۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عرفه، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی'
جز (جایگزینی متن - 'رده:اسفند(98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
از شاگردان معروف وى ابوالعباس احمد بن حسن بن قنفذ است كه به تصريح خود در 777ق، در جامع زيتونه در درس او شركت كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نيز نوشته است كه ابن عرفه هنگامى كه در مكه بوده به وى اجازه نقل حديث داده است. وى شاگردان و راویان ديگرى نيز داشت. در 750 يا 756ق، به امامت جامع زيتونه منصوب و در 772ق، به‌عنوان | از شاگردان معروف وى ابوالعباس احمد بن حسن بن قنفذ است كه به تصريح خود در 777ق، در جامع زيتونه در درس او شركت كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نيز نوشته است كه ابن عرفه هنگامى كه در مكه بوده به وى اجازه نقل حديث داده است. وى شاگردان و راویان ديگرى نيز داشت. در 750 يا 756ق، به امامت جامع زيتونه منصوب و در 772ق، به‌عنوان خطیب آنجا انتخاب شد و به افتا پرداخت. | ||
ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت. | ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت. | ||