پرش به محتوا

وحیدی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن'
جز (جایگزینی متن - 'رده:بهمن (98)' به '')
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن')
خط ۲۵: خط ۲۵:
[[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقی خوانساری]]
[[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقی خوانساری]]


[[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۴۰: خط ۴۰:
</div>
</div>


'''آیت‌الله سید محمد وحیدی''' (1295-‌1379ش)، از مجتهدین معاصر و از شاگردان [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت کوه‌کمری]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] می‌باشد که از جمله آثار وی، می‌توان به «[[تحفة الولاة في أحكام القصاص و الديات]]» اشاره نمود.
'''آیت‌الله سید محمد وحیدی''' (1295-‌1379ش)، از مجتهدین معاصر و از شاگردان [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت کوه‌کمری]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] می‌باشد که از جمله آثار وی، می‌توان به «[[تحفة الولاة في أحكام القصاص و الديات]]» اشاره نمود.


==ولادت و نسب==
==ولادت و نسب==
خط ۵۰: خط ۵۰:
در حوزه علمیه قم به فراگیری سطوح عالیه نزد آیات عظام [[حائری قمی، محمدعلی|شیخ محمدعلی حائری قمی]]، [[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقی خوانساری]] و میر سید علی یثربی کاشانی پرداخت و هم‌زمان فلسفه، کلام و عرفان را از حضرات آیات: شیخ مهدی مازندرانی، میرزا آقا دامغانی و [[شاه‌آبادی، محمدعلی|میرزا محمدعلی شاه‌آبادی]] فراگرفت<ref>ر.ک: همان</ref>.
در حوزه علمیه قم به فراگیری سطوح عالیه نزد آیات عظام [[حائری قمی، محمدعلی|شیخ محمدعلی حائری قمی]]، [[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقی خوانساری]] و میر سید علی یثربی کاشانی پرداخت و هم‌زمان فلسفه، کلام و عرفان را از حضرات آیات: شیخ مهدی مازندرانی، میرزا آقا دامغانی و [[شاه‌آبادی، محمدعلی|میرزا محمدعلی شاه‌آبادی]] فراگرفت<ref>ر.ک: همان</ref>.


پس از فراغت از سطوح، به درس خارج فقه و اصول [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حاج سید محمد حجت کوه‌کمری]] حاضر شد و به مدت هشت سال بهره‌های فراوان برد و از استادش [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] اجازه اجتهاد داشت. در سال ۱۳۶۳ بنا به دعوت مکرر مردم زادگاهش و دستور [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت]]، به شبستر مراجعت کرد و قریب ده سال در آن سامان به خدمات بزرگ علمی و دینی پرداخت. در سال ۱۳۷۲ق، به حوزه علمیه قم بازگشت و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و هم‌زمان و به مدت یک سال در درس خارج فقه و اصول [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] شرکت کرد. پس از وفات [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] (۱۳ شوال ۱۳۸۰ق)، رساله عملیه‌اش را چاپ کرد و بخشی از شهریه حوزه را برعهده گرفت و مدرسه وحیدیه (همراه با کتابخانه‌ای بزرگ) را بنیاد نهاد. مدت چهل سال، در ایام تعطیل حوزه به آذربایجان مسافرت می‌نمود و در شهرهای شبستر و میاندوآب و مناطق اطراف، به تأسیس مدارس و مساجد و حسینیه‌های بسیار اقدام می‌فرمود. او در نشر مذهب اهل‌بیت(ع) در استان‌های آذربایجان غربی و کردستان کوشش بسیار می‌نمود و همواره مبلغان بسیار به آن سامان می‌فرستاد و بنا بر دستور ایشان، مساجد و حسینیه‌های فراوان در شهرها و روستاهای آن دو استان، بنیاد نهاده شد<ref>ر.ک: همان</ref>.
پس از فراغت از سطوح، به درس خارج فقه و اصول [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حاج سید محمد حجت کوه‌کمری]] حاضر شد و به مدت هشت سال بهره‌های فراوان برد و از استادش [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] اجازه اجتهاد داشت. در سال ۱۳۶۳ بنا به دعوت مکرر مردم زادگاهش و دستور [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت]]، به شبستر مراجعت کرد و قریب ده سال در آن سامان به خدمات بزرگ علمی و دینی پرداخت. در سال ۱۳۷۲ق، به حوزه علمیه قم بازگشت و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و هم‌زمان و به مدت یک سال در درس خارج فقه و اصول [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] شرکت کرد. پس از وفات [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] (۱۳ شوال ۱۳۸۰ق)، رساله عملیه‌اش را چاپ کرد و بخشی از شهریه حوزه را برعهده گرفت و مدرسه وحیدیه (همراه با کتابخانه‌ای بزرگ) را بنیاد نهاد. مدت چهل سال، در ایام تعطیل حوزه به آذربایجان مسافرت می‌نمود و در شهرهای شبستر و میاندوآب و مناطق اطراف، به تأسیس مدارس و مساجد و حسینیه‌های بسیار اقدام می‌فرمود. او در نشر مذهب اهل‌بیت(ع) در استان‌های آذربایجان غربی و کردستان کوشش بسیار می‌نمود و همواره مبلغان بسیار به آن سامان می‌فرستاد و بنا بر دستور ایشان، مساجد و حسینیه‌های فراوان در شهرها و روستاهای آن دو استان، بنیاد نهاده شد<ref>ر.ک: همان</ref>.


با آغاز نهضت اسلامی، همگام با دیگر مراجع تقلید، به سخنرانی و صدور اعلامیه‌ها و پیام‌های متعدد پرداخت که مجموعه آنها در کتابی گرد آمده است. با طرح انجمن‌های ایالتی و ولایتی، با ارسال تلگرافی به اسدالله علم، نخست‌وزیر وقت، اعتراض خود را نسبت به تصویب آن لوایح اعلام کرد و پس از آن نیز به فعالیت‌های مبارزاتی خود در قالب صدور اعلامیه‌های انقلابی در راستای نهضت اسلامی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] ادامه داد. در چهلم شهدای فاجعه ۱۹ دی قم، با صدور اعلامیه‌ای، روز ۲۵ بهمن را عزای عمومی اعلام کرد. در ۱۱/۱۲/۱۳۵۶ با صدور اعلامیه‌ای، رژیم پهلوی را به‌خاطر سرکوب قیام مردم تبریز و قم به‌شدت مورد انتقاد قرار داد. در چهلم شهدای حوادث خونین یزد و جهرم در ۱۳/۲/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای رژیم را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد. در ۳۱/۲/۱۳۵۷ و در چهلمین روز قیام نوزده دی قم، روز ۲۷ خرداد را عزای عمومی اعلام کرد و مردم را به پاسداشت یاد شهدای آن روز فراخواند. در ۲۰/۷/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای، سرکوب قیام مردم تهران در روز ۱۷ شهریور را تسلیت گفته و اقدام رژیم در سرکوب آن قیام را محکوم کرد. در پی یورش نظامیان به مردم تهران در اول محرم ۱۳۵۷ش، با صدور اعلامیه‌ای آن را محکوم کرد. در ۷/۱۰/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای کشتار مردم سراسر کشور در جریان تظاهرات تاسوعا و عاشورا را محکوم کرد و روز ۲۹ محرم آن سال را عزای عمومی اعلام نمود. با اقدام دولت بختیار در بستن فرودگاه‌ها و ممانعت از ورود [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] به کشور، با صدور اعلامیه‌ای آن را محکوم کرد<ref>ر.ک: همان</ref>.
با آغاز نهضت اسلامی، همگام با دیگر مراجع تقلید، به سخنرانی و صدور اعلامیه‌ها و پیام‌های متعدد پرداخت که مجموعه آنها در کتابی گرد آمده است. با طرح انجمن‌های ایالتی و ولایتی، با ارسال تلگرافی به اسدالله علم، نخست‌وزیر وقت، اعتراض خود را نسبت به تصویب آن لوایح اعلام کرد و پس از آن نیز به فعالیت‌های مبارزاتی خود در قالب صدور اعلامیه‌های انقلابی در راستای نهضت اسلامی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] ادامه داد. در چهلم شهدای فاجعه ۱۹ دی قم، با صدور اعلامیه‌ای، روز ۲۵ بهمن را عزای عمومی اعلام کرد. در ۱۱/۱۲/۱۳۵۶ با صدور اعلامیه‌ای، رژیم پهلوی را به‌خاطر سرکوب قیام مردم تبریز و قم به‌شدت مورد انتقاد قرار داد. در چهلم شهدای حوادث خونین یزد و جهرم در ۱۳/۲/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای رژیم را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد. در ۳۱/۲/۱۳۵۷ و در چهلمین روز قیام نوزده دی قم، روز ۲۷ خرداد را عزای عمومی اعلام کرد و مردم را به پاسداشت یاد شهدای آن روز فراخواند. در ۲۰/۷/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای، سرکوب قیام مردم تهران در روز ۱۷ شهریور را تسلیت گفته و اقدام رژیم در سرکوب آن قیام را محکوم کرد. در پی یورش نظامیان به مردم تهران در اول محرم ۱۳۵۷ش، با صدور اعلامیه‌ای آن را محکوم کرد. در ۷/۱۰/۱۳۵۷ با صدور اعلامیه‌ای کشتار مردم سراسر کشور در جریان تظاهرات تاسوعا و عاشورا را محکوم کرد و روز ۲۹ محرم آن سال را عزای عمومی اعلام نمود. با اقدام دولت بختیار در بستن فرودگاه‌ها و ممانعت از ورود [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] به کشور، با صدور اعلامیه‌ای آن را محکوم کرد<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش