|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[مصباح یزدی، محمدتقی|آیت‌الله مصباح یزدی]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله محمدحسین نائینی]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR01635.jpg|بندانگشتی|مصباح یزدی، محمدتقی|175px]] | | [[پرونده:NUR00009.jpg|بندانگشتی|نائینی، محمدحسین|175px]] |
|
| |
|
| '''محمدتقی مصباح یزدی''' (1313-1399ش)، مجتهد، فیلسوف، مفسر قرآن، از اساتید حوزه علمیه قم، ریاست مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم | | '''ميرزا محمدحسین غروی نائينى''' (۱۲۷۶-۱۳۵۵ق/۱۲39-۱۳۱۵ش)، فقیه، اصولی، ازمراجع بزرگ تقلید شیعه، از مهمترین حامیان نهضت مشروطه ایران، کتاب معروف [[تنبيه الأمة و تنزيه الملة]] او در موافقت با مشروطه مشروعه و نفی استبداد است. |
|
| |
|
| در سال 1313ش در شهر یزد دیده به جهان گشود. وى تحصیلات مقدماتى حوزوى را در یزد به پایان رساند و براى تحصیلات تکمیلى علوم اسلامى عازم نجف شد، ولى به علت مشکلات فراوان مالى، بعد از یک سال براى ادامه‌ى تحصیل به قم هجرت کرد. | | آیت‌الله نائينى، يكى از بزرگترين و نامورترين مراجع عصر خويش و يكى از محققین نامى در اصول و فقه است. او را مجدّد علم اصول و نوآور آن ناميده‌اند و اغلب مراجع و فضلاى معاصر از افاضات علمى و رشحات فكرى اين مرد فضيلت و دانش، به صورت مستقيم يا غير مستقيم بهره برده‌اند. |
|
| |
|
| از سال 1331 تا سال 1339ش در دروس [[امام خمینی|امام خمینى]] «قدس‌سره» شرکت نموده و در همین زمان، در درس تفسیر قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایى]] «رحمه‌الله» کسب فیض کرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شرکت داشت. بعد از آن که دوره‌ى درسى ایشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعید امام خمینى) قطع شد، به تحقیق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حکومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژیم سفاک پهلوى نیز حضورى فعال داشت. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه [[جنتی، احمد|آیت‌الله جنتى]]، شهید بهشتى و شهید قدوسى فعالیت داشت و حدود ده سال در آن مکان به تدریس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامى با حمایت و ترغیب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى«قدس‌سره»]] چندین دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى کرد که از مهمترین آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همکارى حوزه و دانشگاه و بنیاد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.
| | ميرزاى نائينى در اثر اطلاعات وسيع در علومى همچون رياضى، حكمت، فلسفه و عرفان و احاطه به كليات فقه، امتيازات خاصى ميان علماى نجف اشرف داشت. |
|
| |
|
| این عالم فرزانه در روز جمعه 12 دی ماه 1399ش برابر با 17 جمادی الاولی 1442ق درگذشت. پس از اقامه نماز توسط [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبری]] و [[محمدی ری‌شهری، محمد|آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری]] و نیز [[نوری همدانی، حسین|آیت‌الله نوری همدانی]]، و تشییع در حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها در جوار مزار [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] به خاک سپرده شد.
| | ايشان علم اصول را با دقت و جديت خاص، طورى منظم كرد و پيچيدگى‌هاى آن را بر طرف نمود و آن را تهذيب و تنقيح كرد كه همگان وى را در اين امر ستوده و استادى او را در اين فن تأييد كرده‌اند. |
|
| |
|
| | ميرزا محمدحسین نائينى پس از آن همه خدمات به جهان علم، و پس از عمرى زحمت و كوشش در راه تعليم و تربيت شاگردان مكتب توحيد و قرآن، شمع وجودش در 26 جمادى الأول سال 1355 هجرى قمرى، مطابق با 24 مرداد 1315 هجرى شمسى به خاموشى گراييد و به جوار رحمت حق پيوست. عموم كشورهاى اسلامى و به خصوص ايران، عراق و پاکستان در سوگ او گريان شد و جهان اسلام فقيه بزرگوارى را از دست داد. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[مصباح یزدی، محمدتقی|'''ادامه''']]</div> | | <div class="mw-ui-button">[[نائینی، محمدحسین|'''ادامه''']]</div> |
