پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[در سوگ امیر آزادی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR02674J1.jpg|بندانگشتی|در سوگ امیر آزادی|175px]]
[[پرونده:NUR00008.jpg|بندانگشتی|حلی، حسن بن یوسف|175px]]


'''در سوگ امير آزادى'''، ترجمه كتاب [[مثير الأحزان]]، اثر [[ابن‌نما، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد ابن نما حلى]] است كه توسط آقاى [[کرمی، علی|على كرمى]] به فارسى ترجمه شده است.
'''شيخ جمال‌الدين'''، '''ابومنصور'''، '''حسن بن يوسف بن على بن مطهر حلى''' (647-726 ق)، ملقب به '''علامه حلى''' و علامه (به‌صورت مطلق)، فقیه، اصولی، متکلم، او در گسترش فقه شیعه نقش مهمی داشت و نیز مبانی کلامی و اعتقادی شیعه را با مبانی عقلی تبیین کرد. [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققین]] فرزند ایشان است.
[[حلی، رضی‌الدین علی بن یوسف|على بن يوسف بن مطهر حلى]] برادر بزرگ ایشان است.


مؤلف بزرگوار، اين نوشته را در ترسيم رويداد غم‌انگيز و جان‌سوز عاشورا و شهادت حضرت حسين(ع) و ياران فداكارش به خامه خويش آراسته است.
در 27 رمضان سال 647ق، به دنيا آمد.پدر او، شيخ سديدالدين، يوسف بن على بن مطهر حلى، از علماى برجسته و نامدار و داراى مقام علمى و اجتماعى بوده است.


او در اين كتاب، در انديشه نگرش تحليلى به اين رويداد شورانگيز و شعورآفرين و بر شمردن درس‌هايى؛ چون: درس اخلاص و ايمان شكيبايى و پايمردى شهامت و شجاعت، ايثار و فداكارى، مردم‌دوستى و احساس مسئوليت، عزّت و كرامت، آزادگى و حريّت، توكل و اعتماد به خدا، راستى و درستى، صراحت و حق‌گويى، شهامت و همت بلند، وفا و صفا، مردم‌نوازى و مردم‌دوستى، عدالت‌خواهى و نوانديشى، اصلاح‌طلبى و ستم ستيزى، دفاع از حقوق و امنيت مردم و مبارزه با استبداد و انحصار و ده‌ها درس افتخارآفرين و انسان‌پرور ديگرى كه حسين(ع) به انسان‌ها آموخت نمى‌باشد؛ هم چنان كه در مقام پژوهش درباره علل و عوامل اين نهضت دگرگون‌ساز و شگرف و شمارش انگيزه‌هاى آن نيز نيست...
كثرت تأليفات علامه و سخنانى كه از معاصران او درباره‌اش به ما رسيده است، حاكى از رتبه والاى علمى اوست. وقتى از [[خواجه نصيرالدين طوسى]] هنگام بازگشت از حله درباره مشاهداتش سؤال كردند، در جواب گفت: «رأيت خريتا ماهرا و عالما إذا جاهد فاق».


هدف آن بزرگوار نگارش سيره حسين(ع) و امتيازات و ويژگى‌هاى اخلاقى و انسانى آن حضرت نيز نمى‌باشد و تنها در انديشه گردآورى نكات حماسى و حماسه‌ساز عاشورا هم نيست، گرچه به گونه‌اى از همه اين نكات و مفاهيم در اين كتاب و نوشته، آمده است، بلكه هدف مؤلف گران‌قدر ترسيم اين رويداد جانسوز و غمبار، نه به صورت فشرده و نارسا و نه گسترده و خسته‌كننده است...، و به باور مترجم، در اين هدف خدايش يار بوده و توفيق همراه، و كتابش مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران قرار گرفته و به صورت يكى از منابع مورد اعتماد در اين مورد در آمده است.
مقصودش از خريت ماهر، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و از عالم، علامه حلى بود. در اين تعبير، از كلمه عالم استفاده شده است و با توجه به اينكه هنگام وفات خواجه، علامه 24 ساله بوده است و اين جمله قبل از آن گفته شده، مى‌توان به مقام والاى علمى او پى برد.


<div class="mw-ui-button">[[در سوگ امیر آزادی|'''ادامه''']]</div>
از سوى ديگر، هنگام وفات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، علامه حداكثر 28 سال سن داشته است و در اين زمان رياست شيعه اماميه به عهده او واگذار مى‌شود. اضافه بر اينكه او ملقب به علامه (بدون هيچ قيدى) گشته است و هيچ‌كس در هيچ زمانى، چنين لقبى را كه مورد اتفاق جميع علما باشد، به‌دست نياورده است.
 
لقب آیت‌الله نيز در آن زمان و قبل از آن، اختصاص به او داشته است و تا آن زمان، هيچ‌كس به اين لقب مفتخر نشده بود. با توجه به آنچه گفته شد، مقام علمى او آن‌گاه آشكارتر مى‌شود كه بدانيم در زمان او در حله 400 مجتهد بوده است.
 
علامه، در زمينه‌هاى مختلف علمى، براى هر سه سطح مبتدى، متوسط و عالى، با شيوه‌ها و روش‌هاى متناسب، كتاب نوشته است؛ به‌عنوان مثال، در زمينه فقه، براى سطح مبتدى، سه كتاب «[[تبصرة المتعلمين في أحكام‌الدين|تبصرة المتعلمين]]»، «إيضاح الأحكام» و «إرشاد الأذهان» و براى سطح متوسط، دو كتاب «قواعد الأحكام» و «تحرير الأحكام» و براى سطح عالى، سه كتاب «مختلف الشيعة»، «تذكرة الفقهاء»، و «منتهى المطلب» را نگاشته است.
 
سبک و شيوه نگارش و كميت و کیفیت مطالب، در كتب مزبور متفاوت است؛ مثلاًدر «تحرير الأحكام»، عمده مسائل فقهى، بدون استدلال ذكر شده است و در «قواعد الاحكام»، عمده مسائل فقهى و آن دسته از قواعد كلى فقه كه جزئيات متعددى را شاملند و لوازم هر قاعده بيان شده است و در «مختلف الشيعة»، علاوه بر استدلال بر مسائل فقهى، اختلافات درون‌مذهبى شيعه نيز خاطرنشان شده است و در «تذكرة الفقهاء»، اختلافات فرقه‌هاى اسلامى در مسائل فقهى، تبيين گرديده است و در «منتهى المطلب»، استدلال بر مسائل فقهى، به غايت و نهايت رسيده است.
 
<div class="mw-ui-button">[[حلی، حسن بن یوسف|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش