پرش به محتوا

وحشی بافقی، کمال‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR11340.jpg|بندانگشتی|                                ]]
[[پرونده:NUR11340.jpg|بندانگشتی|                                ]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|
! نام!! data-type="authorName" |
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|
| data-type="authorOtherNames" |


|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|  
| data-type="authorbirthDate" | اواسط نیمه اول قرن دهم
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |بافق کرمان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|  
| data-type="authorDeathDate" | ۹۹۱ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[شرف‌الدین علی بافقی]]
 
[[نجاتی بافقی]]
 
[[همتی بافقی]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |[[دیوان وحشی بافقی]]


 
|- class="articleCode"
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE11340AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE11340AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''کمال‌الدین و به قولی شمس‌الدین محمد وحشی بافقی'''، متخلص به وحشی، از شاعران ایرانی مهم در سده دهم هجری است. وی‌ در اواسط نیمه اول قرن دهم در بافق‌ به دنیا آمد و تحصیلات‌ مقدماتی‌ خود را در زادگاهش‌ طی کرد. او در مدت عمر مانند خواجه شیراز از مسافرت‌های دور و دراز احتراز می‌جست و جز به کاشان و عراق سفر نکرد. وحشی‌ بافقی‌ در حدود سال‌ ۹۹۹ق، ‌درگذشت. مزار وی در محله سر برج یزد در برابر مزار شاهزاده فاضل، برادر امام هشتم قرار دارد. آثار باقی‌مانده از وی عبارتند از دیوان اشعار، مثنوی خلد برین، مثنوی ناظر و منظور و مثنوی فرهاد و شیرین که این آخری به علت فوت وی ناتمام ماند و قرن‌ها پس از او، وصال شیرازی آن را به اتمام رساند<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی گنجور</ref>.
'''کمال‌الدین و به قولی شمس‌الدین محمد وحشی بافقی''' (متوفای ۹۹۱ق)، متخلص به وحشی، از شاعران ایرانی مهم در سده دهم هجری است. وی‌ در اواسط نیمه اول قرن دهم در بافق‌ به دنیا آمد و تحصیلات‌ مقدماتی‌ خود را در زادگاهش‌ طی کرد. او در مدت عمر مانند خواجه شیراز از مسافرت‌های دور و دراز احتراز می‌جست و جز به کاشان و عراق سفر نکرد. وحشی‌ بافقی‌ در حدود سال‌ ۹۹۹ق، ‌درگذشت. مزار وی در محله سر برج یزد در برابر مزار شاهزاده فاضل، برادر امام هشتم قرار دارد. آثار باقی‌مانده از وی عبارتند از دیوان اشعار، مثنوی خلد برین، مثنوی ناظر و منظور و مثنوی فرهاد و شیرین که این آخری به علت فوت وی ناتمام ماند و قرن‌ها پس از او، وصال شیرازی آن را به اتمام رساند<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی گنجور</ref>.


==تولد، خانواده و استاد==
==ولادت==
مولانا «کمال‌الدین محمد» و به قولی «شمس‌الدین محمد»، متخلص به «وحشی»، در بافق که یکی از شهرستان‎‎های کنونی یزد است، دیده به جهان گشود.
مولانا «کمال‌الدین محمد» و به قولی «شمس‌الدین محمد»، متخلص به «وحشی»، در بافق که یکی از شهرستان‎‎های کنونی یزد است، دیده به جهان گشود.
هرچند نام و نشانی از پدرش نیست، اما آن‌طور که گفته شده پدرش مردی گمنام و کشاورز بود و فرزندش وحشی، را در محضر سخنور توانای بافق، «شرف‌الدین علی بافقی» به شاگردی سپرد.
 
آنگاه با اشراف برادرش «مرادی بافقی»، به کسب علم و فضایل همت گماشت و در محضر استادان بزرگی، چون نجاتی بافقی و همتی بافقی به شاگردی پرداخت<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی خبری ایسنا</ref>.
== تحصیلات ==
هرچند نام و نشانی از پدرش نیست، اما آن‌طور که گفته شده پدرش مردی گمنام و کشاورز بود و فرزندش وحشی، را در محضر سخنور توانای بافق، «[[شرف‌الدین علی بافقی]]» به شاگردی سپرد.
 
آنگاه با اشراف برادرش «مرادی بافقی»، به کسب علم و فضایل همت گماشت و در محضر استادان بزرگی، چون [[نجاتی بافقی]] و [[همتی بافقی]] به شاگردی پرداخت<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی خبری ایسنا</ref>.


