۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سید حمیری، اسماعیل بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |105ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |عمان (پایتخت اردن) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |173ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''اسماعیل بن محمد بن یزید حميرى'''، از شاعران متعهد و سلحشورى است كه با حماسه‌سرايى‌هاى خود، از حريم حق و فضائل و برترى خاندان نبوت، دفاع مى‌كرد. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به | '''ابوهاشم اسماعیل بن محمد بن یزید حميرى''' (105-173ق)، از شاعران متعهد و سلحشورى است كه با حماسه‌سرايى‌هاى خود، از حريم حق و فضائل و برترى خاندان نبوت، دفاع مى‌كرد. او نوه [[یزید بن ربیعه]] شاعر اموی بود. | ||
== ولادت == | |||
تولدش به سال 105ق، در عمّان (پایتخت اردن) بوده است. خانواده‌اش از محبت اهل بيت دور بودند، وی به همراه پدر و مادر ابتدا، جزء خوارج بود و سپس مذهب كيسانيه را برگزيد و در نهايت به راه راست هدايت شد و به جمع شيعه اماميه پيوست. | |||
نسب سید به قبیله حمیر می‌رسد که اصلا از یمن بودند و قریشی نبوده است. سید اسماعیل حمیری، نه فاطمی بود و نه علوی، بلکه سیادت او به معنای لغوی و سید جزء نام او بوده است. | |||
== تشرف به محضر امامان شیعه == | |||
رشد و نمو و زندگى‌اش در بصره بود و او با [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، مصاحب شد و به ديدار امام كاظم(ع) مشرف گرديد. | |||
او قصايد متعددى سرود. از جمله آنها، قصيده عينيه است كه پس از شهادت زيد بن [[امام سجاد(ع)]] سرود كه مطابق روايتى، حضرت رضا(ع) در خواب، پيامبر(ص) را همراه على و فاطمه و حسن و حسين(ع) مشاهده كرد كه در كنارشان، سيد حميرى همين قصيده عينيه را مى‌خواند؛ در پايان، پيامبر(ص) به حضرت رضا(ع) فرمود: «اين قصيده را حفظ كن و به شیعیان ما امر كن تا آن را حفظ كنند و همواره آن را بخوانند كه در اين صورت، بهشت را براى آنها ضامن مى‌گردم». | او قصايد متعددى سرود. از جمله آنها، قصيده عينيه است كه پس از شهادت زيد بن [[امام سجاد(ع)]] سرود كه مطابق روايتى، حضرت رضا(ع) در خواب، پيامبر(ص) را همراه على و فاطمه و حسن و حسين(ع) مشاهده كرد كه در كنارشان، سيد حميرى همين قصيده عينيه را مى‌خواند؛ در پايان، پيامبر(ص) به حضرت رضا(ع) فرمود: «اين قصيده را حفظ كن و به شیعیان ما امر كن تا آن را حفظ كنند و همواره آن را بخوانند كه در اين صورت، بهشت را براى آنها ضامن مى‌گردم». | ||
[[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به او فرمود: «مادرت تو را سيد (آقا) ناميد و تو در اين جهت توفيق يافتى. تو سيد شاعران هستى». | |||
محبوبيت او به حدى بود كه بزرگان شيعه، هفتاد كفن براى او فرستادند كه يكى انتخاب شد و بقيه به صاحبانش رد گرديد. آن‌همه اظهار علاقه امامان و بزرگان شيعه به سيد حميرى، ازاين‌رو بود كه او با شعرهاى پرمغز و حماسه‌هاى بلندمعنى خود، در آن جو خفقان، از حريم پيامبر(ص) و على(ع) و آل محمد(ص) و آل على(ع) دفاع مى‌كرد و فضائل آنها را يادآورى مى‌نمود؛ بنابراین، خوب است آنان كه اين ذوق و طبع را دارند، با حماسه‌سازى‌هاى خود از اسلام و حاميان حقيقى اسلام حمايت كرده و احساسات مردم را گرم و پرشور سازند. | محبوبيت او به حدى بود كه بزرگان شيعه، هفتاد كفن براى او فرستادند كه يكى انتخاب شد و بقيه به صاحبانش رد گرديد. آن‌همه اظهار علاقه امامان و بزرگان شيعه به سيد حميرى، ازاين‌رو بود كه او با شعرهاى پرمغز و حماسه‌هاى بلندمعنى خود، در آن جو خفقان، از حريم پيامبر(ص) و على(ع) و آل محمد(ص) و آل على(ع) دفاع مى‌كرد و فضائل آنها را يادآورى مى‌نمود؛ بنابراین، خوب است آنان كه اين ذوق و طبع را دارند، با حماسه‌سازى‌هاى خود از اسلام و حاميان حقيقى اسلام حمايت كرده و احساسات مردم را گرم و پرشور سازند. | ||
== وفات == | |||
طبق نقلى در سال 173ق، در بغداد وفات يافت و همان جا مدفون شد. ديوان شعرى از او بر جاى مانده است. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
[[ديوان السيد الحميري]] | [[ديوان السيد الحميري]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||