حجازی، فخرالدین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فخرالدين حجازى''' (۱۳۰۸ -۱۳۸۶ش)، منتخب اول نخستين مجلس شوراى ملى ايران از حوزه تهران و نيز نماينده دوره‌هاى دوم و سوم مجلس تهران، از سخنرانان مذهبى فعال قبل از انقلاب ايران، از جمله از سخنرانان پر اقبال حسینیه ارشاد بود.

فخرالدين حجازى از زمان اقامت در مشهد، به دليل قدرت بيان فراوان و تسلطى كه بر سخنورى داشت، به عنوان يكى از سخنرانان مشهور مذهبى مطرح شد. پس از آن كه به تهران منتقل شد، همراه با تدريس در دبيرستان به سخنرانى‌هاى مذهبى پرداخت. وى از نخستين سخنرانان حسینیه ارشاد بود.

فخرالدين حجازى، به سخنرانى‌هاى تند و آتشين در انتقاد از وضعيت سياسى و اجتماعى ايران كه با لحنى گيرا و پرهيجان ايراد مى‌شد، شهرت داشت. از اين رو هيئت مديره حسینیه ارشاد براى مهار كردن يا پايان دادن به سخنرانى‌هاى او تحت فشار ساواک قرار داشت. برخى از روحانیون به خصوص [[فلسفی، محمدتقی|محمدتقى فلسفى]] از مخالفان جدى حجازى بودند. لازم به ذكر است كه وى با صورت تراشيده و كت و شلوار از مبلغان مذهبى با چهره متمايز محسوب مى‌شد. با فشار ساواک، فخرالدين حجازى سرانجام از آبان به سخنرانى در حسینیه ارشاد پايان داد. وى برخى از روحانیون را در اين ماجرا مقصر مى‌دانست. وى به سخنرانى‌هاى خود با همان لحن سابق در مساجد و محافل مذهبى ديگر ادامه داد.