==سفرها==
==سفرها==
کمال‌الدین در جوانی به‌همراه برادرش به یزد آمد، پس از بهره‎مندی از فضایل شعرا و بزرگان یزدی به کاشان رفت.
کمال‌الدین در جوانی به‌همراه برادرش به یزد آمد، پس از بهره‎مندی از فضایل شعرا و بزرگان یزدی به کاشان رفت.
در کاشان به‌واسطه سرودن بیتی نزد حاکم آن شهر جلب توجه کرد، اما به دلیل حسادت برخی مردم آن دیار، آنجا را ترک و به اراک و سپس به هرمز رفت.
در کاشان به‌واسطه سرودن بیتی نزد حاکم آن شهر جلب توجه کرد، اما به دلیل حسادت برخی مردم آن دیار، آنجا را ترک و به اراک و سپس به هرمز رفت.
وحشی مردی پاک‌باز، وارسته، حساس، بلندهمت و گوشه‌گیر بود و باآنکه سنت شاعران زمان او، سفر و مهاجرت به هند و بهره‌مندی از دربار گورگانی و امیران هند بود، از کشور پا بیرون نگذاشت و پس از بازگشت به یزد، در همان جا به‌منظور اندوختن اندیشه و هنر و ادب ماند.
وحشی مردی پاک‌باز، وارسته، حساس، بلندهمت و گوشه‌گیر بود و باآنکه سنت شاعران زمان او، سفر و مهاجرت به هند و بهره‌مندی از دربار گورگانی و امیران هند بود، از کشور پا بیرون نگذاشت و پس از بازگشت به یزد، در همان جا به‌منظور اندوختن اندیشه و هنر و ادب ماند.
کمال‌الدین بارها به قصد بارگاه میر میران که نواده شاه نعمت‌الله ولی و حاکم یزد بود نیز به تفت در نزدیکی یزد، رفت<ref>ر.ک: همان</ref>.
کمال‌الدین بارها به قصد بارگاه میر میران که نواده شاه نعمت‌الله ولی و حاکم یزد بود نیز به تفت در نزدیکی یزد، رفت<ref>ر.ک: همان</ref>.


==اوضاع مالی و شمایل==
==اوضاع مالی و شمایل==
وحشی در تمام دوران، بینوا و تنگ‎‎دست بود و چندباری از روی ناچاری به ستایش خوش‌نامان و برخی از بزرگان یزد و کرمان پرداخت.
وحشی در تمام دوران، بینوا و تنگ‎‎دست بود و چندباری از روی ناچاری به ستایش خوش‌نامان و برخی از بزرگان یزد و کرمان پرداخت.
گفته می‌شود که زشتی روی، سر بی‌موی وحشی و طبع قانع تغافل‌جوی او، به گریزان بودنش از مردم و تمایل او به گوشه‌نشینی منجر شده؛ لذا برگزیدن همسر و همدم را هماره آرزو می‎‎دانسته است<ref>ر.ک: همان</ref>.
گفته می‌شود که زشتی روی، سر بی‌موی وحشی و طبع قانع تغافل‌جوی او، به گریزان بودنش از مردم و تمایل او به گوشه‌نشینی منجر شده؛ لذا برگزیدن همسر و همدم را هماره آرزو می‎‎دانسته است<ref>ر.ک: همان</ref>.


خط ۵۶: خط ۶۶:
==اشعار و آثار==
==اشعار و آثار==
وحشی، اشعار گران‌قدری چون غزلیات، رباعیات، ترکیب‌بند، قصاید و مثنوی دارد که مثنوی «شیرین و فرهاد» او به هر گوشی آشناست؛ البته تنها اثر منثور وی، نامه سوزناکی است که به دلدار خود نوشته و هم‌اکنون در مجموعه‌های خطی کتابخانه ملک تهران نگهداری می‎‎شود.
وحشی، اشعار گران‌قدری چون غزلیات، رباعیات، ترکیب‌بند، قصاید و مثنوی دارد که مثنوی «شیرین و فرهاد» او به هر گوشی آشناست؛ البته تنها اثر منثور وی، نامه سوزناکی است که به دلدار خود نوشته و هم‌اکنون در مجموعه‌های خطی کتابخانه ملک تهران نگهداری می‎‎شود.
این شاعر شیعی، ترکیب‌بند‎‎ها و قصایدی نیز در رابطه با مدح حضرت علی و آل علی(ع)، امام رضا(ع) و حتی حضرت مهدی(عج) نیز دارد<ref>ر.ک: همان</ref>.
این شاعر شیعی، ترکیب‌بند‎‎ها و قصایدی نیز در رابطه با مدح [[امام على علیه‌السلام|حضرت علی]] و آل علی(ع)، [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] و حتی حضرت مهدی(عج) نیز دارد<ref>ر.ک: همان</ref>.


==وفات، محل دفن==
==وفات، محل دفن==
در رابطه با علت وفات وحشی سخنان زیادی است، اما به احتمال زیاد بر اثر تب سوزان فوت کرده است.
در رابطه با علت وفات وحشی سخنان زیادی است، اما به احتمال زیاد بر اثر تب سوزان فوت کرده است.
در هر صورت این شاعر بزرگ‌نام یزدی در ۵۲ سالگی در سال ۹۹۱ق، دیده از جهان فروبست و در همان محله پیروبرج روبه‌روی شاهزاده فاضل در محلی که اکنون به کوچه آروک (اَهرُک) معروف است و زندگی می‏‏کرده، مدفون است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در هر صورت این شاعر بزرگ‌نام یزدی در ۵۲ سالگی در سال ۹۹۱ق، دیده از جهان فروبست و در همان محله پیروبرج روبه‌روی شاهزاده فاضل در محلی که اکنون به کوچه آروک (اَهرُک) معروف است و زندگی می‏‏کرده، مدفون است<ref>ر.ک: همان</ref>.


خط ۶۹: خط ۸۰:


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش