۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
متن كتاب، مطالب مختصرى پيرامون خلفاى راشدين، خلفاى بنى اميه و خلفاى بنى عباس تا زمان معتضد بيان نموده است. | متن كتاب، مطالب مختصرى پيرامون خلفاى راشدين، خلفاى بنى اميه و خلفاى بنى عباس تا زمان معتضد بيان نموده است. | ||
شیوه نویسنده در بیان نمونههای تاریخی، مشتمل بر مراحل زیر بوده است: | |||
اول: بیان نام خلیفه (حاکم)، | |||
دوم: بیان ویژگی ها و آداب خلیفه | |||
سوم: بیان هم شکلی مردم با ویژگی ها و آداب خلیفه | |||
مؤلف در ابتداى متن، ذكر كرده كه مسلمين در هر عصر و زمانى از خلفا پيروى مىنمايند و بر مذهب آنان هستند و همچنين از اخلاق، افعال و اقوال ملوك و خلفاء خارج نمىشوند<ref>متن، ص9</ref> | مؤلف در ابتداى متن، ذكر كرده كه مسلمين در هر عصر و زمانى از خلفا پيروى مىنمايند و بر مذهب آنان هستند و همچنين از اخلاق، افعال و اقوال ملوك و خلفاء خارج نمىشوند<ref>متن، ص9</ref> | ||
اولين مطلب كتاب، پيرامون خلفاى راشدين مىباشد كه در آن در مورد ابوبكر، عمر، عثمان و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به ترتيب مطالبى را ذكر نموده است<ref>متن، ص10</ref> | اولين مطلب كتاب، پيرامون خلفاى راشدين مىباشد كه در آن در مورد ابوبكر، عمر، عثمان و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به ترتيب مطالبى را ذكر نموده است<ref>متن، ص10</ref> و به بیان ویژگیها و آداب هر یک پرداخته ، سپس مواردی از همشکلی مردم با آن خلیفه را ذکر کرده است. | ||
برای نمونه نویسنده، در مورد ویژگیهای [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|امیرمؤمنان حضرت على(ع)]] در ایام خلافتش (35-40ق) آورده است که دوران خلافت علی ع با جنگ سپری شد و آن حضرت نه ملک و مالی اندوخت و نه جامعه نویی پوشید و مالى براى خود ذخيره نكرد. اموال را انفاق و صدقه مىداد<ref>متن، ص15</ref> از ایشان در این دوره خطبه ها و سخنان (حکیمانه) فراوانی بالغ بر چهارصد مورد نقل شده، برخی جلوههای بیان همشکلی مردم هم در این زمان به این شکل بوده است که مردم، خطبههای علی ع را حفظ میکردند و آنها را در خطبهها و گفتار خود به کار میبردند و آن خطبهها در میان مردم رواج داشت. | |||
مؤلف، اولين فردى را كه از بنى اميه ذكر نموده، معاويه بن ابىسفيان (41-60ق) بوده، نویسنده برخى از كارها و امورى كه وى انجام داده را بيان نموده است<ref>متن، ص18</ref> که از جمله آنها ساختن کاخها، و ابنیه مرتفع و برگرفتن املاک و برپایی تشریفات فراوانی از جمله فرار دادن نگهبانان و پاسبانان و پرده داران، ایجاد مقصوره(جایگاه ویژه پیش نماز در مساجد)، استفاده از چارپایان تندرو، استفاده از جامههای فاخر، و سفارش ساخت پارچههای گرانبها به بافندگان در سایر بلاد بوده است. | |||
بیان همشکلی مردم به دو گونه بوده است: | |||
مؤلف، اولين فردى را كه از بنى اميه ذكر نموده، معاويه بن ابىسفيان | الف)بیان کلی: افراد خاندان، فرزندان و کارگزاران خلیفه، روش او را در پیش گرفته و کارهایی همانند کارهای وی انجام میدادند. | ||
ب) بیان همشکلی افراد خاص: عمروعاص استاندار مصر، عبدالله بن عامر بن کریز والی بصره، زیاد استاندار عراق، مسلمة بن مخلد دیگر استاندار مصر و عتبة بن عامر جهنی دیگر استاندار مصر با خلیفه همشکلی داشتند. که در متن کتاب درباره اموال گرد آمده توسط خلیفه و نیز راجع به همشکلی هر یک از افراد یاد شده، جزئیاتی بیان شده است.(ر.ک متن، ص16-17) | |||
از ديگر خلفايى كه در اين بخش ذكر شده، يزيد بن معاويه، عبدالملك بن مروان، وليد بن عبدالملك، سليمان بن عبدالملك، عمر بن عبدالعزيز، يزيد بن عبدالملك، هشام بن عبدالملك، وليد بن يزيد و يزيد بن وليد بن عبدالملك مىباشد. | از ديگر خلفايى كه در اين بخش ذكر شده، يزيد بن معاويه، عبدالملك بن مروان، وليد بن عبدالملك، سليمان بن عبدالملك، عمر بن عبدالعزيز، يزيد بن عبدالملك، هشام بن عبدالملك، وليد بن يزيد و يزيد بن وليد بن عبدالملك مىباشد. |
ویرایش