۱۴۶٬۵۶۳
ویرایش
نشأت، سید محمدصادق: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'قابوس نامه' به 'قابوسنامه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قابوس نامه' به 'قابوسنامه') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06556.jpg|بندانگشتی|نشأت، محمدصادق]] | [[پرونده:NUR06556.jpg|بندانگشتی|نشأت، محمدصادق]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نشأت، محمدصادق | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | نشات، صادق | ||
میرداماد | |||
محمدصادق حسینی | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سید محمدمهدی حسینی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1275 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کربلا | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1346ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |شیخ غلام نحوی | ||
شیخ عبدالرحمن کویتی | |||
شیخ احمد اصفهانی | |||
شیخ مهدی حکمی | |||
سید محمدمهدی حسینی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوسنامه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06556AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سید محمدصادق نشأت''' (1275-1346یا 1347ش)، نویسنده، مترجم و مدرس، استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکدۀ معقول و منقول و مدرسۀ عالی سپهسالار | ||
== ولادت == | |||
در سال 1275ش در کربلا متولد شد. اسمش در اصل محمدصادق حسینی بود، تا این که بعد از اقامتش در مصر نام صادق نشأت را بر خود برگزید، و بعد از این که در تهران مستقر شد لقب میرداماد را نیز بر خود افزود، زیرا نسبش به [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] مرتبط است. | |||
== تحصیلات == | |||
وى ابتدا ادبیات عربی و فارسی را نزد شیخ غلام نحوی و شیخ عبدالرحمن کویتی و شیخ احمد اصفهانی آموخت و فقه و اصول را نزد شیخ مهدی کرمانشاهی و شیخ محمد سعید فارسی و شیخ مخمد علی قمی و شیخ عبدالکریم یزدی آموخت و حکمت و اخلاق را نزد شیخ مهدی حکمی معروف به علاقبند و شیخ محمد علی قمی آموخت. تفسیر و حدیث و تاریخ را نزد پدرش سید محمدمهدی حسینی معروف به مهندس آموخت<ref>[http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3634_%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%AF%D8%B1%D9%83%D8%A7%D8%AA-%D8%A3%D8%B9%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%85%D9%8A%D9%86-%D8%AC-%D9%A1/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_210 مستدركات أعيان الشيعة، حسن امین، ج۱، ص211] </ref> و پس از آن، زبانهاى تركى عثمانى و انگليسى را فراگرفت. در بيست و چهارسالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندين سال از طرف اين وزارت سرپرستى مدارس ايران را در عراق به عهده داشت. وى پس از بازگشت به ايران، در آموزشگاههاى تهران، دانشكده معقول و منقول و مدرسه عالى سپهسالار به تدريس زبان عربى، تاريخ و جغرافياى ايران و كشورهاى اسلامى پرداخت. در ۱۳۳۰ش، به دعوت دانشگاه قاهره به تدریس زبان و ادبیات فارسی در آن دانشگاه و «دانشکدۀ عین شمس» پرداخت. سپس تا ۱۳۴۴ش، رایزن فرهنگی ایران در مصر بود. | |||
نشأت در مدت پانزده ساله سرپرستى و تدريس خود، چندين كتاب از فارسى به عربى ترجمه كرد. همچنین مقالات زیادی از او در نشریههایی مانند ''حبلالمتین''، ''شفق سرخ'' و ''طوفان'' بهچاپ رسیده است. او همچنين مدتى استاد دانشگاه تهران بود و در دانشكده الهيات و معارف اسلامى تدريس نمود. | |||
== وفات == | |||
وى در سال 1346 يا 1347 در تهران درگذشت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۴۴: | خط ۶۶: | ||
# العلم الجديد (ترجمه به فارسى و عربى). | # العلم الجديد (ترجمه به فارسى و عربى). | ||
==پانویس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | |||
مستدركات أعيان الشيعة، حسن امین، ج1، ص 211 | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
[[كتاب النصيحة المعروف باسم | {{وابستهها}} | ||
[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوسنامه]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||