۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدين سيوطی]] | ||
[[انصاری، زکریا بن محمد|زكريا أنصاري]] | |||
[[شمسالدين دواخلي]] | |||
[[شمسالدين سمانودي]] | |||
[[شهابالدين مسيري]] | |||
[[نورالدين محلي]] | |||
[[شهابالدين رملی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۷: | خط ۴۹: | ||
'''عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى''' (898- 973ق)، مكنى به ابومحمد، از علماى متصوفه است.<ref>مناوى، محمد عبدالرؤوف، الکواکب الدریة فى تراجم السادة الصوفیة، محقق: جادر، محمد ادیب، ج 3، ص 392، بیروت، دار الصادر، چاپ اول، 1999م؛ حسنی ادریسی، محمد عَبْد الحَیّ، فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، محقق: عباس، إحسان، ج 2، ص 1079، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ دوم، 1982م</ref> . | '''عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى''' (898- 973ق)، مكنى به ابومحمد، مشهور به شعرانی، عالم، فقیه، محدث، شافعی، از علماى متصوفه است.<ref>مناوى، محمد عبدالرؤوف، الکواکب الدریة فى تراجم السادة الصوفیة، محقق: جادر، محمد ادیب، ج 3، ص 392، بیروت، دار الصادر، چاپ اول، 1999م؛ حسنی ادریسی، محمد عَبْد الحَیّ، فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، محقق: عباس، إحسان، ج 2، ص 1079، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ دوم، 1982م</ref> . | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۴: | خط ۵۶: | ||
==مذهب== | ==مذهب== | ||
او را حنفى مىگويند، چون منسوب به محمد بن حنفيه بود، به او «شعرانی» یا «شعراوی» گفتهاند به جهت اینکه پدرش اهل «ساقیة أبی شعرة» در منطقه منوفیه مصر بود.<ref>ملیجى شعرانى شافعى، محمد بن عبدالرحمن، مناقب القطب الربانى للسید عبدالوهاب الشعرانى، محقق: ابوالیزید المهدى، جودة محمد، نصار، محمد عبدالقادر، ص 48، قاهره، الدار الجودیة، چاپ اول، 2005م</ref> | او را حنفى مىگويند، چون منسوب به محمد بن حنفيه بود، به او «شعرانی» یا «شعراوی» گفتهاند به جهت اینکه پدرش اهل «ساقیة أبی شعرة» در منطقه منوفیه مصر بود.<ref>ملیجى شعرانى شافعى، محمد بن عبدالرحمن، مناقب القطب الربانى للسید عبدالوهاب الشعرانى، محقق: ابوالیزید المهدى، جودة محمد، نصار، محمد عبدالقادر، ص 48، قاهره، الدار الجودیة، چاپ اول، 2005م</ref> | ||
== مشایخ == | |||
[[شمسالدين دواخلي]] | |||
[[شمسالدين سمانودي]] | |||
إمام [[شهابالدين مسيري]] | |||
[[نورالدين محلي]] | |||
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدين سيوطی]] | |||
[[شهابالدين رملی]] | |||
[[انصاری، زکریا بن محمد|زكريا أنصاري]] | |||
==وفات== | |||
ايشان در سال 973ق در قاهره وفات يافت.<ref>فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، ج 2، ص 1080</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۶۴: | خط ۹۵: | ||
عبدالوهاب بن احمد شعرانی را باید یکی از مهمترین مدافعان محییالدین ابن عربی (متوفای 638ق) دانست. او کتابهای مهمی در دفاع از ابن عربی و تحت تأثیر او نگاشته است که از مهمترین آنها میتوان به «الیواقیت و الجواهر»، و «الکبریت الاحمر» اشاره کرد. شایان ذکر است شعرانی در این آثار با توجه به چارچوب تصوف شریعت مدارانه خود، سراغ عقاید ابن عربی رفته و آنچه را که به نظرش مخالف شریعت میآمده، دسیسه دشمنان ابن عربی دانسته و او را از آنها مبرّا کرده است، در بعضی موارد ابن عربی را از عقایدی مانند حلول، اتحاد، توحید ابلیس و برتری ولایت بر نبوت مبرا داشته است. او با دفاعی که از ابن عربی به عمل آورده، مانع طعن و تکفیر وی از طرف معاندانش شده است.<ref>ر.ک: اشرف امامی، علی، شرفایی مرغکی، محسن، دیدگاههای عبدالوهاب شعرانی درباره آراء محییالدین ابن عربی، نشریه علمی - پژوهشی فلسفه و کلام (مطالعات اسلامی)، ص 9 – 30، بهار و تابستان 1391ش</ref> | عبدالوهاب بن احمد شعرانی را باید یکی از مهمترین مدافعان محییالدین ابن عربی (متوفای 638ق) دانست. او کتابهای مهمی در دفاع از ابن عربی و تحت تأثیر او نگاشته است که از مهمترین آنها میتوان به «الیواقیت و الجواهر»، و «الکبریت الاحمر» اشاره کرد. شایان ذکر است شعرانی در این آثار با توجه به چارچوب تصوف شریعت مدارانه خود، سراغ عقاید ابن عربی رفته و آنچه را که به نظرش مخالف شریعت میآمده، دسیسه دشمنان ابن عربی دانسته و او را از آنها مبرّا کرده است، در بعضی موارد ابن عربی را از عقایدی مانند حلول، اتحاد، توحید ابلیس و برتری ولایت بر نبوت مبرا داشته است. او با دفاعی که از ابن عربی به عمل آورده، مانع طعن و تکفیر وی از طرف معاندانش شده است.<ref>ر.ک: اشرف امامی، علی، شرفایی مرغکی، محسن، دیدگاههای عبدالوهاب شعرانی درباره آراء محییالدین ابن عربی، نشریه علمی - پژوهشی فلسفه و کلام (مطالعات اسلامی)، ص 9 – 30، بهار و تابستان 1391ش</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش