۱٬۱۲۴
ویرایش
التنبيه بالمعلوم (البرهان علی تنزيه المعصوم عن السهو و النسيان): تفاوت میان نسخه‌ها
التنبيه بالمعلوم (البرهان علی تنزيه المعصوم عن السهو و النسيان) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۲
، ۲۶ آوریل ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی'
جز (جایگزینی متن - 'دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم' به 'دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب: برگردانده‌شده |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
عصمت (اسلام) | عصمت (اسلام) | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر =مجلد1: 1376ش | | سال نشر =مجلد1: 1376ش | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| شابک =964-424-252-1 | | شابک =964-424-252-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18775 | ||
| کتابخوان همراه نور =18775 | | کتابخوان همراه نور =18775 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التنبيه بالمعلوم (البرهان علی تنزيه المعصوم عن السهو و النسيان)''' اثر [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]]، با تحقیق محمود بدری، کتابی است که در آن، احادیث مربوط به عصمت رسول‌الله(ع) و ائمه شیعه(ع) نقل شده و مفاسد عدم اعتقاد به عصمت، مورد بررسی قرار گرفته است. | '''التنبيه بالمعلوم (البرهان علی تنزيه المعصوم عن السهو و النسيان)''' اثر [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]]، با تحقیق محمود بدری، کتابی است که در آن، احادیث مربوط به عصمت رسول‌الله(ع) و ائمه شیعه(ع) نقل شده و مفاسد عدم اعتقاد به عصمت، مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
کتاب به زبان عربی و در سال 1078ق نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/184 متن کتاب، ص184]</ref> | کتاب به زبان عربی و در سال 1078ق نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/184 متن کتاب، ص184]</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
در فصل اول، عباراتی از علما و فقها ذکر گردیده که در آن‌ها، به نفی سهو از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در عبادات و غیر عبادات، تصریح شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 همان، ص44]</ref> | در فصل اول، عباراتی از علما و فقها ذکر گردیده که در آن‌ها، به نفی سهو از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در عبادات و غیر عبادات، تصریح شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 همان، ص44]</ref> | ||
از جمله این علما، عبارتند از: [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در کتاب «تهذیب» و «الإستبصار» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در رساله‌ای منسوب به ایشان در رد بر کسی که سهو را بر معصوم(ع) جایز دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/47 متن کتاب، ص47]</ref> | از جمله این علما، عبارتند از: [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در کتاب «تهذیب» و «الإستبصار» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در رساله‌ای منسوب به ایشان در رد بر کسی که سهو را بر معصوم(ع) جایز دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/47 متن کتاب، ص47]</ref> | ||
در باب دوم، عبارتی از [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] ذکر گردیده که در آن، سهو از نبی(ص) و امام(ع) در عبادت را جایز دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | در باب دوم، عبارتی از [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] ذکر گردیده که در آن، سهو از نبی(ص) و امام(ع) در عبادت را جایز دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | ||
این عبارت، از کتاب «من لایحضره الفقیه» ذکر گردیده و مربوط به حدیثی است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که توسط سعید الاعرج، روایت شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/67 متن کتاب، ص67]</ref> | این عبارت، از کتاب «من لایحضره الفقیه» ذکر گردیده و مربوط به حدیثی است از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که توسط سعید الاعرج، روایت شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/67 متن کتاب، ص67]</ref> | ||
فصل سوم، پیرامون آیاتی است که به‌صورت مطلق سهو از نبی(ص) و امام(ع) را نفی می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | فصل سوم، پیرامون آیاتی است که به‌صورت مطلق سهو از نبی(ص) و امام(ع) را نفی می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | ||
نویسنده از میان آیاتی که به این امر دلالت دارند، به دوازده مورد از آن‌ها اشاره نموده است، از جمله: آیه 33 و 31 سوره آل‌عمران، 21 و 32 احزاب، 3 و 4 نجم، 7 حشر، 12 الحاقه، 6 اعلی، 156، 157 و 158 آل‌عمران و..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/73 متن کتاب، ص73]</ref> | نویسنده از میان آیاتی که به این امر دلالت دارند، به دوازده مورد از آن‌ها اشاره نموده است، از جمله: آیه 33 و 31 سوره آل‌عمران، 21 و 32 احزاب، 3 و 4 نجم، 7 حشر، 12 الحاقه، 6 اعلی، 156، 157 و 158 آل‌عمران و..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/73 متن کتاب، ص73]</ref> | ||
در فصل چهارم، احادیثی که سهو، شک و نسیان از نبی(ص) و امام(ع) را به‌صورت مطلق نفی کرده‌اند، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | در فصل چهارم، احادیثی که سهو، شک و نسیان از نبی(ص) و امام(ع) را به‌صورت مطلق نفی کرده‌اند، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | ||
این احادیث، مربوط به [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در کتاب «من لایحضره الفقیه»؛ ثقة‌الاسلام کلینی در کتاب «العقل و الجهل»، باب «اختلاف الحدیث»، اول کتاب «الحجة»، باب «نادر جامع في فضل الإمام و صفاته»، باب «إن الأئمة ورثوا علم النبي و جميع الأنبياء و الأوصياء» و باب «الصحیفة و الجفر و الجامعة و مصحف فاطمة(س)»؛ [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در کتاب «التهذیب»؛ حدیث مستفیضی بین عامه و خاصه از پیامبر(ص) بدین مضمون که: «صلوا کما رأیتمونی أُصلی» و «خذوا | این احادیث، مربوط به [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در کتاب «من لایحضره الفقیه»؛ ثقة‌الاسلام کلینی در کتاب «العقل و الجهل»، باب «اختلاف الحدیث»، اول کتاب «الحجة»، باب «نادر جامع في فضل الإمام و صفاته»، باب «إن الأئمة ورثوا علم النبي و جميع الأنبياء و الأوصياء» و باب «الصحیفة و الجفر و الجامعة و مصحف فاطمة(س)»؛ [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در کتاب «التهذیب»؛ حدیث مستفیضی بین عامه و خاصه از پیامبر(ص) بدین مضمون که: «صلوا کما رأیتمونی أُصلی» و «خذوا عنیمناسككم»؛ صدوق در کتاب «العلل» در باب العلة التي من أجلها صارت الإمامة في ولد الحسين دون الحسن(ع)» و... است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/81 متن کتاب، ص81]</ref> | ||
نویسنده در فصل پنجم، به بررسی وجوه عقلی نفی خطا، غلط، سهو، شک و نسیان از نبی(ص) و امام(ع) پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | نویسنده در فصل پنجم، به بررسی وجوه عقلی نفی خطا، غلط، سهو، شک و نسیان از نبی(ص) و امام(ع) پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/44 مقدمه مؤلف، ص44]</ref> | ||
تمامی ادله‌ای که وی در این فصل به توضیح آن‌ها پرداخته است، عقلی می‌باشند؛ هرچند مقدمه برخی از آن‌ها نقلی است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/109 متن کتاب، ص109]</ref> | تمامی ادله‌ای که وی در این فصل به توضیح آن‌ها پرداخته است، عقلی می‌باشند؛ هرچند مقدمه برخی از آن‌ها نقلی است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/109 متن کتاب، ص109]</ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۲: | ||
از جمله این مفاسد، عبارتند از: پایین آمدن منزلت ایشان در قلوب و نفوس مردم؛ احتیاج معصوم(ع) به رعیت؛ عدم امکان فرق بین سهو و نسخ؛ عدم حجت مطلق بودن فعل و قول معصوم(ع)؛ امکان وقوع معصیت، فعل حرام و ترک واجب به‌صورت سهوی؛ اختصاص عصمت به‌وقت تبلیغ و جواز معصیت عمدی قبل از آن؛ وجوب امربه‌معروف و نهی از منکر واقع شدن ایشان توسط مردم؛ عدم قبول شهادت آنان در بعضی از صور؛ جواز تعدی سهوی از حدود؛ جواز امر به منکر و نهی از معروف به‌صورت سهوی و در صور جزئی و جواز افضل بودن بعضی از مردم در برخی از صور بر آنان و لزوم تقدیم مفضول بر فاضل<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/123 متن کتاب، ص123]</ref> | از جمله این مفاسد، عبارتند از: پایین آمدن منزلت ایشان در قلوب و نفوس مردم؛ احتیاج معصوم(ع) به رعیت؛ عدم امکان فرق بین سهو و نسخ؛ عدم حجت مطلق بودن فعل و قول معصوم(ع)؛ امکان وقوع معصیت، فعل حرام و ترک واجب به‌صورت سهوی؛ اختصاص عصمت به‌وقت تبلیغ و جواز معصیت عمدی قبل از آن؛ وجوب امربه‌معروف و نهی از منکر واقع شدن ایشان توسط مردم؛ عدم قبول شهادت آنان در بعضی از صور؛ جواز تعدی سهوی از حدود؛ جواز امر به منکر و نهی از معروف به‌صورت سهوی و در صور جزئی و جواز افضل بودن بعضی از مردم در برخی از صور بر آنان و لزوم تقدیم مفضول بر فاضل<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/123 متن کتاب، ص123]</ref> | ||
فصل هفتم، هشتم و نهم، ذکر شبهه جواز سهو از معصوم(ع) در عبادت و ضعف اخبار دال بر آن و عدم جواز عمل به این‌گونه اخبار و لزوم حمل آن‌ها بر ظواهرشان، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/125 متن کتاب، ص125]</ref> | فصل هفتم، هشتم و نهم، ذکر شبهه جواز سهو از معصوم(ع) در عبادت و ضعف اخبار دال بر آن و عدم جواز عمل به این‌گونه اخبار و لزوم حمل آن‌ها بر ظواهرشان، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/125 متن کتاب، ص125]</ref> | ||
فصل دهم، در بیان تأویل احادیث سهو بوده و در فصل یازدهم، جواب از استدلال [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، تبیین گردیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/45 مقدمه مؤلف، ص45]</ref> | فصل دهم، در بیان تأویل احادیث سهو بوده و در فصل یازدهم، جواب از استدلال [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، تبیین گردیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/45 مقدمه مؤلف، ص45]</ref> | ||
آخرین فصل، در ذکر بعضی از نظایر و اشباه احادیث سهوی است که حمل آن‌ها و بر ظواهرشان، صحیح نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/45 مقدمه مؤلف، ص45]</ref> | آخرین فصل، در ذکر بعضی از نظایر و اشباه احادیث سهوی است که حمل آن‌ها و بر ظواهرشان، صحیح نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18764/1/45 مقدمه مؤلف، ص45]</ref> | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۵: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||