۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
استرآبادی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: آذر (98)' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
* [[استرآبادی، احمد بن حسن|احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى]] از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | * [[استرآبادی، احمد بن حسن|احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى]] از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | ||
* [[استرآبادی، سید علی|استرآبادی، سید علی]] (وفات:940ق)، عالم، فقیه، تاريخ دقيق ولادت او مشخص نيست اما بنا بر تحقيق، سيد شرف‌الدين كه از علماى قرن دهم هجرى است شاگرد [[محقق کرکی، علی بن حسین|شيخ نورالدين على بن عبدالعالى]]، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] مى‌باشد. از آثار او [[تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة]] را می‌توان نام برد. | * [[استرآبادی، سید علی|استرآبادی، سید علی]] (وفات:940ق)، عالم، فقیه، تاريخ دقيق ولادت او مشخص نيست اما بنا بر تحقيق، سيد شرف‌الدين كه از علماى قرن دهم هجرى است شاگرد [[محقق کرکی، علی بن حسین|شيخ نورالدين على بن عبدالعالى]]، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] مى‌باشد. از آثار او [[تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة]] را می‌توان نام برد. | ||
* [[استرآبادی، محمد بن علی|محمد بن على بن ابراهیم حسینی]] معروف به میرزا محمد استرآبادى (متوفای 1028-قبرستان حجون)، یکى از اعلام معروف شيعه در اوايل قرن يازدهم از اهالى گرگان است. میرزا، فقيهى محدث و عالمى ثقه و دانشمندى متقى و دين‌دار بود. او معرف رجال احاديث مسلمانان است. از آثار وى «[[منهج المقال في تحقيق أحوال الرجال|منهج المقال في تحقيق احوال الرجال]]» و «[[آيات الأحكام (استرآبادي)|آیات الأحکام]]». | * [[استرآبادی، محمد بن علی|محمد بن على بن ابراهیم حسینی]] معروف به میرزا محمد استرآبادى (متوفای 1028-قبرستان حجون)، یکى از اعلام معروف شيعه در اوايل قرن يازدهم از اهالى گرگان است. میرزا، فقيهى محدث و عالمى ثقه و دانشمندى متقى و دين‌دار بود. او معرف رجال احاديث مسلمانان است. از آثار وى «[[منهج المقال في تحقيق أحوال الرجال|منهج المقال في تحقيق احوال الرجال]]» و «[[آيات الأحكام (استرآبادي)|آیات الأحکام]]». | ||
* [[استرآبادی، محمدتقی|ملا محمدتقی بن محمد اسماعیل]] (وفات:1271ق- استرآباد)، از مشاهیر علمای شیعه است. وی از [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|محمدتقی بن محمدرحیم تهرانی اصفهانی]] معروف به صاحب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المُسْتَرشِدين]]»، اجازه‌ی اجتهاد گرفت و به مدت چهارده سال در محضر علمای نجف و کربلا تلمذ کرد. | * [[استرآبادی، محمدتقی|ملا محمدتقی بن محمد اسماعیل]] (وفات:1271ق- استرآباد)، از مشاهیر علمای شیعه است. وی از [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|محمدتقی بن محمدرحیم تهرانی اصفهانی]] معروف به صاحب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المُسْتَرشِدين]]»، اجازه‌ی اجتهاد گرفت و به مدت چهارده سال در محضر علمای نجف و کربلا تلمذ کرد. | ||
* [[استرآبادی، محمدجعفر|شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف‌الدين الأسترآبادي]] (1197-1263ق)، معروف به شریعتمدار، عالم و مرجع بزرگ شیعی قرن سیزدهم هجرى قمرى | * [[استرآبادی، محمدجعفر|شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف‌الدين الأسترآبادي]] (1197-1263ق)، معروف به شریعتمدار، عالم و مرجع بزرگ شیعی قرن سیزدهم هجرى قمرى | ||
* [[استرآبادی، محمدمهدی|میرزا محمد مهدي خان اِسْتَرابادي]] (د ح1173ق) فرزند محمدنصير، منشى و وقايع‌نگار نادر شاه افشار. استرابادي، به گفته برخى‌از نویسندگان معاصرش، در شعر «كوكب» تخلص مى‌كرده است. | * [[استرآبادی، محمدمهدی|میرزا محمد مهدي خان اِسْتَرابادي]] (د ح1173ق) فرزند محمدنصير، منشى و وقايع‌نگار نادر شاه افشار. استرابادي، به گفته برخى‌از نویسندگان معاصرش، در شعر «كوكب» تخلص مى‌كرده است. | ||
* [[رضی‌الدین استرآبادی، محمد بن حسن |شيخ رضى‌الدين محمد بن حسن استرآبادى]] (متوفای پس از 688ق)، معروف به «شيخ رضى» و ملقب به «نجم‌الائمه» از مفاخر دانشمندان شيعه در عرصه ادبيات عرب، صرف، نحو و بلاغت است و از آثار او می‌توان به [[شرح الرضي علی الكافية|شرح كافيه]] (در علم نحو) و ديگرى [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح شافيه]] (در علم صرف) اشاره کرد. | * [[رضی‌الدین استرآبادی، محمد بن حسن |شيخ رضى‌الدين محمد بن حسن استرآبادى]] (متوفای پس از 688ق)، معروف به «شيخ رضى» و ملقب به «نجم‌الائمه» از مفاخر دانشمندان شيعه در عرصه ادبيات عرب، صرف، نحو و بلاغت است و از آثار او می‌توان به [[شرح الرضي علی الكافية|شرح كافيه]] (در علم نحو) و ديگرى [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح شافيه]] (در علم صرف) اشاره کرد. | ||
* [[هندوشاه استرآبادی، محمدقاسم|محمد قاسم هندوشاه استرآبادى]] (977-1023ق)، معروف به فرشته، مورخ و پزشک شيعى ايرانى الاصل اهل استرآباد و كارگزار سلاطين احمدنگر و بيجاپور هند كه از وى با عنوان "غريبان" و "غريب‌زاده" نيز ياد شده است. | * [[هندوشاه استرآبادی، محمدقاسم|محمد قاسم هندوشاه استرآبادى]] (977-1023ق)، معروف به فرشته، مورخ و پزشک شيعى ايرانى الاصل اهل استرآباد و كارگزار سلاطين احمدنگر و بيجاپور هند كه از وى با عنوان "غريبان" و "غريب‌زاده" نيز ياد شده است. | ||