سپس به قم رفت و از حوزه درس [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] صاحب قوانین (متوفی 1231ق) بهره‌مند گشت و راهی اصفهان شد و در حوزه درس فیلسوف شهیر [[نوری، علی بن جمشید|ملا علی نوری ]](متوفی 1246ق) علوم عقلی را به پایان رسانید. بعد برای زیارت [[امام رضا(ع)|حضرت رضا(ع)]] به خراسان رفت و در آن سامان، زمانی از حوزه درس سید میرزا مهدی خراسانی (شهید در سال 1217ق) استفاده برد و مجددا برای مرتبه دوم به عراق بازگشت و در نجف اشرف به حوزه درس [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید مهدی بحرالعلوم]] (متوفی 1212ق) و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] صاحب «كشف الغطاء» (متوفی 1228ق) پیوست و بعد به کربلا منتقل گردید و حوزه درس سید میرزا مهدی شهرستانی (متوفی 1216ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی حایری]] صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|ریاض]]» (متوفی 1231ق) را درک کرد، تا اینکه به درجه عظیم علمی و مقام اجتهاد نایل گردید<ref>ر.ک: شهیدی صالحی، عبدالحسین، ص22-23</ref>. | ||
==بازگشت به ایران و فتوای تاریخی== | ==بازگشت به ایران و فتوای تاریخی== | ||