پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[صحيفة الإمام الرضا‌ عليه‌السلام]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[امام حسن عسکری علیه‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR10626J1.jpg|بندانگشتی|صحيفة الإمام الرضا‌ عليه‌السلام|175px]]
[[پرونده:NUR02327.jpg|بندانگشتی|امام حسن عسکری علیه‌السلام|175px]]


'''صحيفة الإمام الرضا‌ عليه‌السلام'''، مجموعه رواياتى است كه [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا عليه‌السلام]] از اجداد طاهرينش از حضرت رسول خدا صلى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلم روايت كرده‌اند.
'''ابومحمد حسن بن على بن محمد''' مشهور به '''امام حسن عسکری(ع)''' (232-260 ق) امام يازدهم از ائمۀ اثنی‌عشر(ع) و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم(ع) است. او در سال 254 ق، پس از شهادت امام هادی(ع) به امامت رسید، بیشتر دوران امامت آن حضرت در اردوگاه نظامی در سامرا و تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری گردید. شیعیان تنها از طریق وکلای خاص می‌توانستند با امام در ارتباط باشند.


صحيفة الرضا از کتاب‌هاى معتبر شيعه و از اصول اوليه به شمار مى‌آيد و علما و فقهاى بزرگ شيعه اهتمام خاصى براى نقل و روايت آن داشته‌اند.
آن حضرت در سال 260 هجری به وسیله زهری که به دستور معتمد عباسی به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند.


اين كتاب را احمد بن عامر طائى در سال 194 هجرى در شهر مدينه از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا عليه‌السلام]] روايت كرده است. وى از نسل وهب بن عامر است كه در كربلا همراه امام حسين‌ عليه‌السلام به شهادت رسيد.پدر او نيز در جنگ صفين در يارى [[امام على(ع)|حضرت علی‌ عليه‌السلام]] به فيض شهادت رسيده است.
مدت كوتاه حيات امام به سه دوره تقسيم مى‌گردد: تا چهار سال و چند ماهگى (و به قولى تا 13 سالگى) از عمر شريفش را در مدينه بسر برده، تا 23 سالگى به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا مى‌زيسته (254 ه‍.ق.) و تا 29 سالگى يعنى شش سال و اندى پس از رحلت امام دهم(ع) در سامرا، ولايت بر امور و پيشوايى شیعیان را بر عهده داشته است.


كتاب صحيفة الرضا عليه‌السلام نزد علماى شيعه از اعتبار فراوانى برخوردار است و از اصول چهار صد گانه اوليه بشمار مى‌آيد و از منابع مهم كتاب‌هاى روايى شيعه مانند: کتاب‌هاى [[شيخ صدوق]] چون توحيد و [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عيون اخبار الرضا عليه‌السلام]] شمرده مى‌شود.
امام حسن عسکری(ع) بیش از ۲۹سال عمر نکرد ولی در مدت شش سال امامت و ریاست روحانی اسلامی، آثار مهمی از تفسیر قرآن و نشر احکام و بیان مسائل فقهی و جهت دادن به حرکت انقلابی شیعیانی که از راههای دور برای کسب فیض به محضر امام(ع) می‌رسیدند بر جای گذاشت.


از جمله بزرگانى كه اين كتاب را روايت كرده‌اند [[شيخ صدوق]]، [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، شيخ سجستانى و [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]] را مى‌توان نام برد.
در زمان امام یازدهم تعلیمات عالیه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی جنبش علمی خاصی را تجدید کرد، و فرهنگ شیعی – که تا آن زمان شناخته شده بود – در رشته‌های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام باعث ظهور مردان بزرگی چون یعقوب بن اسحاق کندی، که خود معاصر امام حسن عسکری بود و تحت تعلیمات آن امام، گردید.


علاوه بر علماى شيعه، علماى اهل تسنن نيز اهمّيت زيادى براى نقل اين كتاب قائل شده‌اند مانند: 1 - ابومحمدحسنبن ابى حنيفه جمشادى، 2 - اسماعيل بن احمد بن حسين بيهقى، 3 - قاضى ابن ابى النجم، 4 - [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] و....
در قدرت علمی امام(ع) – که از سرچشمه زلال ولایت و اهل بیت عصمت مایه گرفته بود – نکته‌ها گفته‌اند. از جمله: همین یعقوب بن اسحاق کندی فیلسوف بزرگ عرب که دانشمند معروف ایرانی ابونصر فارابی شاگرد مکتب وی بوده است، در مناظره با آن حضرت درمانده گشت و کتابی را که بر رد قرآن نوشته بود سوزانید و بعدها از دوستداران و در صف پیروان آن حضرت درآمد.


<div class="mw-ui-button">[[صحيفة الإمام الرضا‌ عليه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[امام حسن عسکری علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش