كتاب الأذكار (میانجی): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب الأذکار مشتمل بر 236 حدیث در یازده باب و جزء می باشد که با باب «فضل الذکر و الذاکرین» آغاز می شود. از دیگر ابواب کتاب می توان به باب «فضل التوحید و لااله الا الله»، «فضل سبحان الله و تفسیره»، «فضل التحمید»، «فضل تسبیح الزهراء علیهاالسلام»، «فضل لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم»، «ذکر یا حی یا قیوم» و... اشاره کرد.

اولین حدیث ذکر شده در این کتاب، از یکی از منابع اهل سنت؛ الآثار قاضی ابو یوسف می باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref><ref>[الآثار القاضي أبي يوسف ح ٩٥٨]: قال حدثنا يوسف، عن أبيه، عن أبي حنيفة، عن علي بن الأقمر، عن الأغرّ ، عن علي رضى الله عنه، عن النبي صلى الله عليه و آله أنّه مرّ بقوم يذكرون اللّٰه، فقال: أنتم القوم الذين امرت أن اصبّر نفسي معهم، و ما جلس عدّتكم من الناس يذكرون اللّٰه إلاّخفّتهم الملائكة بأجنحتها، وغشيتهم الرحمة، وذكر هم اللّٰه فيمن عنده.</ref>.

کتاب الدعا دارای ابواب، اجزاء و عناوین مختلف و متعددی است که «فضل الدعاء»، «من لا ترد دعائه»، «شروط الاستجابه»، «أدب الداعی فی دعائه»، «تعمیم الدعاء»، «اوقات الاستجابه»، «استغفار من الادعیه»، «الدعاء لحفظ القرآن»، «ادعیة النوم»، «ادعیة السفر» و... بخشی از آن می باشد.