۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: آذر (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مرعشی، شهابالدین' به 'مرعشی، سید شهابالدین') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مقام شامخ علمی و معنوی این بانوی فرزانه از اجازه روایت آیتالله شیخ محمدرضا ابوالمجد نجفی بهخوبی استنباط میشود که درباره بانو امین فرمود: «به این سیده دانشمند و شریف، گوهر گرانقدر مستور، گل سرسبد باغ فرزندان زهرای اطهر، بانوی فرزانه، حکیم و عارف کامل... اجازه دادم که روایت کند از من، هر چه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه.» | مقام شامخ علمی و معنوی این بانوی فرزانه از اجازه روایت آیتالله شیخ محمدرضا ابوالمجد نجفی بهخوبی استنباط میشود که درباره بانو امین فرمود: «به این سیده دانشمند و شریف، گوهر گرانقدر مستور، گل سرسبد باغ فرزندان زهرای اطهر، بانوی فرزانه، حکیم و عارف کامل... اجازه دادم که روایت کند از من، هر چه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه.» | ||
نتیجه آنهمه کوشش و تلاش علمی که زمینه آن را تقوای عملی و زهد آن بانوی پرهیزگار فراهم کرده بود، چنان بود که حتی دانشمند بزرگ، فقیه اهلبیت و رجالی عظیمالشأن، [[مرعشی، شهابالدین|آیتاللهالعظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی]]، از خانم امین درخواست اجازه روایت نمود و ایشان در قسمتی از این اجازهنامه که به تاریخ اول محرمالحرام 1358ق، برای [[مرعشی، شهابالدین|آیتالله مرعشی]] نوشته، چنین آورده است: «پس از استخاره، به ایشان اجازه دادم که روایت کند از من، هرچه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه و غیر اینها که از تألیفات شیعه آنچه اصحاب از غیر شیعه روایت کردهاند، به جمیع طرقی که معلوم و در خود مضبوط است.» | نتیجه آنهمه کوشش و تلاش علمی که زمینه آن را تقوای عملی و زهد آن بانوی پرهیزگار فراهم کرده بود، چنان بود که حتی دانشمند بزرگ، فقیه اهلبیت و رجالی عظیمالشأن، [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتاللهالعظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی]]، از خانم امین درخواست اجازه روایت نمود و ایشان در قسمتی از این اجازهنامه که به تاریخ اول محرمالحرام 1358ق، برای [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی]] نوشته، چنین آورده است: «پس از استخاره، به ایشان اجازه دادم که روایت کند از من، هرچه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه و غیر اینها که از تألیفات شیعه آنچه اصحاب از غیر شیعه روایت کردهاند، به جمیع طرقی که معلوم و در خود مضبوط است.» | ||
مرتبت و موقعیت علمی و عرفانی ایشان به آنجا رسید که اکابر و اعاظمی از علما و عرفا حضور در محضر ایشان را مایه فیض میدانستند. وی در مقام تنها بانوی مجتهده عصر خود قرار گرفت و علما و افراد چندی از نقاط دور و نزدیک برای ملاقات و گفتوگو نزد ایشان میآمدند. نمونههای بارز آن، تشریففرمایی مفسر بزرگ قرآن، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] و فیلسوف تلاشگر استاد [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقی جعفری]] و علامه بزرگوار و مبارز [[امینی نجفی، عبدالحسین|شیخ عبدالحسین امینی]] صاحب کتاب [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدیر]] و بزرگان دیگری بود که با ایشان به مذاکره نشستند و گاهی بهوسیله نامه با ایشان مکاتبه داشتند. | مرتبت و موقعیت علمی و عرفانی ایشان به آنجا رسید که اکابر و اعاظمی از علما و عرفا حضور در محضر ایشان را مایه فیض میدانستند. وی در مقام تنها بانوی مجتهده عصر خود قرار گرفت و علما و افراد چندی از نقاط دور و نزدیک برای ملاقات و گفتوگو نزد ایشان میآمدند. نمونههای بارز آن، تشریففرمایی مفسر بزرگ قرآن، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] و فیلسوف تلاشگر استاد [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقی جعفری]] و علامه بزرگوار و مبارز [[امینی نجفی، عبدالحسین|شیخ عبدالحسین امینی]] صاحب کتاب [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدیر]] و بزرگان دیگری بود که با ایشان به مذاکره نشستند و گاهی بهوسیله نامه با ایشان مکاتبه داشتند. |
ویرایش